Όταν ήμουν φοιτητής, είχα μια μικρή απρόμαυρη τηλεόραση. Ζήτημα να ήταν 12 ιντσών. Μας την είχαν φέρει απο την Αμερική κάπως. Επειδή ήταν φορητή, και είχε και ενσωματωμένη κεραία, την χρησιμοποιούσαμε αρκετά και όταν πήγα να σπουδάσω την πήρα μαζί μου.
(Laura's log, το 1990 και τώρα)
Χάλασε κάποια στιγμή. Δεν με ένοιαζε όμως πολύ γιατί δεν είχε και τίποτα ιδιαίτερο να δεις εκεί. Οπότε παρέμενε σε μια γωνία, αχρηστευμένη.
Last night I dreamed the sky went black
You were drifting down and you couldn't get back
You were lost and in trouble so far from home
I reached for you, my arms were like stone
I woke and you were missing
(Twin Peaks Town Hall)
Πριν χαλάσει όμως είχα προλάβει να δω το πρώτο επισόδειο από το Twin Peaks, για το οποίο τόσα πολλά είχα ακούσει. Και μου είχε αρέσει τόσο πολύ. Είχα λοιπόν έναν φίλο που έμενε κοντά και τον παρακάλεσα αν γίνεται μια φορά την εβδομάδα να πηγαίνω να το βλέπω. Είπε ναι και γω χάρηκα.
(The Packard Sawmill)
Κάθε Τρίτη λοιπόν καθόμουν λοιπόν σε μια γωνία για να μην ενοχλώ και έβλεπα. Αυτός δεν καταλάβαινε τι έβλεπα και γιατί μου άρεσε αυτό που έβλεπα, του φαινόταν πολύ περίεργο, ακατανόητο και ξένο, αλλά δεν με περεξηγούσε.
Μια φορά ήρθε και μου είπε "πάντως η μουσική των τίτλων της αρχής είναι πάρα πολύ ωραία". Εγώ απάντησα πως ήταν από ένα τραγούδι που το λένε 'Falling'.
"Του ταιριάζει αυτός ο τίτλος" είπε. "Πολύ".
Και πήγε πάλι μέσα.
Συχνά, τον ζήλευα.
(Ronette's Bridge)
(Ωωωω)
(ΥΓ Οι τότε και τώρα φωτογραφίες του Twin Peaks είναι από το retronaut και το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ In Twin Peaks.)
σχόλια