Το πρόβλημα με αυτές τις πολύπλοκες σειρές, γεμάτες με ερωτήματα,
μυστήρια, περίεργες συμπτώσεις και ό,τι άλλο κατεβάσει το κεφάλι του
σεναριογράφου είναι πως δεν ξέρουν πώς να τελειώσουν. Ακόμα και αν
υπάρχει ένα προσχέδιο, όλα παραμένουν λίγο-πολύ ρευστά γιατί το μόνο
τελικά που δεν παίζει ρόλο στις αμερικάνικες σειρές είναι η ίδια η
ιστορία. Την παραγωγή την ενδιαφέρει μόνο η τηλεθέαση. Αν μία σειρά
πάει καλά, προσπαθούν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι και τραβάνε το
σενάριο από τα μαλλιά αναγκάζοντας τους δημιουργούς να επεκτείνουν το
πόνημα τους όσο δεν πάει και φυσικά στο τέλος εμφανίζονται κάτι
τεράστια κενά, πιο μεγάλα και από αυτά του ελληνικού κράτους. Αν η
σειρά κινδυνεύει, γίνονται απεγνωσμένες προσπάθειες να σωθεί με κάθε
τερτίπι που υπάρχει στο Hollywood: χαρακτήρες εξαφανίζονται, η ιστορία
αλλάζει για να ικανοποιήσει τους θεατές ανάλογα με τα trends και στο
τέλος να τα πάλι τα κενά. Ε, και αν είναι να κοπεί, απλά κόβεται
πολλές φορές χωρίς να δοθεί έστω και λίγος χρόνος για να συμμαζευτεί
το πράμα και μένει στη μέση. Καταλαβαίνω ότι business είναι όλα, αλλά
έχουμε χάσει λίγο τη μπάλα τον τελευταίο καιρό και σειρές όπως το
“Fringe”, αν δεν βάλουν το συντομότερο μία ξεκάθαρη τελεία κάπου, θα
απογοητεύσουν.
.jpg)
Έτσι λοιπόν αναρωτιέμαι, τι ελπίδες μπορεί να έχουν οι δύο νέες
σειρές που εμφανίστηκαν αυτές τις μέρες. To “Homeland” έχει όλα τα
φόντα να γίνει κάτι ενδιαφέρον παρότι επιφανειακά μοιάζει απλά με μία
πιο δραματική έκδοση του “24”. Δυνατό cast (Claire Danes, Damian Lewis
και Morena Baccarin) σε μία ιστορία κατασκοπικού θρίλερ των Howard
Gordon και Alex Gansa που στο παρελθόν έχουν δουλέψει σε ηχηρούς
τίτλους όπως τα “Beauty and the Beast”,” X-Files”, “Buffy the Vampire
Slayer”, “Angel” και “24”. Τα δύο πρώτα επεισόδια, δημιουργούν ένα
δυνατό μείγμα χαρακτήρων και ιστορίας που σε κάνει να θες να δεις και
το επόμενο. Δεν γνωρίζω την ισραηλινή σειρά “Prisoners of War” πάνω
στην οποία βασίστηκε αλλά, αν και ασχολείται με το κλισέ θέμα της
δεκαετίας «τρομοκρατία», δείχνει να ξεφεύγει λίγο από τα άλλα
«θριλεράκια» της ΤV.
To “American Horror Story” από την άλλη, δεν φαίνεται να υπόσχεται
τόσα πολλά για το μέλλον. Ο πιλότος ήταν μεν εντυπωσιακός,
προσπαθώντας να μεταφέρει την ατμόσφαιρα μία σοβαρής ταινίας τρόμου
στην μικρή οθόνη, αλλά ήταν ελαφρώς ατσούμπαλος και μερικές φορές λίγο
καρικατούρα. Οι Ryan Murphy και Brad Falchuk δεν δείχνουν να μπορούν
εύκολα να ξεφύγουν από το “Nip/Tuck” και το “Glee”, δεν αποτυγχάνουν
όμως και εντελώς. Περιμένω να δω και τα επόμενα επεισόδια αλλά φοβάμαι
πως δύσκολα θα μπορέσουν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον αν δεν
συμμαζέψουν λίγο την ιστορία ώστε να αποκτήσει μία λογική δομή.
Υ.Γ.: Από την άλλη σειρές χωρίς πολύπλοκα σενάρια, ανασταίνονται χωρίς
να σε χαλάει το πώς έγινε. Τα House M.D. και Supernatural έκαναν
απίστευτο comeback φέτος!
σχόλια