Σε εκτενές άρθρο τους γραμμένο από τον Roger Cohen, οι New York Times εκθειάζουν σήμερα τη στάση της Ελλάδας απέναντι στην προσφυγική κρίση και τα κύματα των μεταναστών που φτάνουν στη χώρα.
Εδώ είναι ένας πρόχειρος οδηγός για τον σύγχρονο κόσμο, γράφει ο Cohen: Μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, λιγότερη ανθρωπιά. Η τεχνολογία είναι κατά κύριο λόγο στην υπηρεσία της παραγωγικότητας. Πράξεις παράλογης χάρης δεν έχουν λόγο ύπαρξης εδώ. Δεν έχουν κανέναν αλγόριθμο.
Η Ελλάδα με έχει κάνει να σκεφτώ όλα τα στατιστικά στοιχεία που δεν μας αποκαλύπτουν. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει ανταποκριθεί με τόση ανθρωπιά στην κρίση των προσφύγων.
Περισσότεροι από 200.000 πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία, έχουν φτάσει στην Ελλάδα φέτος, σχεδόν οι μισοί από αυτούς έφτασαν στη Λέσβο, που βρίσκεται μόλις έξι μίλια από την Τουρκία. Μπήκαν σε μια χώρα με το ένα τέταρτο του πληθυσμού της άνεργο. Οι Έλληνες έχουν βρεθεί σε μια κατάσταση των οποίων το κατά κεφαλήν εισόδημα έχει μειωθεί κατά σχεδόν 23% από την αρχή της κρίσης, με ένα ισχνό τραπεζικό σύστημα και μία ασταθή πολιτική. Η Ελλάδα θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός έθνους που θα μπορούσε κάλλιστα να ασκήσει βία εναντίον της μαζικής εισροής των ξένων.
Σε γενικές γραμμές, οι πρόσφυγες έτυχαν θερμής υποδοχής στην Ελλάδα. Υπήρξαν συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Λέσβου, αλλά δεν υπήρξε σχεδόν καθόλου άθλια μισαλλοδοξία, μικροπρεπείς υπολογισμοί και στενομυαλιά που είδαμε σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης βορειότερα, και ιδίως στην Ουγγαρία.
Για αρκετές ώρες, γράφει ο Cohen, διέσχιζα τη Λέσβο με έναν οδηγό, τον Μιχάλη Παπαγρηγορίου, ο οποίος είχε έρθει εθελοντικά να βοηθήσει στη μεταφορά των προσφύγων από το Μόλυβο στο βόρειο τμήμα του νησιού, προς το λιμάνι της Μυτιλήνης. Το λεωφορείο του, με το οποίο διοργάνωνε εκδρομές για τους τουρίστες, είχε εκμισθωθεί από την Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης (IRC), για να βοηθήσει τους 2.000 πρόσφυγες που έφταναν με σχεδίες κάθε μέρα.
Οδηγώντας το λεωφορείο ο Παπαγρηγορίου, δέχτηκε πολλές κλήσεις για να μεταφέρει πρόσφυγες από διάφορα σημεία. Γύρω από τις στροφές, στους λόφους μεταξύ της Καλλονής, στο κέντρο του νησιού και τον Μόλυβο στα βόρεια. Παντού έβλεπες πρόσφυγες: παιδιά, ηλικιωμένους και έγκυες γυναίκες μέσα στα πευκοδάση.
Στο δρόμο της επιστροφής, αν και το λεωφορείο είχε γεμίσει, ο ίδιος έσπασε τους κανόνες για να πάρει μία ακόμη γυναίκα και το παιδί της. Ο ίδιος δέχτηκε επίσης μια κλήση από το χωριό του, τους Μανταμάδες, να μεταφέρει τους πρόσφυγες από εκεί, αν και αυτό σήμαινε ότι θα εργάζονταν όλη τη νύχτα.
Στο Μόλυβο, οι πρόσφυγες παρατάσσονται στα πλάγια του δρόμου. Ο Παπαγρηγορίου έκανε το τελευταίο δρομολόγιο της βραδιάς. Οι αξιωματούχοι του I.R.C. εξήγησαν πώς προσπαθούν να πείσουν τους πρόσφυγες να μην πηγαίνουν με τα πόδια στον προορισμό τους, αλλά μερικοί είναι πάρα πολύ ανυπόμονοι ώστε να περιμένουν.
Η νύχτα έχει πέσει. Οι ομάδες των προσφύγων με τα πόδια κρατούν αδύναμα φώτα. Πολλοί έχουν σταματήσει, αφού αποφάσισαν να κοιμηθούν δίπλα στο δρόμο. Ο Παπαγρηγορίου μίλησε για το πώς ορισμένες καταστάσεις απαιτούν τα ανθρώπινα όντα να βοηθούν το ένα το άλλο.
Οι πρόσφυγες αποβιβάστηκαν σε ένα στρατόπεδο περιφραγμένο με συρματόπλεγμα. Το στρατόπεδο διέλευσης της Συρίας είναι λιγότερο απαγορευτικό. Οι Ελληνικές αρχές γρήγορα μοιράζουν άδεια παραμονής για έξι μήνες. Οι περισσότεροι πρόσφυγες θέλουν να μετακινηθούν προς τα βόρεια στη Γερμανία, όπου πιστεύουν ότι θα βρουν δουλειά.
Θα είναι τυχεροί αν ξαναβρούν την ανθρωπιά του Παπαγρηγορίου. Ο κόσμος σκληραίνει στη μέγγενη της τεχνολογίας. Η παραγωγικότητα της γενναιοδωρίας δεν μπορεί να μετρηθεί.
Ρώτησα τον Αλέξη Παπαχελά, γράφει ο Cohen, διευθυντή της εφημερίδας Η Καθημερινή, τι θα μπορούσε να διδάξει η Ελλάδα τον κόσμο: «Η αξιοπρέπεια και η ευπρέπεια μπορεί να διατηρηθεί, ακόμη και στις δυσκολότερες στιγμές».
Είναι ένα ισχυρό, σημαντικό μάθημα που ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος επανεξελέγη ως αριστερός πρωθυπουργός στην Ελλάδα, θα πρέπει να μεταφέρει, καταλήγει ο αρθρογράφος.
σχόλια