Το ραντεβού είχε οριστεί για το μεσημέρι της Κυριακής, στην περιοχή της Ροτόντας. Πρώτη έφτασε στον χώρο η Δώρα για να υποδεχτεί τους καλεσμένους της. Δημοσιογράφοι, φίλοι, νέοι που αγάπησαν από την πρώτη στιγμή όλα αυτά τα όμορφα που οργανώνουν τα «Βυζάκια σας φιλώ», μία ομάδα που «στηρίζει τις γυναίκες που βιώνουν ή έχουν βιώσει τον καρκίνο και κυρίως του μαστού, μέσα από το χιούμορ και τη δημιουργικότητα», όπως αναφέρει και η περιγραφή της σελίδας της.
Το μήνυμα μας γι΄ αυτόν τον ροζ μήνα είναι ότι η δημιουργικότητα απασχολεί θετικά τις σκέψεις, η χαρά μας φτιάχνει τη διάθεση, η αλληλεγγύη ενώνει τους ανθρώπους και η πρόληψη σώζει ζωές!
Λέει η δημιουργός της ομάδας, Δώρα Δημάκη:
«Ο Οκτώβριος είναι ένας μήνας αφιερωμένος στις γυναίκες, στις γυναίκες που πάλεψαν, που παλεύουν, αλλά πάνω από όλα σε αυτές που δε χρειάζεται να παλέψουν. Η πόλη φωταγωγήθηκε στα ροζ, στα πουκάμισα καρφιτσώθηκαν κορδέλες, ο καρκίνος στολίστηκε στα πιο όμορφα του! Τι ευλογία να γιορτάζεις, να τιμάς τον αγώνα κάποιου και ας είναι άγνωστος! Αυτό είναι ανθρωπιά. Εμείς τι κάνουμε θα μείνουμε αμέτοχοι; Βυζάκια χωρίς concept δε γίνεται.
Εκεί κάπου άρχισα να ρωτάω: "Παιδιά τι κάνουμε; Κάτι πρέπει να κάνουμε! Οκτώβριος είναι αυτός", είχα πει στον τελευταίο μας καφέ, και να σου σκάει μύτη ο Ευθύμιος Σαββάκης. Με τον Ευθύμη είχαμε γνωριστεί στη LIFO όταν μας έκανε θέμα, είμαστε πλέον φίλοι, έχει αγαπήσει την ομάδα μας και μας βοηθάει με τις ιδέες του. Έτσι έριξε την ιδέα να κάνουμε κάτι ομαδικό στην πόλη, να καλέσουμε φίλους και να φωτογραφηθούμε με τα σκίτσα μας. Το ραντεβού δόθηκε για την Κυριακή.»
Συνεχίζει η Δώρα Δημάκη:
«Μου άρεσε η ιδέα από την αρχή. Το είδα ως μία ευκαιρία να κάνουμε μία ομαδική φωτογράφιση με φίλους. Να το γλεντήσουμε, να καλλωπιστούμε, να φωτογραφηθούμε, να πιούμε μια καφεδιά και να αποδείξουμε ότι σε αυτή τη ζωή από τα άσχημα εμπνεόμαστε, στα όμορφα γλεντάμε και με τις εμπειρίες μας διδάσκουμε. Ναι διδάσκουμε γιατί πάνω από όλα τον Οκτώβριο παλεύουμε για αυτές τις γυναίκες που δε χρειάζεται να αρρωστήσουν. Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ και ναι με τις φωτογραφίες μας θέλουμε να υπενθυμίσουμε και εμείς, με τον δικό μας τρόπο, ότι ο καρκίνος ξεπερνιέται και αντιμετωπίζεται αρκεί να ξεπεραστεί πρώτα και κύρια ο φόβος μας. Ο φόβος για τους γιατρούς, για τις εξετάσεις και τα αποτελέσματα! Τα σκίτσα κρύβουν από μια ιστορία, γυναίκας θαρραλέας που θέλει να σου μαρτυρήσει κάτι. Ένα μαγείρεμα έμπνευσης, λοιπόν, από το κείμενο της Ρέας Βιτάλη "Βυζάκια σας φιλώ", το μελάνι και το μπλοκ ζωγραφικής μου, των ματιών της Δώρας Τοπαλίδου και τις ιδέες και την οργάνωση του Ευθύμη, συντέλεσαν στο να πραγματοποιήσουμε μια συνάντηση με σκοπό την αφύπνιση και την ευαισθητοποίηση του κόσμου όσον αφορά τον καρκίνο του μαστού!
Γυναίκες, άντρες, νέοι άνθρωποι, δημοσιογράφοι και μη μας τίμησαν με την παρουσία τους και ήταν πρόθυμοι να ακολουθήσουν τις απαιτήσεις μας. Σκαρφάλωσαν σε δέντρα, σωριάστηκαν καταγής, κρατούσαν οι «δύσμοιροι» ένα κάρο βυζάκια και χαμογελαστοί και ευδιάθετοι ολοκλήρωσαν την φωτογράφηση! Τι προνόμιο μεγάλο να μιλάς, να μοιράζεσαι την ιστορία σου, το βίωμα σου και να βρίσκεις και άλλους συνοδοιπόρους! Το μήνυμα μας λοιπόν γι΄ αυτόν τον ροζ μήνα είναι ότι η δημιουργικότητα απασχολεί θετικά τις σκέψεις, η χαρά μας φτιάχνει τη διάθεση, η αλληλεγγύη ενώνει τους ανθρώπους και η πρόληψη σώζει ζωές! Αγάπα & Φ(ύ)λα τα βυζάκια σου όχι μόνο τον Οκτώβριο αλλά κάθε μέρα!».
Ο Γιάννος Μητλιάγκας, φίλος της ομάδας και δικηγόρος προσθέτει:
«Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω τι ένιωσα, τι σκέφτηκα, τι με προβλημάτισε, τι με φόβισε και τι με γέμισε ελπίδα το μεσημέρι της Κυριακής. Για το μόνο που μπορώ να μιλήσω με σιγουριά είναι το συνεχές, αδιάκοπο χαμόγελο της Δώρας Δημάκη όσο μοιραζόταν μαζί μας, με θάρρος, αμεσότητα και αισιοδοξία, την ιστορία της και τα όνειρά της για αυτή την ομάδα που έχει δημιουργήσει. Όσο την άκουγα μου καρφώθηκε στο μυαλό ένα κομμάτι από το θεατρικό έργο «Angels in America» του Tony Kushner, το οποίο πάει κάπως έτσι: "Τίποτα δεν χάνεται για πάντα. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει ένα είδος επώδυνης προόδου. Λαχτάρα για ό,τι έχουμε αφήσει πίσω, και όνειρα για το μέλλον. Τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ ότι είναι". Για τη Δώρα πάλι δεν το νομίζω, είμαι σίγουρος!».
Η Μάρθα Οστιούνη γνώρισε την ομάδα, όταν ακολούθησε τον Ευθύμη σε κάποια από τις καθιερωμένες πλέον συναθροίσεις της:
«Την πρώτη φορά που πήγα στη συνάντηση της ομάδας, ένιωθα, στην αρχή, μουδιασμένη. Γυναίκες διαφόρων ηλικιών και μάλιστα μικρότερες από εμένα γεμάτες δύναμη και έτοιμες να παλέψουν με τον καρκίνο ή να τα έχουν καταφέρει ήδη. Μια επαφή μαζί τους και ιδιαίτερα με τη Δώρα σου αλλάζει πραγματικά το πώς βλέπεις τα πράγματα. Η συμμετοχή μας στη φωτογράφιση είναι κάτι ελάχιστο για να δείξουμε την αγάπη μας για όλες αυτές τις σπουδαίες γυναίκες», τονίζει.
*Οι φωτογραφίες της ομάδας και η καλλιτεχνική επιμέλεια είναι της Δώρας Τοπαλίδου, η οποία κατάφερε με την εξαιρετική δουλειά της να αποτυπώσει την αγάπη των συμμετεχόντων στην ομάδα.
