Aνταίος Χρυσοστομίδης, Δημοσιογράφος- μεταφραστής

Ποια ήταν η αφορμή και τι αφορούσε η διάλεξη του Αντόνιο Ταμπούκι;

Το θέμα είχε σχέση με τα ταξίδια μέσα κι έξω απ' τον χρόνο, με άλλα λόγια μιλούσε για τ’ αληθινά ταξίδια αλλά και για τα ταξίδια που κάνουμε με τη φαντασία μας, διαβάζοντας λογοτεχνία. Αφορμή να συζητήσουμε γι’ αυτά ήταν η έκδοση του τελευταίου κατά σειρά βιβλίου του, Ταξίδια και άλλα ταξίδια.

Ποια ήταν η δομή της ομιλίας; Ποια θέματα συζητήσατε με τον συγγραφέα;

Υπήρξε μια δική μου εισήγηση-ανάλυση του ρόλου που παίζουν τα ταξίδια στο έργο του Ταμπούκι. Ακολούθησε ένας σύντομος χαιρετισμός του Βαλέριο Αντάμι, διάσημου σε όλο τον κόσμο ζωγράφου και φίλου του Ταμπούκι, ο οποίος βρέθηκε συμπτωματικά αυτές τις μέρες στην Αθήνα, κι ύστερα ξεκίνησε ένα παιχνίδι ερωταποκρίσεων μεταξύ του συγγραφέα και του μεταφραστή-εισηγητή (εγώ είμαι αυτός!). Δεν του είχα δείξει από πριν τις ερωτήσεις μου, ήθελα οι απαντήσεις να είναι αυθόρμητες.

Πόσος κόσμος ήρθε εκείνο το βράδυ; Τι είδους κοινό ήρθε ν’ ακούσει την ομιλία;

Γέμισε η αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος». Το κοινό ήταν οι υπέροχοι εκείνοι άνθρωποι που διαβάζουν καλή λογοτεχνία. Και, όπως συμβαίνει πάντα σε εκδηλώσεις διάσημων ξένων συγγραφέων, ήρθαν ελάχιστοι Έλληνες συγγραφείς. Είδα μόνο τη Ρέα Γαλανάκη και τον Φίλιππο Φιλίππου.

Ποια είναι η σχέση σας με τον συγγραφέα μετά από τόσα χρόνια, μια και έχετε μεταφράσει τόσα βιβλία του;

Τώρα, πια, είμαστε στενοί φίλοι. Κάθε αρχή καλοκαιριού περνάμε οπωσδήποτε κάποιες μέρες μαζί στα Χανιά της Κρήτης. Στη διάρκεια, όμως, της χρονιάς ξαναβρισκόμαστε, άλλοτε στο Βεκιάνο της Τοσκάνης, άλλοτε στο Παρίσι κι άλλοτε στη Λισσαβόνα.

Υπήρξε κάτι που να σας εξέπληξε από εκείνη τη βραδιά;

Το πόσο οι Έλληνες έχουν αρχίσει να θεωρούν «δικό τους» τον Ταμπούκι. Στο τέλος της ομιλίας, κάποιος αναγνώστης του από την Κέρκυρα τού ζήτησε να βοηθήσει ώστε να μην καταστραφεί ένα υπέροχο κερκυραϊκό δάσος ελαιόδενδρων, που η «πρόοδος» πάει να εξαφανίσει.