«Υπάρχουν δημιουργικοί τρόποι για να κάνει κανείς τη χρεοκοπία λιγότερο οδυνηρή, αλλά το να υποκρίνεσαι πως αυτή δεν θα συμβεί δεν είναι ένας από αυτούς τους τρόπους».
1. Το μαύρο είναι το χρώμα σου... Το περιοδικό «The Economist», σίγουρο για το μοιραίο που θα επέλθει στην ελληνική οικονομία.
«Oι ρίζες του προβλήματος, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι πήγαμε να φτιάξουμε ένα νεωτερικό κράτος κρατώντας τον παλιό μας εαυτό. Ο οποίος συνίσταται στο γεγονός ότι οι νόμοι που διέπουν τις σχέσεις της οικογένειας, του σιναφιού, της συντεχνίας, της τοπικότητας κ.λπ. υπερισχύουν των νόμων του κράτους. Αυτός είναι ο πρώτος κανόνας για τη διαφθορά».
2. Το κράτος που πληγώναμε. Ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, ψάχνοντας τις ρίζες του εθνικού προβλήματος,
«Αισθάνομαι ότι η σχέση της Ελλάδας με την τέχνη έχει κάτι το συμπαθητικό και κάτι το παράξενο. Στο εξωτερικό είναι επάγγελμα, εδώ χόμπι».
3. Ο διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Γιώργος Λούκος για το μετέωρο βήμα του πολιτισμού στη χώρα μας.
«Η κυβέρνηση δίνει τώρα 80 εκατ. ευρώ για να κάνει τζαμί στους μουσουλμάνους στην Αθήνα. Τώρα μαθαίνουμε ότι αποζημιώνει τους Εβραίους για ένα παλιό κοιμητήριο με 10 εκατ. ευρώ. Η Μονή Βατοπεδίου είναι ένα ορθόδοξο οικουμενικό κέντρο. Δεν πρέπει και αυτή, όχι να της δώσουν κάτι δωρεάν, αλλά να πάρει κάτι που διεκδικεί και της ανήκει; Δεν πρέπει να ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα της μονής;».
4. Έχω στην πόρτα τα κλειδιά, να τα ‘βρεις σαν γυρίσεις. Κάτι η βραχεία εθνική μνήμη, κάτι η ατιμωρησία, επανήλθε και ο ηγούμενος Εφραίμ ανερυθρίαστος και με χέρι πάλι απλωμένο.
«Η φράση του Γιώργου Παπανδρέου “να σωθεί η Ελλάς” είναι μια απίστευτη ανοησία, δεδομένου ότι δεν σώζεις καμία χώρα όταν καταστρέφεις τον κοινωνικό ιστό και τον κόσμο της».
5. Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο... Ο συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος και κάποτε υπουργός Πολιτισμού εναντίον του Γιώργου Α. Παπανδρέου.
«Σήμερα, το καλύτερο δίκτυο μπλογκ (πάντα ανώνυμο) το διαθέτουν διάφοροι εκβιαστές και ακροδεξιοί, που δεν έχουν αποδεχτεί το κοινοβουλευτικό πλαίσιο».
6. Δεν έχει άδικο ο Θεόδωρος Πάγκαλος για το ανώνυμο κακό του διαδικτύου, μόνο που ξεχνά να πει ότι επίσης βλάπτει η πολύ «παρεΐστικη» δημοσιογραφία, και ας έχει επώνυμο τρανταχτό.
«Δεν είναι αλήθεια ότι σηκώνομαι και φτιάχνω καφέ την ώρα του υπουργικού συμβουλίου, όπως το κάνουν άλλοι, είναι αλήθεια... Δίψασα και σηκώθηκα να πιω νερό, γιατί δεν μου αρέσει να κάνω νοήματα και να μου κουβαλάνε νερό. Δεν μου αρέσει αυτό το κούνημα του χεριού στους υπαλλήλους, λες και είμαστε στην καφετέρια, να μας φέρουν το νερό. Σηκώνομαι και το παίρνω μόνη μου και σε όποιον αρέσει».
7. Ο καθένας από όπου μπορεί δίνει τον αγώνα του. Και η Άννα Νταλάρα από το ταπεινό κουζινάκι την ώρα του υπουργικού συμβουλίου.
σχόλια