Υπάρχει μια περίοδος όταν βγαίνεις από σχέση πάθους, που με μια φίλη-σύμβουλο σχέσεων, για να συνεννοούμαστε, την έχουμε ονομάσει «cold turkey». «Cold Turkey», κρύα γαλοπούλα, ονομάζουν οι Βρετανοί το στάδιο της χαρμάνας. Ο χωρισμός από μια κανονική σχέση έχει τα γνωστά στάδια (άρνηση, θυμός, βαθιά θλίψη, επαναδιαπραγμάτευση -για να τα ξαναβρείτε- κι αυτά εναλλάσσονται, μια το ένα, μια το άλλο, για να έρθει το τελικό στάδιο, η αποδοχή. Φυσικά, κάποιοι δεν το δουλεύουν, κολλάνε σε ένα στάδιο και δεν έρχεται ποτέ η αποδοχή). Οι σχέσεις πάθους όμως έχουν επιπλέον και το cold turkey. Ο εθισμένος τρέμει και η καρδιά του περνάει μεγάλο στρες. Η ηρωίνη και το πάθος μοιάζουν· ξεκινούν με μεγάλο χάι και καταλήγουν με παράνοια. Κι όταν θες να τα κόψεις, τα κόβεις μαχαίρι, όλα μαζί, αυτό είναι το cold turkey, δεν έχει να το κρατήσω χαλαρά ή θα την δω μια ακόμη φορά και βλέπουμε. Πάντα, όταν θέλετε να κόψετε ένα κατώτερο πάθος, να το αντιμετωπίζετε όπως όλους τους εθισμούς, εξάρτηση/απεξάρτηση.
Ο Midnight, πριν γνωρίσει τη No Body, έβγαινε από σχέση μεγάλου κατώτερου πάθους. Γι' αυτό της φάνηκε αρχικά παρανοϊκός. Στις τοξικές σχέσεις κατώτερου πάθους σού έχει γίνει εμμονή ο άλλος κι έχεις απίστευτη διαρροή ενέργειας. Η No Body κατάλαβε, και προσπαθούσε να ξανακεντράρει τον Midnight στον εαυτό του για να του δώσει ένα ανώτερο πάθος. Γιατί φυσικά υπάρχουν σχέσεις που έχουν και ασφάλεια και πάθος, και δεν είναι ανθυγιεινές για κανέναν. Το κακό είναι ότι οι περισσότεροι προερχόμαστε από παραδοσιακές οικογένειες, από σχέσεις με ασφάλεια και καθόλου πάθος, μην πω και καθόλου σεξ. Γι' αυτό και οι περισσότεροι Έλληνες τα διαχωρίζουν αυτά τα δύο. Αναζητούν ασυνείδητα το πάθος έξω από τις ασφαλείς σχέσεις συντροφικότητας κι αγάπης ή χάνουν αυτόματα το πάθος μόλις μια ερωτική σχέση γίνει αγάπη και συντροφικότητα. Έτσι, για να ζήσουν το πάθος κάνουν πλαστικές σχέσεις, βασισμένες στα ψέματα, την ανασφάλεια, τις απιστίες και την ίντριγκα.
Με τη σύμβουλο σχέσεων διαφωνούσαμε πάνω στο αν μπορούσε ο Midnight να μπει κατευθείαν σε άλλη σχέση. Εκείνη, ως επαγγελματίας, έλεγε ότι μετά από κάθε χωρισμό παίρνουμε τον χρόνο μας, μπλα μπλα, να σκεφτούμε τι πήγε λάθος, μπλα μπλα μπλα, για να μη μεταφέρουμε τα ίδια λάθη στην καινούργια μας σχέση, μπλα μπλα μπλα μπλα... Εγώ όμως που ήξερα τον Midnight τόσα χρόνια ήξερα καλά ότι ήταν τζάνκι του έρωτα. Έπεφτε από τη μια πρέζα στην άλλη, δεν μπορούσε να μείνει μόνος. Οπότε, αν η No Body ήταν η μεθαδόνη του; Η χημεία τους ήταν πολύ καλή, και το timing, κατά τη δική μου γνώμη, ήταν καλό. Οι άνθρωποι που είναι να τα φτιάξουν μεταξύ τους τα φτιάχνουν λόγω καλού timing και συντηρούν τη σχέση λόγω καλού timing. Όταν χαθεί το timing σε μια σχέση, αρχίζει ο κατήφορος. Όταν δηλαδή εκείνος σε χρειάζεται κι εσύ είσαι κάπου αλλού, χάνεται το timing. Φυσικά, παίζουν κι άλλα ρόλο για να μείνουμε με έναν εραστή. Όταν πέφτουμε στο κρεβάτι με κάποιον, πέφτουν μαζί μας ο μπαμπάς μας, η μαμά μας, οι προηγούμενες εμπειρίες μας, το σύστημα αξιών μας και τα συμπλέγματά μας. Αν ταιριάξουν, ταίριαξαν.
Το όλο θέμα μου θύμισε ένα στοίχημα που έβαλα κάποτε με έναν παλιό μου διευθυντή. Μου έλεγε ένα βράδυ «πρόσεξε μόνο δυο είδη άντρα να μην αγαπήσεις, τον κομπλεξικό και τον μισογύνη». Εκείνος πίστευε ότι οι περισσότεροι Έλληνες άντρες είναι μισογύνηδες, εγώ πίστευα ότι είναι μια χαρά παιδιά. Εκείνος μου έλεγε ότι δεν ξέρω τι μου γίνεται από την ελληνική πραγματικότητα και τα εγχώρια συμπλέγματα, εφόσον μόνο μία σχέση με Έλληνα είχα κάνει. Έτσι, βάλαμε στοίχημα μερικές μπίρες και ξεκινήσαμε μια έρευνα. Με βοήθησε πάρα πολύ τότε μια κολλητή. Μπήκαμε σε date club στο ίντερνετ και ναι, τελικά βρήκαμε τους μισογύνηδες που έψαχνε ο παλιός μου διευθυντής. Φυσικά, ούτε οι μισογύνηδες ούτε οι κομπλεξικοί ξέρουν τι είναι, εκτός από εκείνους που έχουν κάνει ψυχανάλυση. Οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι ξεκινούν μια σχέση όπως όλοι οι άλλοι: με τις καλύτερες προθέσεις.
Εγώ έφτιαξα ένα λογικό προφίλ, καθημερινής, υγιούς γυναίκας. Η κολλητή μου πήρε το ψευδώνυμο «Absentia» - απούσα. Παρουσιάστηκε σαν αφαίρεση. Στο προφίλ της έγραφε: «Χωρίς παλμό, χωρίς σκέψη, χωρίς εγώ, χωρίς ουσία. Χωρίς "μου λείπεις" και χωρίς "σε θέλω". Χωρίς σκοπό. Χωρίς ασφάλεια ζωής, χωρίς εξοχικό εξ αδιαιρέτου, χωρίς μωρά. Χωρίς αιτία. Χωρίς ζώνη στο τζιν, χωρίς κραγιόν, χωρίς επιθυμία. Χωρίς κέντρο». Λίγοι κατάλαβαν τι ήθελε να πει η ποιήτρια, αλλά εκείνοι που έπρεπε να πάρουν το μήνυμα το πήραν, ασυνείδητα. Είχαν να κάνουν με τη γυναίκα-θύμα.
(συνεχίζεται)
σχόλια