Jordana Bevan. Oliver Tate. Awkwardness.
Σαν να λέμε, ο Scott Pilgrim αν ήταν μεγαλωμένος από την Οικογένεια Tenenbaum.
Οι άβολες, κάπως αθώα προσβλητικές και σχεδόν πάντα ντροπιαστικές σκέψεις ενός κοινωνικά απροσάρμοστου μπόμπιρα που ξεκινά το πρώτο του ταξίδι στα 'βαθιά' των σοβαρών σχέσεων με την πιο ανησυχητική, disturbed (και ΤΟΣΟ απροσάρμοστη που το κάνει να φαίνεται κουλ) έφηβη της τάξης του. Αυτό εξάλλου του δίνει στο μυαλό του και καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
Όλη η ταινία είναι μια εικόνα του κόσμου μέσα από τα μάτια του Oliver, o τρόπος που βιώνει και υπεραναλύει προσπαθώντας να κατανοήσει τις κοινωνικές συμβάσεις στο σχολείο του, τις ρομαντικές σχέσεις με το βίαιο φύλο, τα προβλήματα γάμου των γονιών του και τον ίδιο του τον χαρακτήρα. Και εσύ χαχανίζεις άβολα με κάθε στραβοπάτημα και overreaction του, κάθε προσπάθεια να το παίξει πιο ώριμος και ενήλικας οικειοποιούμενος αλλόκοτες εκφράσεις και συμπεριφορές, αλλά και παγιδεύεσαι από το τρομαγμένο (και ψιλοχαμένο) βλέμμα του Craig Roberts και το σαρδόνιο (και κρυφά μελαγχολικό) χαμόγελο της Jasmin Paige.
Τόσο λάθος μα και τόσο τέλειο ταίριασμα. Ξεκάθαρα μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. 5/5
σχόλια