Τον περασμένο μήνα βρέθηκα σε μια συναυλία που έγινε σε μία εκκλησία στη βόρεια Αγγλία. Η μπάντα αλλά και το support έπαιζαν minimal ηλεκτρονική μουσική, πράγμα που δημιούργησε απίστευτη ατμόσφαιρα.
Σημείωση: η εκκλησία δεν ήταν κάποια παλιά και εγκαταλειμμένη, ούτε καμιά σπουδαία από άποψη αρχιτεκτονικής ή μεγέθους, αλλά μια απλή εκκλησία της γειτονιάς που λειτουργεί κανονικά.
For the record, η μπαντα λέγεται NO CEREMONY, και αυτό ήταν το πρώτο τους headline gig.
Για μια στιγμή σκέφτηκα πώς θα έμοιαζε όλο αυτό εάν γινόταν στην Ελλάδα. Επίσης, άξιο απορίας είναι τι θα σκεφτόταν ο Έλληνας πιστός εάν έβλεπε πχ. τους Ιμαμ Μπαιλντί να παίζουν σε εκκλησία και προπάντων ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις του. Αν και μάλλον είναι αμαρτία μόνο η σκέψη της κατανάλωσης μπύρας εκεί μέσα.
Πέρα από αυτό, το πιο αγαπημένο μου άλμπουμ ever έχει ηχογραφηθεί live σε άλλη εκκλησία της γειτονιάς, περίπου ενάμιση χρόνο πριν. Οι WU LYF φτιάξανε το go tell fire to the mountain, ένα μοναδικό αποτέλεσμα εξαιρετικών στίχων και ήχων από κιθάρες και εκκλησιαστικό όργανο (δηλαδή κιμπορντ με εφέ, μπατ στιλ γκουντ).
Υπάρχουν επίσης πολλά ακόμη παραδείγματα αντίστοιχων venue ακόμη και με πιο δημοφιλής καλλιτέχνες. Οι Elbow, Aled Jones αλλά και η (δικιά μας) Marina and the Diamonds έπαιξε αυτό το καλοκαίρι στον καθεδρικό (!) ναό του Μάντσεστερ, γεμίζοντας το κτίριο με πιστούς της cheesy pop. Ο ναός αυτός κοστίζει περίπου ένα εκατομμύριο λίρες το χρόνο για την συντήρησή του, οπότε αυτή η λύση στοχεύει στην ενίσχυση των εσόδων τους. Στην επίσημη ιστοσελίδα τους περιλαμβανουν τις συναυλίες στην λίστα των event, χωρίς να τις ξεχωρίζουν απο τις άλλες εκδηλώσεις του χώρου.
Τα παραπάνω παραδείγματα δέν είναι μεμονωμένα, ούτε είναι κάτι ασυνήθιστο το να γίνονται συναυλίες σε τέτοιους χώρους. Αξιοσημειωτες είναι οι ενδιαφερουσες επιλογές των χώρων.
σχόλια