________________

1.

"Αγαπητή Α μπα, γιατί είστε τόσο, μα τόσο εθιστική;  Μπορώ να σας συγκρίνω μόνο με τον εσπρέσο  και τα τσιγάρα μου. Και συνήθως σας συνδυάζω και τους τρεις κάθε πρωί... Τι να πω; Fatal attraction...

Φιλιά στο L.A."- konstantinap

Δεν υπάρχει ερώτηση, αλλά δε γινόταν να μην το δημοσιεύσω :)

Πολύ χαίρομαι!

________________

2.

"έχω τοποθετήσει και εγώ μια ερώτηση που αφορά την συναισθηματική μου ζωή στη στήλη σου αλλά μετά το ""μόνο σχέσεις"" post, έχω αρχίσει να νοιώθω τύψεις....πραγματικά πως μας αντέχεις;

Λοιπόν στο θέμα μας: σπούδαζα και έτρεχα για να μπορώ να κάνω τη δουλειά που ονειρεύομαι και το τελευταίο δίμηνο που τα βλέπω στην πράξη τα πράγματα νοιώθω να με ""αδειάζει"" απίστευτα ψυχικά...Το οικονομικό είναι καλό σε σχέση με άλλους κλάδους αλλά κάθε βράδυ γυρνάω και με χειρότερη ψυχολογία στο σπίτι.

Θα πάει μακριά η βαλίτσα;

(Κατά προτίμηση χωρίς να αρχίσω τα ""ζάναξ"". )

Υ.Γ: από τους πελάτες έρχεται το μεγαλύτερο ποσοστό της φθοράς, όχι από τους συναδέλφους."

Απ’ ό,τι καταλαβαίνω είναι η πρώτη σου ή από τις πρώτες σου δουλειές οπότε μη βιάζεσαι να αποφασίσεις σχετικά με τον κλάδο συνολικά. Το γκρέμισμα των ονείρων στην αρχή είναι απαραίτητο. Οι άσχημες εμπειρίες είναι πολύ χρήσιμες γιατί σε βοηθάνε να αναγνωρίσεις τα μονοπάτια που θα σε οδηγήσουν κάπου καλύτερα. Αυτά τα μονοπάτια χωρίς προηγούμενες δυσάρεστες εμπειρίες είναι αόρατα.

________________

3.

"δουλευω σε μια δουλεια που δεν προσφερει σε μενα τιποτα αλλο απο μετριο μισθο κ ασφαλιση. Ξερω τι θελω να κανω στη ζωη μου. Για να το κανω πρεπει να ζησω για 3 χρονια στην επαρχια καταρχην, ωστε να τελειώσω τη σχολη που περασα με κοπο (παιδαγωγικο), γιατι δε θελω να την κανω απο μακρια απλα και μονο επειδη στην ελλαδα γινεται. Αλλα και επειδη, δε θελω να μεινω αλλο στη συγκεκριμενη δουλεια. Ομως, φοβαμαι πολυ καθε μερα μηπως η επιλογη μου αποδειχτει λαθος. Νιωθω πιο ειναι το σωστο αλλα τρεμω μηπως δε νιωθω σωστα. Και μαλλον η ερωτηση μου ειναι τελικα αυτη, παιρνεις μια αποφαση με πολλα ρισκα κ παλευεις γιαυτη; γιατι στο κατω κατω για την λιγο περισσοτερη ευτυχια παλευουμε ολοι.. ή μενεις σε σταθερα κ λιγο πιο σιγουρα πραγματα και τα κανεις ολα υπο ασφαλεια και με το λιγοτερο δυνατο ρισκο; Και αν νιωθεις οτι εισαι στα ορια σου; Ειμαι 25, ειναι λογικο να φοβαμαι τοσο στα 25; και να σκεφτεις ρε συ α μπα, εχω κοψει εδω κ καιρο την τηλεοραση.

τα πηγα λιγο καλυτερα με τις τελείες αυτη τη φορα;"- νεφελη

Τα πήγες καλύτερα με τις τελείες αλλά μου λες ότι τελείωσες παιδαγωγικό και δεν βάζεις τόνους. Τέλος πάντων. Ζεις το δράμα του διλήμματος: ό,τι και να κάνεις, δεν ξέρεις τι είναι σωστότερο, γιατί ποτέ δε θα ζήσεις την άλλη επιλογή. Καλώς ήρθες στην πραγματικότητα! Σιγουριά δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση, υπάρχει όμως μετριασμός του ρίσκου. Και αυτό δε μπορώ να σου το λύσω, γιατί το ύψος του ρίσκου που μπορείς να πάρεις είναι σε συνάρτηση με τα λεφτά που έχεις.

________________

4.

σε παρακολουθώ από την πολύ αρχή και είσαι τέλεια!! χάρη σε σένα είδα seinfeld και curb your enthusiasm! θες να κάνεις στήλη να μας προτείνεις σειρές, ταινίες, μουσικές; και επίσης, Seinfeld ή Louie; (από άποψη ύφους και χιούμορ εννοώ)  -x

Ευχαριστώ πολύ, τώρα να δεις και το Arrested Development! Πολύ θα ήθελα μια τέτοια στήλη που θα γέμιζα με τις εμμονές μου. Seinfeld, σίγουρα, χωρίς καμία αμφιβολία.

________________

5.

Τι κάνεις όταν αρχίζεις να νιώθεις ότι η παρέα σου δεν σε καλύπτει; (ψυχολογικά ή γενικά στην καθημερινή επαφή)- Αλέξανδρος

Σίγουρα δεν το συζητάς μαζί τους, γιατί δεν είναι δικό τους λάθος, ούτε δικό σου, απλώς αλλάξατε και οι δύο. Πρέπει να βρείτε έναν τρόπο επαφής που είναι ταιριαστός με τα όσα κοινά έχετε, με διακριτικότητα και χωρίς να θιχτεί κανένας. Με λίγα λόγια, αραιώστε τόσο ώστε να είσαστε και οι δύο εντάξει.

________________

6.

Γεια σου αγαπημένη μου α,μπα!! Ηθελα να ρωτήσω πως ερμηνεύεις εσύ την παροιμία..κατα μάνα κατά κύρη κατά γιό και πεθερά...γιατί εγώ νόημα δεν βγάζω και έχω σκαλώσει!!!- Φαγανούλα

Κατά μάνα κατά κύρη κατά γιό και ΘΥΓΑΤΕΡΑ. Μήπως τώρα βγάζεις;

________________

7.

ρε σι αμπα αφου το κολυμπι αδυνατιζει οι φαλαινες γιατι ειναι χοντρες??? -mad scientist

Προσοχή με τους χαρακτηρισμούς. Είναι κομψότατες και φτάνουν τα 50χλμ/ώρα.

________________

8.

"πάμε λοιπόν πάλι:

Τελικά είναι ""σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει"" ή ""τα σιγανά ποτάμια να φοβάσαι', και ""όποιος βιάζεται σκοντάφτει"" ή ""το γοργόν κ χάρη έχει""; "-πες μου που πουλάν καρδιές

Είναι «παρ’ το αβγό και κούρευτο»

________________

9.

Αγαπητη Α', μπα' τι κανεις οταν φτανεις σε ενα σημειο της ζωης σου και εχεις να διαλεξεις μεταξυ: να μεινεις ελλαδα γιατι εχεις ενα υπεροχο σπιτι, φιλες, γονεις και εαν τροπο ζωης τον οποιο εχεις συνιθηθισει τα τελευταια χρονια αλλα  με δουλεια πολυ κακοπληρωμενη για τα πτυχια/μεταπτυχιακα που εχεις κανει και την εργασιακη σου εμπειρια και χωρις απολυτως καμια προοπτικη για επαγγελματικη ή συναισθηματικη εξελιξη.  Ή να φυγεις σε αλλη ηπειρο (στην οποια εχεις ζησεις παρα πολλα χρονια) με τρελες προοπτικες για καλη και ακριβοπληρωμενη δουλεια και φυσικα μεγαλες πιθανοτητες να βρεις εναν ανθρωπο που να επικοινωνεις?  Τι ειναι αυτο που μας δενει με αυτη τη χωρα που ονομαζεται Ελλαδα που μας προσφερει τοσα λιγα, μας ταλαιπωρει, μας κακοσυμπεριφερεται και μας χλευαζει και εμεις δυσκολευομαστε να την αποχωριστουμε? -Προβληματισμενη

Αν είσαι αυτή που νομίζω ότι είσαι, μια είναι η απάντηση

(Aυτό που σου λείπει από την Ελλάδα βρίσκεται μέσα σου.)

________________

10.

"αγαπητή α,μπα,

με πόσους πρέπει να πάει/ κάνει σχέση/ βγει κάποια για να πει με σιγουριά ώπα, εδώ είμαι, αράζω; Και αν σου συμβεί με την πρώτη; Και κρατήσει χρόνια; Πώς ξέρεις ότι δεν έμεινες από φόβο-ανασφάλεια στην αρχή και μετά από συνήθεια; Πώς γίνεται να είσαι 100% σίγουρη, αν δε δεις τι πορτοκάλια βγάζουν και οι άλλες πορτοκαλιές?"- προμπλεμάτικ

Το 100% υπάρχει μόνο στα μαθηματικά. Αν ξέραμε το τέλος, αν ζούσαμε για πάντα, αν υπήρχαν εγγυήσεις, οι ερωτήσεις στο Α, μπα; θα ήταν χιλιάδες, γιατί αυτό θα άρεσε λιγότερο. Λέξεις όπως «τέλος», «άραγμα», «σιγουριά» πρέπει να τις βγάλεις από το λεξιλόγιό σου, οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι η Αμερική να βάλεις τη σημαία σου και να την κατοχυρώσεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Και όταν λέω να τον γνωρίσεις, εννοώ να καταλάβεις τα όρια του, όχι να κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και να ψάχνεις για ελαττώματα – ή να τον θαυμάζεις χωρίς τέλος. Αναρωτήσου αν εσύ είσαι αρκετά ολοκληρωμένος για να προσφέρεις κάτι ουσιαστικό σε κάποιον άλλο, και όχι μόνο το αντίθετο.

________________

11.

"Αγαπητή Α , μπα;..διλληματίζομαι..ή καλύτερα τριλληματίζομαι!!

Που να δηλώσω για Εράσμους?

Όσλο, Λιέγη ή Λιουμπλιάνα? – Valar

Όσλο

________________

12.

"Τέλος πάντων, ξέρω το μηχανισμό που σε κάνει να ντύνεις τα λάθη σου με έρωτες. " το σκεφτομαι πολύ συχνά απο τότε που το διάβασα. Μπορείς να μου εξηγήσεις τον μηχανισμό; Γιατί έχει κάτι απροσδιόριστα γνώριμο αυτή η φράση. (Είσαι απο τους πιο εύστοχους ανθρώπους που χω ακούσει - διαβάσει!) thanx :)- Constance

Μερικές φορές όταν ζούμε την απόρριψη, ακόμα και όταν είναι από κάποιον που δεν μας ξέρει καλά-καλά, ακόμα και όταν είναι από κάποιον που υπό άλλες συνθήκες δεν θα του κάναμε καν παρέα –ή μάλλον, ειδικά τότε- τόσο πολύ δεν το χωράει ο νους μας (είναι δυνατόν αυτός/ή που αρχικά την έφτυνα/δεν είναι καν ωραίος-α/ που δεν με φτάνει ούτε στο δαχτυλάκι μου/ να με απορρίπτει;) Και βάζουμε τα δυνατά μας, λυτούς και δεμένους, να τον/την κάνουμε για να μας δεχτεί, και όλη μας η αυτοπεποίθηση εξαρτάται από αυτό. Τι μας κάνει τόσο απρόσεκτους; Αυτό δε μπορώ να το εξηγήσω, πρέπει να έχει να κάνει με κάτι σκοτεινό και αρχαίο μέσα μας που μερικούς έχει οδηγήσει σε απάτητες κορυφές και άλλους στο θάνατο (πραγματικά πιστεύω ότι οι μεγάλοι εξερευνητές κάποια γυναίκα προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν.) Αυτή την ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση, η οποία ως αποτέλεσμα έχει να διαταράσσει την όποια ισορροπία μέσα μας, μερικές φορές τη λέμε έρωτα, γιατί αν παραδεχτούμε τι κάνουμε θα νιώσουμε ντροπή.

Και για αλαφρύνουμε την ατμόσφαιρα: η μόδα είναι ένας ξένος. Κάθε φορά που ακούω το "Wellington" γελάω σα να το ακούω πρώτη φορά