Η επίσημη Αθήνα μουθυμίζει υπόγειο καμπαρέ της δεκαετίαςτου ‘60. Δεν τα έχω προλάβει - ό,τι ξέρωαπ' τις ταινίες. Ατμόσφαιρα αστικήςεκζήτησης και τζαζ ντέκας. Τουλίπεςκαπνού, στριπ-τιζ, γούνες, ουίσκι Black &White και απ' έξω τα φτωχαδάκια (σοφέρ,θυρωροί...) να τουρτουρίζουν. Η λεγόμενη«αστική σαπίλα» με τα ωραία της.Κωνσταντίνος Καραμανλής εν τη ακμή του.Και στα πεντακόσια μέτρα η «ΌμορφηΠόλη», χωρίς αποχέτευση.
Έτσι υποτονικά φωτισμένηείναι η πόλη ξανά. Σαν αστικό καμπαρέτου εξήντα. Η διασκέδασή της έχει κάτιαπό τον παλιό, κομψό μαρασμό. Την ανησυχίαότι κάτι έρχεται που θα ταράξει την τάξητης μπουρζουαζίας! (Κάπως συσπάται τοπρόσωπο της δημοσιογράφου Όλγας Τρέμη,καθώς φέρνει στα χείλη της το σκοτς.Ένας απόηχος από όπλα ίσως; Ανάεραανεβαίνει ένας θόρυβος στο ανάκτοροόπου ζεί. Ναι, μάλλον είναι όπλα!)
Πάντα η αστική τάξηφέρει το σπόρο της παρακμής της, αλλάεδώ μιλάμε για κάτι παραπάνω. Είναι ημελαγχολία για την καταστροφή των Αθηνών-οι πυρκαγιές του Κέντρου, είναι που τοΠΑΣΟΚ μας περνά πια πέντε μονάδες, είναιπου κατά βάθος βαριόμαστε να κυβερνάμεάλλο- κάπου απλώνεται μια νέα Μύκονος.(Καπνίζουν σιωπηλοί ακούγοντας ΤώνηΜαρούδα. Ανδροπρεπής φωνή. Ο ΚώσταςΚαραμανλής είναι άκεφος, ο ΜιχάληςΛιάπης δεν έχει τίποτα ευχάριστο ναπει. Ακούνε το «Αναπνοή μου», ένας πολύπροσεκτικός παρατηρητής θα μπορούσενα δει την υγρασία στα μάτια τους. Τοθέμα που ήταν για συζήτηση απόψε -η ύφεσητης οικονομίας και η νέα εξαθλίωση τωνχαμηλόμισθων- θα μείνει μετέωρο, ακόμαμια φορά. Πάντως άλυτο. Η κρίση πλήττειτα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ούτωςή άλλως. Αμπαζούρ, αφρικανικό ντεκόρ,Τάκης Μωράκης. )
Ναι, η κρίση είναιγεγονός. Δεν έρχεται - ήρθε. Ογδόνταχιλιάδες Έλληνες θα απολυθούν μέσα στο2009, με μετριοπαθείς εκτιμήσεις τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης. Η οικονομία μας σεεπιτήρηση. Η διαφήμιση έχει πτώση 30%.Είναι να μη μελαγχολεί κανείς; (Έχειςένα τσιγάρο; Μήπως να πάμε για μια βουτιάστα Λεγραινά; Θα φάμε στους Αναγνώστουαπόψε. Με λένε Γιάννη Πρετεντέρη καιείμαι ένας αδιάφθορος οιωνοσκόπος τουΚαιρού - εξετάζω τα χυμένα έντερα με όσηψυχραιμία αντέχω. Μ' αρέσουν ταμανικετόκουμπα.)
Η επίσημη Αθήνα είναισαν καμπαρέ του ‘60. Έτσι νωθρή καιμοιραία - με μεθυσμένους κι άβουλουςπαίκτες. Που πάντα τα είχαν όλα (ελέωτάξης) και πάντα τα έκαναν όλα σαν ταμούτρα τους. Λιπώδη και μοιραία. Μέτριακαι άχρωμα. Η παλιά, καλή Δεξιά. Σκονισμένεςσερβάντες, υποκρισία, ντόλτσε βίτα πουξεβράζει θηρία απ' τη θάλασσα.
Τι κρίμα που το αντίπαλονδέος, τελικά, ήταν υπεύθυνο για μιανάλλη κοινωνική νόσο, ακόμα μεγαλύτερη:το συλλήβδην κωστοπουλικό lifestyle τουΠΑΣΟΚ. Την απενοχοποίηση κάθε είδουςχοντράδας. Την επιθετική αμορφωσιά. Τηνξεδιάντροπη κλοπή (αυτό το έχουν όλοι!).Το λαμέ χάλι της δεκαετίας του 80.
Ένας σκοτς ακόμα γιατο δρόμο, κύριε;
σχόλια