Τους τελευταίους μήνες, έχω μια σαδομαζοχιστική τηλεοπτική σχέση, με τις εμφανίσεις του Μίμη Ανδρουλάκη στην τηλεόραση.Ο ρόλος του «διανοούμενου συγγραφέα που κάποιος τον έσυρε, στην λάσπη της πολιτικής σκηνής και τώρα τι να κάνει» παίζεται τόσο καλά απ τον ίδιο, σε σημείο να έχω εθιστεί με τις εμφανίσεις του.
Σε πείθει ότι όλα αυτά που λέει τα πιστεύει και ο ίδιος, είναι τόσο καλός σαν να έχει μελετήσει την μέθοδο Στανισλάφσκι, ένα ταλέντο που βιώνει τον ρόλο του στην πραγματική ζωή.
Πριν μια εβδομάδα περίπου τον είχα πετύχει στο Mega Σαββατοκύριακο. Να τον βλέπατε πως χτυπιόταν για την ασυνεννοησία των δυο πολιτικών αρχηγών! Η οργή του είχε μια συναρπαστική διαβάθμιση. Ξεκίνησε σαν βουβός πόνος και σταδιακά έγινε μια έκρηξη που έκλεισε με την ατάκα «Μα που να πάρει ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς στην Αμερική μπορεί να είχαν ακόμα και τις ίδιες γκόμενες και δεν μπορούν να τα βρουν τώρα!». Είχε ελαφρά κοκκινίσει, εκτός και αν τα φώτα του στούντιο του έδιναν αυτό το ερυθρό φως της αγιοσύνης.
Όταν ρωτήθηκε για το τι στάση θα κρατήσει είπε το χιλιοειπωμένο «Δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη να ρίξω την κυβέρνηση». Όμως δεν εξαρτάται τι λες αλλά πως το λες. Χίλιοι ηθοποιοί μπορεί να λένε την ίδια ατάκα, αλλά ο σκηνοθέτης θα διαλέξει τον έναν για την παράσταση.Ο κύριος Ανδρουλάκης σίγουρα θα έπαιρνε τον ρόλο.
Σήμερα το πρωί λίγο πριν φύγω για την δουλειά τον πέτυχα στον ΣΚΑΙ. Η προσφώνηση «Ανεξάρτητος στεγαζόμενος στο χώρο του ΠΑΣΟΚ» απ την μεριά του παρουσιαστή του έφερε ένα συγκρατημένο χαμόγελο στο στόμα.
Στην συνέχεια είπε ότι θα στηρίξει τον πρωθυπουργό απ την στιγμή που δεν θα κάνει δημοψήφισμα, μας είπε ότι όλα τα έχει προβλέψει σε κάποιο απ τα βιβλία του, ήταν τόσο ευδιάθετος όσο το επέτρεπαν οι περιστάσεις. Η χαρμολύπη της διανόησης.
Δυστυχώς ο Μίμης Ανδρουλάκης δεν διαθέτει την πρωταγωνιστική Αλμοδοβαρική στόφα της Κανέλλη, ούτε είναι τόσο τολμηρός ώστε να ξεστομίσει τις ατάκες του Πάγκαλου. Δεν μπορώ να τον συμπαθήσω, γιατί δεν διακρίνω ίχνος τραγικότητας στις κινήσεις του.
Ίσα-ίσα που μερικές φορές, θεωρώ ότι δεν έχει τελειοποιήσει την μέθοδο Στανισλάφσκι. Τα λόγια δεν μπορούν να συντονιστούν με το βλέμμα του. Κάποιες φορές δεν ρίχνει τις σωστές δόσεις ειρωνείας στην συζήτηση. Ίσως θα έπρεπε να μην ανεβάζει τόσο τον τόνο της φωνής του. Όμως αυτά είναι λεπτομέρειες. Είναι τόσο καλός στον ρόλο του που δεν γίνεται να αλλάξω κανάλι, μου ανεβάζει την πίεση καθώς τον παρακολουθώ να προσπαθεί να διασωθεί, με μόνο σωσίβιο το υποκριτικό του ταλέντο.
σχόλια