Του Νίκου Δήμου από το μπλογκ doncat
Δύο email, από τα πολλά που παίρνω, θέτουν με διαφορετικό τρόπο το ίδιο θέμα. Μου γράφει ο Τάκης, ασκούμενος ψυχίατρος:
«Στην δουλειά όλοι μιλάνε για εκλογές, στο σουπερμάρκετ το ίδιο. Άνθρωποι που συναντιούνται μετά από καιρό, το πρώτο εύκολο θέμα που βρίσκουν να πουν είναι τα κουτσομπολίστικα των κομμάτων... Σκέφτομαι πόσο ψυχοθεραπευτικό είναι όλο αυτό: τόσοι άνθρωποι έχουν ένα θέμα να ασχολούνται… Είναι το καινούργιο παιχνίδι τους, ξεχνάνε τα προβλήματά τους, μετέχουν σε ένα τεράστιο σήριαλ... Και όντως αν σκεφτείς δικαίως είναι ψυχοθεραπευτικό: όχι μόνο ξεχνάς προσωρινά τα προβλήματα αλλά ξέρεις ότι όλα αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν ενώ εσύ ο ίδιος όχι... Πόσο ανακουφιστική αίσθηση ασημαντότητας... Γι αυτό βλέπω τις ειδήσεις των οχτώ... για αυτό μάλλον σου γράφω τώρα...».
Ναι, τελικά, η ενασχόληση με τις εκλογές έχει γίνει ένα τεράστιο ριάλιτι που μας αποπροσανατολίζει όλους. Κι όταν βγούμε από το στούντιο θα βρεθούμε μπροστά σε πραγματικότητες που τις έχουμε τόσο συζητήσει, ώστε να μην μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε…
Για τις πραγματικότητες μου γράφει και η Έλενα:
«Την προπαγάνδα που μαίνεται, ότι "πρέπει" να φυλαχτούμε μέσα στο μικρότερο κακό (εμείς), δήθεν για να αποτρέψουμε να γκρεμιστεί πάνω μας η Κόλαση (τους), την γράφουν ανέκαθεν στο δίκτυο οι άλλοι όλοι, σχετικοί ή άσχετοι, διαβασμένοι ή αδιάβαστοι, τρυφερά αφελείς ή απελπιστικά κακοήθεις. Κάτι καλύτερο, αν θέλετε, να μας δώσετε, όχι αυτό το μελάνωμα...».
Κι εδώ θα επαναλάβω την ερώτηση του Πιλάτου: «Τι εστίν αλήθεια;». Κι αν αυτό που η Έλενα ονομάζει προπαγάνδα, δεν είναι προπαγάνδα (όπως θα ελπίζαμε ενδόμυχα οι περισσότεροι) αλλά αλήθεια; Το να βαφτίζουμε προπαγάνδα ή προβοκάτσια τις αλήθειες που δεν μας αρέσουν, είναι ένας επικίνδυνος τρόπος άμυνας… Για πολλούς η «καταστροφική δραχμή» είναι ένας μύθος προορισμένος να μας τρομάξει. Για άλλους είναι μία σίγουρη αλήθεια.
Δυστυχώς ο μόνος τρόπος να μάθουμε ποιος έχει δίκιο είναι να βουτήξουμε στα βαθειά. Είτε θα αναδυθούμε σε έναν άλλο καλύτερο κόσμο, είτε θα τσακίσουμε τον αυχένα μας στα βράχια και θα μείνουμε στον βυθό…
........................................................................
(Ο φιλόσοφος Τσουάνγκ Τσου ονειρεύτηκε πως είναι πεταλούδα. Τόσο ζωηρό ήταν το όνειρο που όταν ξύπνησε δεν ήξερε αν ήταν ο Τσουάνγκ Τσου που ονειρεύτηκε την πεταλούδα, ή η πεταλούδα που ονειρεύεται τώρα πως είναι ο Τσουάνγκ Τσου).
σχόλια