«Καμάρι του 2004 που έχει πλέον μετατραπεί σε ένα ελεεινό και κρύο μέρος, γεμάτο με απελπισμένους ανθρώπους», χαρακτηρίζει το γήπεδο του ταεκβοντό, όπου έχουν συγκεντρωθεί οι μετανάστες που δεν τους επιτράπηκε να περάσουν τα σύνορα με την ΠΓΔΜ, η εφημερίδα GUARDIAN.
Σε ρεπορτάζ της από το γήπεδο αναφέρεται στην περίπτωση της Amina από το Ιράν που είναι οκτώ χρονών και υποφέρει από πυρετό. «Φορώντας το αραιά γεμισμένο ροζ άνορακ της, προσπαθεί να ακούσει προσεκτικά τις οδηγίες που δίνει ο γιατρός στους γονείς της για τα φάρμακά της», γράφει η εφημερίδα.
«Σε μια άλλη χώρα, σε άλλη πόλη, σε άλλη χρονική στιγμή, ίσως, αυτό το άρρωστο παιδί θα έπρεπε να είναι κουκουλωμένο στο κρεβάτι του, στο σπίτι του, με ζεστά ροφήματα. Αλλά η Amina δεν έχει σπίτι πια και απόψε το κρεβάτι της είναι μια γκρίζα κουβέρτα στο τσιμεντένιο πάτωμα του ταεκβοντό. Αυτό το κτήριο ήταν το καμάρι των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα. αυτό το Σαββατοκύριακο είναι ένα ελεεινό και κρύο μέρος, γεμάτο από απελπισμένους ανθρώπους», αναφέρει επίσης το ρεπορτάζ.
«Η συγκεκριμένη οικογένεια είναι από το Ιράν και αυτή είναι η πρώτη νύχτα που έχουν τουλάχιστον μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους μετά από εννέα ημέρες….Η απόφαση της ΠΓΔΜ (σ.σ. Μακεδονία αναφέρεται στο κείμενο) να κλείσει τα σύνορα έχει πανικοβάλει αυτούς τους ανθρώπους ενώ δημιούργησε ένα νέο πρόβλημα για την Ελλάδα. Στους πρόσφυγες έχουν δοθεί 30 ημέρες για να φύγουν. Αλλά οικογένειες, όπως αυτή την Αμίνα, δεν έχουν πού να πάνε», σημειώνεται επίσης.
Ο πατέρας της 8χρονης λέει ότι αν γυρίσουν στην περιοχή από την οποία έφυγαν στο Ιράν, θα θανατωθούν, ενώ αν μείνουν υπάρχει ο φόβος να μπουν στη φυλακή μετά από 30 ημέρες. «Πού να πάμε; Τι θα μας συμβεί;», αναρωτιέται.
Στην εφημερίδα μιλάει και ο Δρ Νικήτας Κανάκης, διευθυντής της οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου, που λέει μεταξύ άλλων ότι «το ελληνικό κράτος έχει παραλύσει, και δεν κάνει τίποτα. Είναι μόνο οι φιλανθρωπικές οργανώσεις που βοηθούν αυτούς τους ανθρώπους».
«Η Ελλάδα έχει γίνει η Δημοκρατία των ΜΚΟ. Κοιτάξτε αυτά τα παιδιά. Αυτή είναι μια χαμένη γενιά. Και τώρα που φαίνεται πως δεν έχουν καμία διέξοδο από την Ελλάδα είναι φοβισμένοι και πανικόβλητοι», σημειώνει.
Επισημαίνεται επίσης ότι με την ελληνική κυβέρνηση μπλοκαρισμένη από τα δικά της προβλήματα, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα δουλεύουν μόνα τους μέσα σε έναν οργανωτικό εφιάλτη.
Ο παιδίατρος Γεώργιος Τομαράς λέει στα νέα στρατόπεδα προσφύγων στο γήπεδο «βλέπουμε πολλά υπανάπτυκτα παιδιά, να υποσιτίζονται και να είναι χωρίς επαρκή τροφή ή γάλα. Πολλά παιδιά έχουν τραυματιστεί από τις βόμβες ή από το ταξίδι τους».
«Την περασμένη εβδομάδα είχαμε τέσσερις περιπτώσεις ανεμοβλογιάς και μπορεί να είναι μόνο θέμα χρόνου μεταδοτικές ασθένειες από το παρελθόν να εμφανιστούν και πάλι, αν οι άνθρωποι πρέπει να ζουν σε τέτοιες συνθήκες….Εμβολιάζουμε όσα περισσότερα παιδιά μπορούμε και οι άνθρωποι προσπαθούν να βοηθήσουν. Πολλοί εθελοντές δωρίζουν τρόφιμα, φάρμακα και γάλα….η υπηρεσία υγείας στην Ελλάδα δεν έχει επαρκή ποσότητα φαρμάκων. Είμαστε τώρα στις πιο σκοτεινές ώρες της κρίσης", προσθέτει.
Η Νάνσυ Ρετινιώτη που παρέχει ψυχολογική υποστήριξη στους πρόσφυγες λέει ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση. "Η λύση μέσα στα γήπεδα δεν είναι βιώσιμη…Δεν υπάρχει δουλειά εδώ, καμία διάταξη της κοινωνικής πρόνοιας, όπως και σε άλλα κράτη της ΕΕ, αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο κουρασμένοι...Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι τώρα ένα άλλοθι, δεν μπορούν να κρυφτούν πια πίσω από αυτό, πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις. Εδώ το προσωπικό, οι εθελοντές, όλοι κάνουν ό,τι μπορούν και όλοι είναι πολύ κουρασμένοι ", προσθέτει.
