Το δεν υπάρχουν αθώοι, η επιστροφή των τζεντάι, δεν θα υπήρχε αν δεν είχαν γραφτεί 550 σχόλια στο προηγούμενο μέρος. Θα ασχοληθεί με τα δύο πράγματα που μου έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση από αυτά τα σχόλια. Το ένα είναι τα γκρουπούσκουλα των φιλελευθέρων τα οποία έχουν ξεπεταχτεί σαν τα μανιτάρια, και το άλλο είναι το κίνημα της αποχής ως πολιτική πράξη απονομιμοποίησης του συστήματος, το οποίο επανέρχεται ξανά και ξανά, αλλά επειδή αδυνατώ να κατανοήσω λέω να το κάνω λίγο ταληράκια. Ας ξεκινήσουμε όμως με τα εύκολα:
Τα γκρουπούσκουλα των φιλελευθέρων.
Και οι τρεις ευαγγελίζονται πως θα εφαρμόσουν τον “πραγματικό” φιλελευθερισμό κι όχι τον γιαλαντζί που λουζόμαστε 20 χρόνια τώρα. Υπό αυτή την έννοια μοιάζουν πολύ με τα διάφορα αριστερά γκρουπούσκουλα που όπως τους κορόιδευε ο μπαρμπακορνίλιος ήθελαν κι αυτά να φέρουν την “πραγματική” επανάσταση σε αντίθεση πάντα με τον γιαλαντζί που πρότειναν τα διάφορα κκ.
Πριν καταπιαστώ όμως μαζί τους μια παρατήρηση ομπρέλα. Ο φιλελευθερισμός είναι το πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα που κυριαρχεί σε όλη σχεδόν τη δύση από τις αρχές του 19ου αιώνα. Οι φιλελεύθεροι δεν είναι κάτι επαναστάτες που έρχονται φρέσκιοι από το πουθενά, αλλά αποτελούν την ιδεολογική ομάδα που έχει κυριαρχήσει στην ευρώπη περισσότερα χρόνια από οποιαδήποτε άλλη. Ο βάλερστάιν προφητικά έγραψε για το τέλος τους φιλελευθερισμού πριν από καμιά δεκαετία, έχω τις αμφιβολίες μου στις λεπτομέρειες διότι θεωρώ πως ο φιλελευθερισμός είναι μια επίμονη ασθένεια που έχει ψοφήσει γύρω στις 3 φορές ήδη.
Ο καπιταλισμός όπως τον ξέρουμε αποτελεί κυρίως δικό τους παιδί. Σκεφτείτε πως οι σοσιαλδημοκράτες πρακτικά εμφανίζονται ως κυβέρνηση μόλις το 1919 στη γερμανία. Οι ιδέες των φιλελεύθερων, αντίστοιχα έχουν κυβερνήσει χοντρικά για πάνω από 150 χρόνια.
Συγκεκριμένα από το 1832 στην αγγλία (και λίγο αργότερα τη γαλλία) μέχρι πρακτικά την κρίση των 70ς (εννοούμε του 19ου αιώνα). Μετά πάλι χοντρικά από το fin du siecle του 19ου μέχρι το 1929 και μετά ξανά από το 1975 στις αγγλοσαξωνίες και μετά το 1990 σε όλη την υπόλοιπη δύση μέχρι και σήμερα. Δηλαδή μιλάμε για τεράστιες χρονικές περιόδους. Παρόλαυτά, κάθε φορά που το πρόγραμμά τους αποτύγχανε παταγωδώς, οι ίδιοι παραπονούνταν με σταθερή συνέπεια πως για όλα έφταιγε η “καθυστέρηση των κοινωνιών”, η “συνωμοσία της αντίδρασης” ή/και οι σοσιαλιστές που στην φιλελεύθερη αφήγηση ενέχουν χαρακτήρα αντίστοιχο της σιωνιστικής συνωμοσίας στο μυαλό ενός δεξιού κονσπιρασάκια.
Οπότε ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα που ακούτε τώρα από τους φιλελεύθερους, τα έλεγαν οι συνάδελφοί τους και το 1870 και το 1930. Απολαύστε εδώ τον αξιότιμο κύριο σπένσερ να απαριθμεί το τι νοθεύει τον αγνό φιλελευθερισμό. Παρόμοια κρεβατομουρμούρα έχει και ο von mises στη σκοτεινή δεκαετία του 1930-40 και τα ίδια ακούτε σήμερα.
Με λίγα λόγια μας λένε πως μετά από 150 χρόνια κυριαρχίας, υπάρχει ένας άλλος φιλελευθερισμός αγνός κι αμόλυντος που αν τον ακολουθήσουμε θα μας οδηγήσει στην εδέμ. Το να το λένε αυτά οι μάνοι και οι ντόρες αυτού του κόσμου, είναι το αντίστοιχο με τις δηλώσεις του έρικ χόνεκερ προς τους ανατολικογερμανούς (ισόβιος γενικός γραμματέας της ανατολικής γερμανίας), πως το τείχος του βερολίνου είναι ένα προσωρινό μέτρο και αν τον ακούσουμε η DDR και ο σοσιαλισμός στο τέλος θα θριαμβεύσουν.
Αυτή τη διάσταση μεταξύ του φαντασιακού και του υπαρκτού φιλελευθερισμού την έχω πιάσει στο στόμα μου με αφορμή το ελεύθερο λογισμικό. Στην πραγματικότητα οι φιλελεύθεροι έχουν ένα πρόγραμμα τόσο φαντασιακό, που κάνει τις προτάσεις του λαπαβίτσα περί εξόδου από το ευρώ να φαίνεται ειλικρινείς και σοβαρές. Διότι τουλάχιστον ο λαπαβίτσα προτείνει κάτι που στην καλύτερη περίπτωση πήγαμε να εφαρμόσουμε μια φορά κουτσά στραβά το 1981-1984, ενώ οι φιλελεύθεροι μας λένε να συνεχίσουμε ακριβώς την ίδια πορεία που μας έφερε εδώ, απλά καλύτερα και πιο μαγκιόρικα. (γιατί οι άλλοι δεν ήταν τόσο μάγκες).
Fantasy Land
Και για του λόγου του αληθές ας ρίξουμε μια ματιά στο πρόγραμμα της δράσης που από τα τρία γκρουπούσκουλα αποτελεί την πιο “σοβαρή” πρόταση. Μας προτείνουν λοιπόν “σχέδιο εξαφάνισης των ελλειμμάτων με ένα σοκ ανάκτησης της εμπιστοσύνης για επένδυση και ανάπτυξη”, το οποίο θα έρθει ταυτόχρονα με “Ένα ενιαίο φορολογικό συντελεστή 20% για όλα ανεξαιρέτως τα εισοδήματα φυσικών προσώπων, κλιμακούμενο στο 25% για συνολικά εισοδήματα πάνω απο 100.000, και στο 30% για πάνω από 300.000 ευρώ. Απαλλαγή 5.000 ευρώ για κάθε φορολογούμενο και κάθε προστατευόμενο μέλος της οικογένειας. ΦΠΑ σε δύο κλίμακες, 10% και 20%. Φορολογία των επιχειρηματικών κερδών με συντελεστή 20%. Κατάργηση όλων των φόρων που βαρύνουν την κατοχή και μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας, αλλά φορολογία της υπεραξίας στη μεταβίβαση σαν εισόδημα.”
Να το κάνουμε λίγο ταληράκια? Εξαφάνιση των ελλειμμάτων σημαίνει τουλάχιστον εξοικονόμηση 25δις με βάση τα αποτελέσματα του 2011 και από τη λέξη σοκ να ελπίσω πως εννοούν σε ένα χρόνο. Αυτό μάλιστα θα το καταφέρουν ισοπεδώνοντας τη φορολογική κλίμακα, μειώνοντας τον φπα και καταργώντας όλους τους φόρους μεταβίβασης και υπεραξίας σε μια οικονομία όπου η ύφεση βρίσκεται ήδη στο 8%.
Ταυτόχρονα προτείνουν δωρεάν υγεία για όλους και κατάργηση των υποχρεωτικών ασφαλιστικών εισφορών για όλους, με μεταβατική περιόδο για όσους ήδη έχουν εξασφαλίσει τη σύνταξή τους. Δηλαδή τα ταμεία θα συνεχίζουν να πληρώνουν συντάξεις από τον προυπολογισμό και ταυτόχρονα δεν θα έχουν και τις εισφορές απο τους εργαζόμενους, αφού θα υπάρχει βασική εγγυημένη σύνταξη 700ευρώ για όποιον προλάβει να φτάσει στο 67 έτος της ηλικίας του. Να σταματήσω να κυλιέμαι στο πάτωμα από τα γέλια ή να συνεχίσω? Διότι τα νούμερα όχι μόνο δεν βγαίνουν, αλλά μιλάμε για πρόγραμμα που θα πρέπει να κάνει το κκε να σκάει από το κακό του.
Δηλαδή η δράση του μάνου μας προτείνει όλες τις παροχές της δυτικής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά χωρίς τους φόρους και τις εισφορές. Είμαι σίγουρος πως οι γερμανοί, οι σουηδοί, οι δανοί και οι γάλλοι θα περιμένουν με κομμένη την ανάσα για να μάθουν τη μαγική συνταγή που θα το καταφέρει αυτό, διότι μάλλον οι ίδιοι είναι μεγάλα κορόιδα που πληρώνουν τόσους πολλούς φόρους.
Αλλά άφησα για το τέλος το μεγάλο όπλο. Την απάντηση που θα αποστομώσει τον τέκι που τόλμησε να τους πει ψεύτες κατάμουτρα. Όλα τα παραπάνω θα επιτευχθούν διότι η ελλάδα μέχρι του χρόνου θα γίνει ο νέος επενδυτικός παράδεισος. Ξεχάστε την κίνα και το βιετνάμ, ξεχάστε τη βουλγαρία, με το πρόγραμμα της δράσης οι κρουνοί του φρεσκοτυπωμένου χρήματος θα εισρεύσουν στην ελλάδα, διότι το μόνο που τους σταματά είναι το υψηλό εργοδοτικό κόστος και η γραφειοκρατία. Λες και η απερχόμενη κυβέρνηση δεν προσπάθησε να φέρει από φύκια στον αστακό , γερμανικά φωτοβολταϊκά και καζίνα στο ελληνικό. Εκεί που απέτυχε οι ψευτονεοφιλελευθεροι παπαδήμοι και διαμαντοπούλες, θα θριαμβεύσει ο άνθρωπος που τηρεί λόγια και έργα από το 1990 όπου ένα από τα πρώτα νεοφιλελεύθερα μέτρα που είχε πάρει ως ΥΠΟΙΚ, ήταν να ανεβάσει κατά 50δρχ την τιμή της βενζίνης. Φυσικά το έκανε γιατί παρέλαβε χάος από το φαύλο πασοκικό κράτος, ενώ τώρα που θα παραλάβει το κράτος από τον συμπολιτευόμενο παπαδήμο, θα μπορέσει επιτέλους να λάμψει.
Στην πραγματικότητα αυτή η φρέσκια πολυφωνία των νεο-φιλελεύθερων, είναι για εμένα η απόδειξή πως για μια ακόμη φορά (τρίτη) στην ιστορία του καπιταλισμού, είναι έτοιμοι να εξαφανιστούν. Η κρίση του 2007 έκανε την αφήγησή τους αδιάφορη σε τέτοιο βαθμό, που δημιούργησε ρήξεις στο εσωτερικό τους. Ακριβώς όπως η συνεχής αποτυχία σε διάφορα επίπεδα του πειράματος της εσσδ, δημιουργούσε διασπάσεις στην αριστερά ξανά και ξανά και ξανά. Μόνο που σε αντίθεση με την αριστερά οι φιλελεύθεροι δεν διέθεταν ποτέ ιδιαίτερα αναλυτικά εργαλεία προκειμένου να φτιάξουν καινούργες αφηγήσεις.
Έτσι στην ουσία και τα τρία κόμματα παρέχουν 3 παραλλαγές στο ίδιο ακριβώς θέμα. Πχ από το site της δημοκρατικής συμμαχίας “Ενιαίος φορολογικός συντελεστής 20% για όλους, Τέλος στο κράτος-λερναία ύδρα, Άμεσες, απλές κινήσεις για προσέλκυση επενδύσεων. Έκτακτη κοινωνική ενίσχυση 400 ευρώ το μήνα, για 500.000 νοικοκυριά που δεν έχουν εισόδημα.” Ο λόγος της ντόρας είναι φυσικά πολύ πιο κυβερνητικός (πχ δεν λέει τίποτα για τον μηδενισμό σοκ του ελλείμματος), διότι η ντόρα σε αντίθεση με το μάνο έχει ακόμα τη φαντασίωση πως θα κυβερνήσει.
Όσο για τη δημιουργία ξανά, αυτοί κινούνται ακόμα πιο κοντά στον φαντασιακό φιλελευθερισμό της λαϊκής δεξιάς των ηπα και μάλλον θα έχουν και μερικούς γιους και κόρες πλοιοκτητών, με τη γνωστό μορφωτικό επίπεδο που τους διακρίνει συνήθως. Διότι δεν είναι λογικό η ναυτιλία που δεν προσφέρει ούτε ένα ευρω σε φόρους να είναι πρώτη πρώτη πρώτη στο πρόγραμμά τους και ταυτόχρονα να καλύπτει τις δύο πρώτες θέσεις τους στο πρόγραμμα της ανάπτυξης:
“Στηρίζουμε και προωθούμε κυρίως με επιπρόσθετα φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα τους «Εθνικούς Τομείς Δραστηριότητας» με υψηλή ανταγωνιστικότητα, συγκεκριμένα:
(1) τον ποιοτικό αστικό, συνεδριακό, περιφερειακό και θαλάσσιο τουρισμό, την κρουαζιέρα και τις υποδομές τους, (2) την ναυτιλία…”
Και εκεί αρχίζει ο αχταρμάς του δημιουργικού copy-paste. Θέλουν εκλογές κάθε 4 χρόνια σε συγκεκριμένη ημερομηνία όπως στις ηπα, αλλά ταυτόχρονα θέλουν πλειοψηφικό σύστημα με 200 βουλευτές οι 100 εκ των οποίων θα εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες όπως στη βρετανία. Και μετά θέλουν και εκλογικό σύστημα όπως το γερμανικό (θα φτιάξουν και κρατίδια? Πάντα ήθελα το κρατίδιο των αθηνών να έχει δικό του οικόσημο). Και μετά από κάτω από το μεγαλειώδες εκλογικό σύστημα, μας πληροφορούν πως θα κλείσουν και το κανάλι της βουλής, λολ λολ.
Πάμε και στα οικονομικά τώρα (κρυμμένα στη δεύτερη σελίδα, πάλι καλά διότι η ντόρα δεν τα αναφέρει καν ως ξεχωριστό κλάδο). Πχ προτείνουν “…ενιαίο φορολογικό συντελεστή 15% σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, ανταγωνιστικό των γειτόνων μας (Κύπρου, Βουλγαρίας, Τουρκίας). Να μην ξεχνάμε ότι σε όλη την ιστορία του ανθρώπου ο λογικός φόρος είναι το 10% των εισοδημάτων (η δεκάτη)” . Δεν λέτε ευτυχώς που οι ιστορικές τους αναφορές δεν φτάνουν στους σουμέριους και γλυτώσαμε τα επιτόκια του 33,3% ?
Οπότε 1400 λέξεις αργότερα τι έχουμε να πούμε για τα γκρουπούσκουλα των φιλελεύθερων με όρους lifestyle (διότι έτσι έχουν δομήσει τον λόγο τους οι ίδιοι)? Η ντόρα εκφράζει τους “πραγματιστές”, ο μάνος τους “γνήσιους – ευπατρίδες” και η δημιουργία ξανά τους τρεις λαλούν και δύο χορεύουν (θα τους έλεγα και λίγο ατενίστας). Και οι τρεις όσο σπρώξιμο κι αν τρώνε από τα αγαπημένα τους μέσα (ειδικά το ντοράκι) πιθανότατα δεν πρόκειται να δουν τη βουλή ούτε απέξω, οπότε όποιος θέλει να τους ψηφίσει παιδιά με το ελεύθερο
σχόλια