Πέρα απ' την λογική -και σωστή- γκρίνια για το πώς έχει γίνει η Αθήνα, για τους εγκληματίες κλπ υπάρχει τρομερά αυξημένος τυφλός ρατσισμός. Κυρίως για τους Πακιστανούς (τους Αλβανούς τους συνηθίσαμε, κι εξάλλου δεν ξεχωρίζουν τόσο).
(θενκς @Aris)
"Μυρίζουν, βρωμάνε, σκοτώνουν τα παιδιά μας, είναι φάρα βρώμικη, ράτσα διαστροφική, μαυριδεροί κλπ".
Είναι γεγονός πως (τουλάχιστον στην πατρίδα τους, νομίζω δεν αναγκάζουν κανέναν εδώ πέρα) έχουν τελείως διαφορετική νοοτροπία από μας τους "Δυτικούς", στα θέματα των γυναικών και γενικότερα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - πράγμα το οποίο δε μ' αρέσει καθόλου. Όμως είναι και αυτό το τυφλό μίσος, η ανώνυμη (και επώνυμη των χρυσαυγιτών) χολή, η ζωώδης βία συμπατριωτών μου που με κάνει να αναρωτιέμαι πόσο καλύτεροι είναι ορισμένοι "Δυτικοί" απ' αυτούς τους "απολίτιστους".
Ελπίζω κάποτε να μη χρειαστεί να παρουσιάζουμε ειδήσεις που δείχνουν ότι, ναι, υπάρχουν και καλοί ξένοι. Μέχρι τότε:
Νέο δυστύχημα με τέσσερις νεκρούς συνέβη στη 1 το μεσημέρι της Παρασκευής 6 Απριλίου, σε διάβαση τρένου.
Συγκεκριμένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ένα ηλικιωμένο αντρόγυνο συγκρούστηκε με αμαξοστοιχία στην ισόπεδη διάβαση του Κρυονερίου, στην οδό Ανοίξεως και Ανεμώνης, στη Βόρειο Αττική.
Το αυτοκίνητο, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, «κόλλησε» στη διάβαση. Αμέσως δέκα με δεκαπέντε άτομα βρέθηκαν στο σημείο, για να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους, ανάμεσά τους και δύο μετανάστες πακιστανικής καταγωγής.
Πριν προλάβουν όμως να απομακρύνουν το αυτοκίνητο σημειώθηκε η σφοδρή σύγκρουση με την αυτοκινητάμαξα, με αποτέλεσμα οι δύο ηλικιωμένοι επιβάτες του αυτοκινήτου και οι δύο Πακιστανοί να βρουν τραγικό θάνατο.
----
Όταν βάλαμε κι εμείς
στο σάιτ την είδηση (χωρίς φυσικά να κάνουμε και τόσο θέμα τη συμβολή των Πακιστανών) δεν ήρθε ούτε ένα σχόλιο απ' τους συνήθεις υπόπτους - υποθέτω θα έρθουν όλοι εδώ.
Όμως, σε μια εποχή που ψάχνεις με το κερί την ανθρωπια, το ότι δύο άντρες θυσιάστηκαν προσπαθώντας να σώσουν δύο δύστυχα γεροντάκια (που δεν αποκλείεται να είχαν τη χειρότερη άποψη για τους Πακιστανούς!) είναι μια είδηση σημαντική. Μια είδηση που προκαλεί συγκίνηση για το χαμό των ηλικιωμένων αλλά και για την αυτοθυσία των δύο αντρών. Δεν ακυρώνει τους όσους "κακούς Πακιστανούς", όμως μπορεί να μας κάνει να σκεφτούμε αλλιώς.
Πόσοι και πόσοι δεν θα είδαν στο δρόμο κάποτε αυτούς τους δύο Πακιστανούς και θα βλαστήμησαν μέσα απ' τα δόντια για "τα ζώα που μας κατσικώθηκαν". Πόσες γλυκύτατες ηλικιωμένες δεν θα τους είδαν και θα τρόμαξαν ανεπαίσθητα μήπως οι "μαυριδεροί" αυτοί εγκληματίες τις πλησιάσουν!
Αριστερά ο Humayun Anwar, 18,5 ετών και δεξιά ο Wakar Ahmed, 33 ετών.
Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές - κι οι δύο, οι συγκεκριμένοι δύο άντρες που δίχως άλλο θα είχαν τραβήξει αρκετές φορές τα βλέμματα (εχθρικά βλέμματα, τρομαγμένα βλέμματα, βλέμματα αηδίας) σήμερα έκαναν μια προσπάθεια σωτηρίας, κυριολεκτική αλλά και -άθελά τους- συμβολική.
Τουλάχιστον προσπάθησαν.
Κι ας μην τα κατάφεραν τελικά.
σχόλια