Διαβάζω πως η ηχογράφηση στην οποία μετέχει η Ορχήστρα με όργανα εποχής, απέσπασε τη διάκριση Diapason 5 του έγκριτου γαλλόφωνου μουσικού περιοδικού, αλλά και την πρώτη θέση στις επιλογές του περιοδικού BBC music στις προτάσεις των cd όπερας (τεύχη Ιουνίου 2012).
Το Diapason έγραψε:
«Ξαναβρίσκουμε στο σπάνιο έργο του Γκλουκ, την ελληνική Ορχήστρα του Γιώργου Πέτρου που με την ίδια δισκογραφική εταιρεία, έχει διακριθεί σε ερμηνείες –έργων του- Χαίντελ. Μολονότι ο Πέτρου που εδώ παίζει πιάνο φόρτε, παραχώρησε την μπαγκέτα στο συνάδελφό του Σιγκισμόντι ντε Ρίζιο, τα πλεονεκτήματα του συνόλου είναι και πάλι προφανή: ευρωστία, φυσικότητα στις αναπνοές και στον ρυθμό, με ισχυρές αντιθέσεις, ελαστικότητα της μουσικής γραμμής. Άλλη μία επιτυχία που πρέπει να πιστωθεί στην Armonia Atenea (το νέο όνομα του πρότζεκτ της Αθηναϊκής Καμεράτας.»
Επίσης, στο νέο τεύχος του περιοδικού BBC MUSIC διαβάζουμε:
«Η ερμηνεία του Τζουζέπε Σιγκισμόντι ντε Ρίζιο με την Armonia Atenea διακρίνεται από ακούραστο δυναμισμό, με τις τρομπέτες, τα όμποε και τα τύμπανα να εντυπωσιάζουν στην εισαγωγή και τις καταιγιστικές συμφωνίες.»
Στην ηχογράφηση που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2011 και κυκλοφορεί σε τριπλό cd από το Μάρτιο, την Ορχήστρα διευθύνει ο ιταλός μαέστρος Τζουζέπε Σιγκισμόντι ντε Ρίζιο. Τους ρόλους της όπερας ερμηνεύουν στα ιταλικά, κορυφαίοι σολίστ με ειδίκευση στη μουσική της περιόδου του μπαρόκ. Συγκεκριμένα, την Κλέλια ερμηνεύει η γαλλίδα σοπράνο Ελέν Λεκόρ (Hélène LeCorre), τον Οράτιο η μέτζο σοπράνο Μαίρη-Ελεν Νέζη, τον Ταρκίνιο η μέτζο σοπράνο Ειρήνη Καράγιαννη, την Λαρίσσα η τουρκάλα σοπράνο Μπουρτσού Ουγιάρ (Burcu Uyar), τον Πορσίννα ο τενόρος Βασίλης Καβάγιας και τον Μάννιο ο κόντρα τενόρος Φλορίν Σεζάρ Ουάτου (Florin Cezar Ouatou).
---------------------------
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ έγινε η πρώτη παγκόσμια αναβίωση της Όπερας τον περασμένο Φεβρουάριο (με τους ίδιους συντελεστές που έκαναν και το δίσκο φυσικά) στο Μέγαρο Μουσικής.
Δείτε, ένα τρίλεπτο βίντεο στα παρασκήνια της προετοιμασίας της Όπερας
και ένα απόσπασμα απ' την παράσταση, στο Μέγαρο Μουσικής.
*Αντιγράφω μερικά στοιχεία για το έργο.
Την συναρπαστική τρίπρακτη όπερα ‘Ο Θρίαμβος της Κλέλιας’ συνέθεσε ο Κ.Β. Γκλουκ (1714-1787) σε λιμπρέτο Πιέτρο Μεταστάσιο για τα επίσημα εγκαίνια του Τεάτρο Κομουνάλε της Μπολόνια το 1763, η οποία εξαιτίας των ιδιαίτερων σκηνοθετικών απαιτήσεων αλλά και του υψηλού επιπέδου ερμηνευτικής δεξιότητας που απαιτούσε από τους σολίστ, καταδικάστηκε να μείνει σε αφάνεια για 250 περίπου χρόνια μετά την πρεμιέρα της.
Το έργο, ένας ύμνος στο γυναικείο ηρωισμό και στην αγάπη με φόντο την αρχαία Ρώμη την εποχή πολιορκίας της από τους ετρούσκους, ενέπνευσε τον Γκλουκ να συνθέσει μία εντυπωσιακή όσο και τολμηρή για την εποχή της μουσική που ισορροπεί μεταξύ του μπαρόκ και του νέου στυλ γκαλάντε. Αντιπροσωπευτικό δείγμα της όπερας σέρια (opera seria) με κύριο χαρακτηριστικό τα ρετσιτατίβι και τις άριες που εναλλάσσονται καθ' όλη τη διάρκεια του, ο Θρίαμβος της Κλέλιας διακρίνεται για τους διαλόγους, τη σκηνική δράση, τα έντονα δραματουργικά στοιχεία και τις εντυπωσιακές όσο και απαιτητικές άριες που φτάνουν τους τραγουδιστές στα όρια της φωνητικής του αντοχής.
Κεντρικός χαρακτήρας του έργου, η ευγενικής καταγωγής Κλέλια κρατείται όμηρος του ετρούσκου βασιλιά Πορσίννα που πολιορκεί τη Ρώμη. Ο ρωμαίος αξιωματικός Ταρκίνιος, στην προσπάθειά του να ανέβει στο θρόνο και να κερδίσει την αγάπη την Κλέλιας, συμμαχεί με τους ετρούσκους και εξαπατά τον στρατιωτικό Οράτιο, αγαπημένο της Κλέλιας, προκαλώντας πολεμική σύγκρουση μεταξύ ρωμαίων και ετρούσκων στη γέφυρα του Τίβερη. Στο τέλος όμως, το υψηλό αίσθημα ευθύνης της ηρωίδας και η πίστη στον αγαπημένο της Οράτιο θριαμβεύουν και η Ρώμη σώζεται...
σχόλια