Διάρκεια: 79′
Παραγωγή:Γαλλίας
Παίζουν: Ναντίν Νορτιέ, Ζαν-Κλοντ Γκιλμπέρ, Μαρί Καρντινάλ, Πολ Εμπέρ, Ζαν Βιμενέ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Μουσέτ, μια έφηβη κοπελίτσα, ζει με την φτωχική της οικογένεια σ' ένα μικρό χωριό. Πατέρας και μεγάλος αδερφός είναι λαθρέμποροι και λείπουν συνεχώς. Η μητέρα είναι κατάκοιτη στο μοναδικό κρεβάτι και η Μουσέτ πρέπει να την φροντίζει συνεχώς, όπως και το μικρό αδερφάκι της. Όλοι στο χωριό την αποπαίρνουν και την προσβάλλουν, κι εκείνη δεν μιλάει και κατορθώνει ακόμη και να δουλεύει στο καφενείο, στον λίγο ελεύθερο χρόνο της. Ο λαθροκυνηγός Αρσέν και ο δασοφύλακας Ματιέ, και οι δυο ερωτευμένοι με την καφετζού Λουίζ, έτσι είναι διπλά αντίπαλοι. Μια μέρα καυγαδίζουν άγρια, υπό τα βλέμματα της Μουσέτ. Αργότερα, ο Αρσέν της λέει ότι σκότωσε τον Ματιέ και της ζητάει να του προσφέρει άλλοθι....
Ο Μπρεσόν, μεταφέρει στον κινηματογράφο το μυθιστόρημα του Ζορζ Μπερνανός «Νέα Ιστορία της Μουσέτ». Ο Μπερνανός του ταιριάζει γιατί είναι συγχρόνως σκληρός νατουραλιστής. Ο Μπρεσόν αναπαριστά την αγροτική ζωή, τον πρωτογονισμό, την εγγενή βιαιότητα, την αδικία και την φτώχεια, περισσότερο και με μεγαλύτερη επιτυχία απ' ότι σε οποιαδήποτε άλλη ταινία του.
Πάνω σ' αυτή την στέρεη βάση του αναπτύσσει το βαθύ θέμα του, την απόλυτη ποιότητα της ανθρώπινης ψυχής, πέρα από τα βάσανα, πέρα από την απελπισία, πέρα από τον θάνατο.
Το αθώο μουτράκι της ηρωίδας είναι ανέκφραστο και αφώτιστο. Η σκληρότητα του κόσμου την ισοπεδώνει κι εκείνο θαρρείς μένει εντελώς ακίνητο. Όλα παραπέμπουν στο αόρατο για μας πνευματικό πεδίο που φανερώνεται, βέβαια με την ιώβειο υπομονή της, με το μοναδικό της φευγαλέο χαμόγελο στη σκηνή του λούνα πάρκ και με την ηρωική έξοδο της από την ζωή. Αίρει κι αυτή τις αμαρτίες του κόσμου.
