UPDATE: Η κα Γκολεμά έκανε share το παρόν άρθρο γράφοντας: «Ανεβάζω αυτούσιο το κείμενο και ζήτω συγνωμη για το άστοχο σχόλιο με τη φωτογραφία,το οποίο διέγραψα πριν διαβάσω το πιο κάτω κομμάτι. Ηταν λάθος μου. Δεν το συνηθίζω....»
Αποδεικνύει πως και συναίσθηση των πραγμάτων έχει, και το θάρρος να παραδεχτεί ότι έσφαλε, ζητώντας μάλιστα και συγγνώμη.
Χάρηκα πάρα πολύ για την κίνησή της αυτήν.
Με το θάνατο του Bowie, ενός απ' τους γνωστότερους περιστασιακά παρενδυτικούς του κόσμου, υμνήθηκε η μοναδικότητα του ατόμου, και γιορτάστηκε η δυνατότητα του να είσαι διαφορετικός.
Αρκεί βέβαια να είσαι σούπερ ταλαντούχος, διάσημος, και μακριά από δω.
Η τηλεκριτικός Ντέπυ Γκολεμά ανέβασε στο Facebook της μια φωτογραφία κρυφά τραβηγμένη με κινητό στο αθηναϊκό μετρό, ενός άντρα με τακούνια.
Την σχολίασε με την προτροπή: «Ριξε ενα μαντώ αγορι μου πάνω σου, θα κρυώσεις....»
ριξε ενα μαντώ αγορι μου πάνω σου, θα κρυώσεις....
Posted by Deppy Golema on Thursday, 14 January 2016
Είναι όντως ένα ασυνήθιστο και άρα για κάποιους αστείο θέαμα. Κατανοητό. Είναι όμως ηθικό το γεγονός της κρυφής φωτογράφησης συμπολίτη μας πίσω απ' την πλάτη του με σκοπό την κοροϊδία; Είναι ηθική η δημόσια ανάρτηση μιας φωτογραφίας για να γελάσουμε, καθώς η Γκολεμά προσθέτει την κρυάδα της; Μπορεί - δεν έχω ηθικόμετρο για να ξέρω σίγουρα.
Πάντως όταν ένας αναγνώστης το πάει ένα βήμα παραπέρα γράφοντας «Έπρεπε να τη βγάλεις πλάγια τη φωτογραφία, να φανεί και η εγκυμοσύνη», η Γκολεμά απαντά παιχνιδιάρικα: «το καταλαβες ε?»
Στα σχόλια πάντως που την έβαλαν ευγενικά στη θέση της, η ίδια μοιάζει να μην καταλάβαινε:
«Κατά πόσο ηθικό και σωστό είναι εν έτει 2016 μ.Χ. ο γεμάτος χολή και κακεντρέχεια σχολιασμός των ανθρώπων;» της έγραψε κάποιος. «Ομολογώ πως εαν έβλεπα και εγώ μία τέτοια εμφάνιση θα μου έκανε εντύπωση, μα αυτό δε θα σήμαινε οτι θα την ανέβαζα στο διαδίκτυο και θα σχολίαζα ρίχνοντας δηλητήριο.
Είναι δικαίωμα του καθενός να έχει την εικόνα που τον/την ευχαριστεί και τον/την κάνει να αισθάνεται όμορφα. Αυτό το πράγμα που γίνεται τώρα είναι τουλάχιστον ρατσιστική συμπεριφορά και κατινιά.
Καλό θα ήταν αντί να σπαταλάμε το χρόνο μας με ανούσια πράγματα, καλή ώρα όπως με την εμφάνιση του καθένα, να τον αξιοποιήσουμε σε κάτι δημιουργικό (πχ διάβασμα, ένα άθλημα, μια παραγωγική συζήτηση κτλ), το οποίο θα μας κάνει καλύτερους και πιο νουνεχείς ανθρώπους.
Η κοινωνία κατάντησε έτσι άσχημη και σάπια επειδή αντί καθένας να κοιτάζει πρώτα τον εαυτό του και να αναγνωρίζει τα ''ψεγάδια'' του προκειμένου να τα βελτιώσει, κάθεται και κρίνει τον άγνωστό του κουνώντας επιδεικτικά το δάχτυλό του πρώτα. Ας κάνουμε λοιπόν πρώτα τη δική μας ενδοσκόπηση για να γίνουμε εμείς καλύτεροι άνθρωποι, και θα δείτε πως ''δια μαγείας'' ο κόσμος μας θα γίνει καλός ξανά.»
Οι δύο ξεχωριστές απαντήσεις/επιχειρήματα τής κας Γκολεμά στο παραπάνω;
Απάντηση πρώτη: «Καλε έλεος...»
Και λίγο μετά, απάντηση δεύτερη: «Ο Χριστος και η μάνα του καλε....»
Τέλος, μια κυρία ανέβασε την παρακάτω φωτογραφία γράφοντας:
«Το ύψος του τακουνιού είναι καθαρά και μόνο θέμα μόδας. Κάποτε τακούνια φορούσαν μόνο οι άντρες. Σε κάποια φάση αποφασίσαμε αυθαίρετα οτι τακούνια φοράνε οι γυναίκες. Έτσι απλά. Ακριβώς όμως με τον ίδιο απλό τρόπο μπορεί αυτό το χαζό, επιφανειακό στερεότυπο να αλλάξει πάλι.»
Είμαστε ανοιχτόμυαλοι όταν πρόκειται για σταρ μεγάλου βεληνεκούς που τολμούν να διαφέρουν, όμως αν δούμε μπροστά μας ανθρώπους που τόλμησαν να είναι διαφορετικοί βρίσκουμε ευκαιρία να σαχλαμαρίσουμε.
Από μακριά κι αγαπημένοι
Λίγες ώρες μετά το τόσο χιουμοριστικό στάτους της, η Γκολεμά ανέβασε αυτό:
Αυτό μου γέννησε νέες σκέψεις. Είναι προφανές ότι η κα Γκολεμά προσπάθησε αρχικά να κάνει ένα «άκακο αστείο», και δεν έχει πρόβλημα, γενικά, με τους παρενδυτικούς. Όμως, πόσο μεγάλη αντίθεση μεταξύ των δύο στάτους!
Στο πιο πρόσφατο, η Ντέπυ Γκολεμά μιλά για την αξία του Μπόουι, σούπερ ταλαντούχου άντρα που φορούσε συχνότατα ψηλοτάκουνες γόβες, αλλά ξεκαθαρίζει πως η μεγάλη της αγάπη είναι ο Φρέντι Μέρκιουρι, επίσης περιστασιακά παρενδυτικός και στην τέχνη και στη ζωή. (Μου θύμισε λίγο μία γνωστή μου που ήταν η Νο1 φαν των Culture Club με τον γυναικεία ντυμένο τραγουδιστή, αλλά κατακεραύνωνε «τα τραβέλια» της Συγγρού.)
Ο άντρας στο μετρό της Αθήνας δεν ξέρουμε ποιος είναι. Μπορεί να αποδειχθεί το ίδιο ταλαντούχος, αλλά άσχετα με αυτό, το πρόβλημα είναι αυτό: Όσο ξέρουμε ότι κάποιος είναι διάσημος ή ταλαντούχος, τον εκθειάζουμε. Αν τον βλέπαμε, -τον ίδιο χωρίς να τον αναγνωρίσουμε όμως- στο μετρό, θα τον φωτογραφίζαμε και θα τον κοροϊδεύαμε.
Έτσι είμαστε σε μεγάλο ποσοστό, και έτσι θα είμαστε μέχρι να συνηθίσουμε. Δεχόμαστε έναν παρενδυτικό στη σκηνή, αλλά όχι στη ζωή. Είμαστε προοδευτικοί όταν πρόκειται για τα γκέι παιδιά των άλλων, αλλά γινόμαστε κάφροι και μισάνθρωποι αν τα παιδιά αυτά είναι δικά μας. Είμαστε ανοιχτόμυαλοι όταν πρόκειται για σταρ μεγάλου βεληνεκούς που τολμούν να διαφέρουν, όμως αν δούμε μπροστά μας ανθρώπους που τόλμησαν να είναι διαφορετικοί βρίσκουμε ευκαιρία να σαχλαμαρίσουμε. Είναι αλήθεια: Η ανεκτικότητά μας κρίνεται στην καθημερινότητά μας.
Πάντως το πιο ενδιαφέρον σχόλιο στην κα Γκολεμά το έκανε ένας τρανς άντρας:
«Βλέποντας τη θετική πλευρά του ποστ σκέφτομαι πως καλά έκανε κι έγινε, για να αρχίσει ο κόσμος να συνηθίζει ότι υπάρχουν και διαφορετικοί άνθρωποι, πως υπάρχουν και τρανς (διεμφυλικοι) άνθρωποι και ό,τι άλλο διαφορετικό. Μιλωντας ως αντρας τρανς λέω ένα μεγάλο μπράβο στο παιδί της φωτογραφίας που έκανε αυτό που πραγματικά ένιωσε!»
Υπέροχη εμφάνιση του '96 - Στα πρώτα δευτερόλεπτα θα καταλάβετε γιατί την βάζω.
