•Mε τον καθαρισμό ενός οικοπέδου στο Κουκάκι (μέλη των atenistas ανταποκρίθηκαν σε κάλεσμα κατοίκων της γειτονιάς) ολοκληρώθηκαν οι δράσεις για τη φετινή «σεζόν». Είναι παράξενο, γιατί πριν από ακριβώς έναν χρόνο άρχιζαν οι πρώτες συναντήσεις που οδήγησαν στους atenistas. Παράξενο, γιατί σε όσους παρακολούθησαν από κοντά την εξέλιξη αυτής της ιστορίας η αίσθηση είναι πως μέσα σε αυτούς τους 12 συμπυκνωμένους μήνες ζήσαμε πράγματα που αντιστοιχούν σε εμπειρίες ενός πολύ μεγαλύτερου χρονικού φάσματος. Όχι, δεν μιλάω για το πόσες δράσεις έγιναν, ούτε για το πόσο «καταπληκτικοί» ήμα- σταν ή δεν ήμασταν. Προσπαθώ να ζυγίσω την αναλογία εμπειρίας και χρόνου και δεν μου «βγαίνει». Αυτό είναι καλό. Ένας πολύ έντονος χρόνος είναι συνήθως ένας καλός χρόνος.
•Οι atenistas ξεκίνησαν με πολύ συγκεκριμένες φιλοδοξίες (μια παρέα με αγάπη για την πόλη θέλησε να την υπερασπιστεί, παίρνοντας πρωτοβουλίες που θα είχαν άμεσο πρακτικό αποτέλεσμα), κάποια στιγμή το ενδιαφέρον των media πήγε να τους ζαλίσει (τους πρώτους μήνες, ένα «παράξενο φρούτο» που όλοι ήθελαν να προβάλλουν και καπάκι οι δημοτικές εκλογές), και κάπου μετά τις γιορτές, όταν οι προβολείς αποσύρθηκαν, επανήλθαν μια σχετική ηρεμία κι η αρχική ισορροπία.
•Σε αυτό το διάστημα πολύς κόσμος απογοητεύτηκε. Ίσως κι εγώ, αν είχα ενθουσιαστεί τις πρώτες εβδομάδες, μπορεί τώρα να ανήκα στους «απογοητευμένους». Εξηγούμαι. Η αρχική δυναμική του εγχειρήματος έδειχνε πως οι atenistas θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε κάτι αρκετά μεγαλύτερο. Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα, με πολύ μεγαλύτερο έργο από εμάς, θα «σκότωναν» για την προβολή των atenistas, τα 42.000 like στο Facebook, τα 9.000 μέλη. Ήταν πολύ φυσικό να περάσει κι απ’ το δικό μας μυαλό. «Κι αν γινόμασταν ΜΚΟ;». Ύστερα από πολλές αμφιταλαντεύσεις, απανωτά μπρος-πίσω, αποφασίσαμε να διατηρήσουμε την αρχική μας μορφή. Η υποψία ενός έμμισθου διοικητικού μηχανισμού μάς χάλαγε το «παραμύθι» της ερασιτεχνικής μας φτιαξιάς, με όλα τα καλά και τα κακά. Μπορεί να φοβηθήκαμε. Μπορεί να μην ήμασταν έτοιμοι. Δεκάδες «μπορεί». Μπορεί να κάναμε λάθος. Η ουσία είναι πως οι atenistas έσβησαν το πρώτο τους κεράκι έξω στους δρόμους. Εμείς επιλέγουμε να κρατήσουμε αυτό.
σχόλια