Αυτοί: οι μεγαλύτεροι ήρωες του κόσμου της Marvel, και πλέον η μεγαλύτερη και πιο εμπορική υπερ-ηρωική ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου.
Αυτός: ένας μοτοσικλετιστής κασκαντέρ που πούλησε την ψυχή του σατανά και καταράστηκε να μεταμορφώνεται σε δαιμονικό καβαλλάρη και να τον παίζει στο σινεμά ο Nicolas Cage σε κακές ταινίες και ακόμα πιο κάφρικα sequels, όπως το Ghost Rider Spirit of Vengeance που έκανε πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα στην χώρα μας.
Η ταινία των Avengers κατάφερε να δέσει επιτυχημένα μεταξύ τους τα σύμπαντα του Νορβηγού Θεού, του στρατιώτη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του ζάμπλουτου εφευρέτη με την ιπτάμενη τεχνολογική πανοπλία. Πως θα μπορούσαν όμως να αντιμετωπίσουν όλοι αυτοί έναν λεδερά μηχανόβιο με φλεγόμενο κρανίο και συχνά πάρε δώσε με αγγέλους και τον ίδιο τον διάβολο;
Στις ταινίες, ευτυχώς, δεν έχουν σμίξει ποτέ οι λεωφόροι των Avengers με τον Nicolas Cage. Στα comics όμως συγκρούστηκαν πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1981.
Ναι, ο Ghost Rider αντιμετώπισε τους Avengers και οι ήρωες έφαγαν ομολογουμένως την σκόνη στάχτη του, όμως το συμπέρασμα που βγαίνει από το κλασσικό πλέον AVENGERS #214 των Jim Shooter και Bob Hall είναι άλλο και αδιαμφισβήτητο:
Ο Ghost Rider είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ.
Όλα ξεκινάνε όταν ο Johnny Blaze, ο ανθρώπος που προσπαθεί να κρατήσει υπό έλεγχο τον δαίμονα Ghost Rider βλέπει στον δρόμο τον δισεκατομμυριούχο Angel των X-Men (έτσι είναι στα comics, μια γειτονιά όλοι) να οδηγεί την ακριβή κούρσα του με την γκόμενα του, ενώ ο ίδιος είναι μαγκούφης και άφραγκος και μόλις έχει χάσει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
Αποφασίζει έτσι πως αυτή είναι μια αδικία που πρέπει άμεσα να... εκδικηθεί. Προκαλεί το αμάξι να ντεραπάρει και μετά προσκαλεί τον ιπτάμενο Angel σε αγώνα, απειλώντας να βιάσει την κοπέλα του αν δεν τον αντιμετωπίσει. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ!
Από το νοσοκομείο που κείτεται σακάτης σε κωματώδη κατάσταση μετά την μάχη ο Angel, η κοπέλα του τηλεφωνεί στους Εκδικητές για βοήθεια. Ο Captain America σηκώνει το τηλέφωνο (τι την έχουν την υπηρεσία στην έπαυλη των Stark;) και μαζεύει την ομάδα του: ο ίδιος, ο Thor, ο Iron Man, και η Tigra.
Αχ, η Tigra.
Η γυναίκα-τίγρης με υπερηρωική στολή που απαρτίζεται μόνο από ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι, γυαλιστερό δερμάτινο μαύρο μπικίνι, και ποταπούς (τότε τουλάχιστον) σκοπούς για να είναι Avenger: τον μισθό, την διασημότητα και την άπειρης χρέωσης πιστωτική κάρτα που τους παρείχε ο Tony Stark.
Με το που καταφτάνουν στην πόλη με το ιδιωτικό τους τζετ, η Tigra ΤΡΕΧΕΙ για ψώνια ώστε να ταιριάζει με το επαρχιακό περιβάλλον - φυσικά διαλέγοντας ότι πιο kinky και προκλητικό υπήρχε στα καουμπόικα είδη! Οι υπόλοιποι Εκδικητές χαιρετούν τον δήμαρχο, υπογράφουν αυτόγραφα (ακόμα και ο Θεός Thor!) και ψάχνουν τον Ghost Rider.
Μετά το ξέσπασμα του, ο Johnny Blaze κρύβεται και δουλεύει μεροκαματιάρης σε ένα βενζινάδικο για να μπορεί να πηγαίνει να επισκέπεται τον σακάτη Angel στο νοσοκομείο. Πόσο σοφό είναι τώρα να προσλάβεις τον τύπο που ΠΑΙΡΝΕΙ ΦΩΤΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ και καβαλάει ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ μηχανή σε ένα βενζινάδικο... δεν ξέρω. 80s ήταν τότε. 
Ο Blaze είναι αποφασισμένος να μην μπλεχτεί με τους Avengers, μέχρι που βλέπει ένα παιδάκι να παίζει τον Thor πάνω σε μια κεραία, έτοιμο να πέσει στο θάνατο του. Μεταμορφώνεται σε Ghost Rider ελπίζοντας να μπορεί να ελέγξει το Πνεύμα της Εκδίκησης και να σώσει τον μικρό...
...χωρίς να υπολογίζει πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ είναι ο δαίμονας καβαλλάρης. Βλέπει το πιτσιρίκι να τσακίζεται προς το κενό και το αγνοεί επιδεικτικά (ή μάλλον περιπαικτικά) για να πάει να κάνει κόντρες με τους Εκδικητές. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ! ΜΑΛΑΚΑΣ!
Η ίδια η μάχη είναι απολαυστική, και κυρίως, απόλυτα μονόπλευρη και προκαθορισμένη. Οι “φλούφληδες” ήρωες δεν είχαν ελπίδα.
Ο Captain America κυνηγάει τον Ghost Rider με την μοτοσικλέτα του κόντρα στο ρεύμα στην λεωφόρο, με τον δαίμονα να καβαλάει το προστατευτικό κιγκλίδωμα και να οδηγεί τον Cap σε συντριβή στο βάθος μιας χαράδρας. Εκεί τσουρουφλίζει ζωντανούς αυτόν και την συνεπιβάτισσα του Tigra, κάνοντας ακόμα και τον βετεράνο στρατιώτη να ουρλιάξει από πόνο. Τα ίδια και με τον Iron Man στην συνέχεια, καίγοντας τον μέσα από τις σχισμές στα μάτια και το στόμα του.
Όταν εμφανίζεται στην σκηνή ο Thor, η μάχη έχει επιτέλους μια ελπίδα να γυρίσει προς το μέρος των Εκδικητών. Ο Θεός του Κεραυνού πετάει το πανίσχυρο σφυρί Mjolnir στον Ghost Rider και αυτός... κάνει την πιο γαμάτη κίνηση του τεύχους/μήνα/χρόνου/ στην Ιστορία:
Καβαλάει την μηχανή του και γκαζώνει, με το σφυρί να τον κυνηγάει ξοπίσω του, και καταφέρνει να μεγαλώνει συνεχώς την απόσταση μεταξύ τους.
Όταν ο Thor καλεί πίσω το σφυρί, ο Ghost Rider γραπώνεται πάνω του ώστε να τον επιστρέψει -πάντα πάνω στην φλεγόμενη μηχανή του- προς το κεφάλι του Thor!
Στον δεύτερο γύρο της μάχης, ο Ghost Rider προ-φα-νώς στρέφεται συνέχεια πρώτα ενάντια στην μοναδική γυναίκα, και ταυτόχρονα το πιο αδύναμο μέλος, της ομάδας, και τον πιο εύκολο στόχο. Είπαμε. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ!
Η μάχη τελειώνει μόνο όταν επιστρέφει ο μπανταρισμένος Angel (ο οποίος πότε ξύπνησε από το κώμα, πότε ανάρρωσε, πότε πήρε εξιτήριο) για να τον... γεμίσει τύψεις και να τον κάνει μεταμορφωθεί πάλι σε άκακο θνητό Johnny Blaze.
Ο Johnny Blaze μπίγει απροκάλυπτα τα κλάμματα για τα χάλια του (που να'ξερε πως θα τον έπαιζε στον κινηματογράφο ο Nicolas Cage - που να'ξερε πως θα είχε καταντήσει ο Nicolas Cage όταν ήταν καιρός να τον παίξει), ενώ οι Avengers φεύγουν από την πόλη διακριτικά και, πιο πολύ, άβολα.
Πέρα από το διασκεδαστικό του θέματος, το awesomeness της μάχης, και την πρωτοτυπία (τότε) να φέρουν σε επαφή δυο αταίριαστες ιδιοκτησίες, τους καθαρά υπερηρωικούς Avengers και τον πρωταγωνιστή ενός κατά κύριο comic τρόμου, η ιστορία αυτή θεωρείται ακόμα κλασσική κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε τους χαρακτήρες.
Ο Ghost Rider ήταν εκείνη την περίοδο στο μεταίχμιο μεταξύ καλού και κακού, ένας από τους πρώτους αντι-ήρωες των comics. Σε αυτή την ιστορία ξεφεύγει ξεκάθαρα στην περιοχή του σατανικού κάφρου, ακόμα πιο αναίσχυντα από κάποιους άλλους παρεξηγημένους αντι-ήρωες όπως ο Hulk. O Hulk λειτουργούσε τότε με κάποιο κώδικα τιμής, δεν κυνηγούσε να πληγώσει τους ήρωες και, πιο σημαντικά, δεν απειλούσε να βιάσει τις κοπέλες τους ή να χτυπήσει επιλεκτικά μόνο τις γυναίκες της ομάδας επειδή είναι αδύναμες. Ο Ghost Rider όχι μόνο δεν έχει τέτοια θέματα, αλλά γελάει και σατανικά όταν σπάει τους κανόνες, χλευάζοντας τους ήρωες.
Αντί για το σύνηθες σενάριο που έχει τους ήρωες δυο τίτλων να συναντιούνται, να πολεμούν από κάποια παρεξήγηση μεταξύ τους, και στο τέλος να συμφιλιώνονται ενάντια σε ένα κοινό εχθρό, εδώ είχαμε μόνο μια ανελέητη μάχη που τέλειωσε σε κλάμματα.
Οι Avengers με τον Ghost Rider σπάνια/ποτέ δεν είχαν τους ίδιους εχθρούς, δεν κυκλοφορούσαν στους ίδιους κύκλους, πως να το πω, οπότε δεν υπήρχε τρόπος να κρίνει κανείς το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης μεταξύ τους. Ο Jim Shooter δεν δίστασε να θέσει την μεταφυσική/σατανιστική απειλή του Ghost Rider πολύ ψηλότερα από το επίπεδο των δυνατότερων μελών των Avengers (και επομένως της Marvel γενικότερα), ανεβάζοντας έτσι μόνιμα το γόητρο του ανορθόδοξου Ghost Rider.
Μπορεί να ακούγεται σαν ιλαρή ιδέα η συνάντηση των δυο franchises, όμως αποδεικνύεται στο χαρτί πόσο δυναμικό για awesomeness έχει πραγματικά αυτή η αναμέτρηση. Δεν μπορεί να είμαι ο μόνος που θέλω να δω τον Ghost Rider καβάλα στην μηχανή του, κρατημένος το Mjolnir, να πετάει προς έναν έντρομο Thor του Chris Hemsworth.
Ο Joss Whedon κάπου εκεί έξω τρίβει εκστασιασμένος τα χέρια του και κρατάει σημειώσεις.
σχόλια