__________________
1.
Αγαπητή Α, μπά, είμαι σε μια σχέση εδώ και 2,5 χρόνια. Γενικώς καλά, πλην του θέματος με την πρώην του. Χωρίσανε απότομα πριν 4 χρόνια με δική της πρωτοβουλία, απόφαση που είχε κάνει τον φίλο μου κομμάτια. Για ένα χρόνο πάλευε να συνέλθει, κλείστηκε στο σπίτι του, είχε βάλει κιλά κλπ. Σε όλο το διάστημα την παρακαλούσε να τα ξαναβρούνε και εκείνη ήταν ανένδοτη. Όταν αυτός άρχισε να συνέρχεται, να αναζητάει καινούρια σχέση και εν τέλει ξεκίνησε σχέση μαζί μου, εκείνη έκανε το ηρωικό come back, μαρκάροντάς τον στενά και ζητώντας του να τα ξαναβρούνε. Εκείνος της είπε ότι είναι μαζί μου και της το ξέκοψε. Παρ' όλα αυτά συνέχισαν να βρίσκονται για καφέ, λέγοντάς μου ψέματα ότι βγαίνει με πρώην συμφοιτητές, με κάποιον συνάδελφο κ.ά. Αυτό το έμαθα πάνω στον 1,5 χρόνο και για 3-4 μήνες δεν έλεγα τίποτα. Όταν δεν άντεξα και βρήκα και την κατάλληλη αφορμή, του αποκάλυψα ότι ξέρω τι κάνει πίσω από την πλάτη μου και ότι δεν περίμενα να φερθεί τόσο σκάρτα. Εκείνος ήταν συντετριμμένος, μου ζήτησε 1.000.000 συγγνώμες και μου εξήγησε ότι ο λόγος που δεν μου το έλεγε ήταν γιατί θεωρούσε ότι δεν θα καταλάβω την πραγματική διάσταση του πράγματος και θα το μεγαλοποιούσα, ότι δεν αισθάνεται τίποτα ερωτικό για εκείνη και ότι απλώς νιώθει την ανάγκη να της συμπαρασταθεί τώρα που εκείνη περνάει το σύνδρομο στέρησής της από εκείνον. Αυτή ήταν μια τόσο άκυρη δικαιολογία, την οποία έλεγε με τόση φυσικότητα και πεποίθηση ότι αυτό που λέει βγάζει νόημα, που δεν πίστευα στα αυτιά μου. Ωστόσο δεν τον χώρισα. Κι εκεί που περάσαμε ένα ήσυχο 6μηνο, ξαναέχουμε κρούσμα κρυφής συνάντησης. Πιστεύεις ότι αυτόν τον εθισμό με την πρώην θα τον ξεπεράσει ποτέ ή να πάμε γι' άλλα;
Κατά τα λοιπά δεν έχω παράπονα από εκείνον κι ούτε θα με πείραζε να μου έλεγε ότι θα βγει μαζί της μια στις τόσες (του το είπα). Έχω κι εγώ πρώην στον κύκλο μου. Αλλά νιώθω ότι την έχει τοποθετήσει σε ένα συννεφάκι νοσταλγίας και εξιδανίκευσης και αυτή η σκέψη μου @&$@#$ τον εγκέφαλο καθημερινά. - Kind of tired.
Στην ουσία τα έχεις εδώ και 2,5 χρόνια με κάποιον που μάλλον από την αρχή της σχέσης σας βγαίνει κρυφά με την πρώην του, αν εξαιρέσουμε το μικρό διάλειμμα όταν τον έπιασες στα πράσα και φοβήθηκε μη φύγεις. Και αυτό το λες «γενικώς καλά».
Γενικώς, καθόλου καλά. Ό,τι και να νιώθει για την πρώην του, δεν δικαιολογεί τα ψέματα. Δεν τα είπε επειδή φοβόταν πώς θα το πάρεις, αλλά επειδή ξέρει πολύ καλά πώς φαίνεται αυτό που κάνει: φαίνεται όπως ακριβώς είναι. Δεν χρειάζεται να της συμπαρασταθεί, τέσσερα χρόνια μετά και βάλε, επειδή «τον έχασε». Τη βλέπει επειδή θέλει να τη βλέπει υπό ακριβώς αυτές τις συνθήκες: κρυφά, χωρίς εσένα.
Αν δεν βαριέσαι να παίζεις τον ντετέκτιβ, πες του να βγείτε μια φορά οι τρεις σας, για να τη γνωρίσεις. Νομίζω ότι θα καταλάβεις πολλά από την αντίδραση, και από τη συνάντηση, αν γίνει. Ελπίζω να βαριέσαι όμως να ασχοληθείς, και να βρεις κάποιον άλλον που θα ασχολείται μόνο μαζί σου.
__________________
2.
Αγαπημένη Α,μπα!
Είμαι εδώ και 5 μήνες (γνωριζόμασταν ήδη 3 μήνες πριν γίνουμε ζευγάρι) με έναν υπέροχο άνθρωπο, με τον οποίο ταιριάζουμε σε πολλά, και έχουμε αναπτύξει αμφότεροι αισθήματα τρυφερότητας και στοργής, αγάπης θα έλεγα, αν και σίγουρα είναι μεγάλη λέξη.. όπως και να'χει, φροντίζουμε πολύ ο ένας τον άλλον, υπάρχει φουλ σεβασμός και κατανόηση. Μπορούμε να συζητήσουμε τα πάντα, ακόμα και θέματα που δεν αγγίξαμε με την πιο έμπιστη "κολλητή" ή "κολλητό", έχουμε ανοιχτεί και οι δύο, παρουσιάζοντας φυσικά και τις πιο αδύναμες πλευρές, που όλοι έχουμε ώς άνθρωποι.
Και θα σταθώ λίγο εδώ.
Εμένα μία από τις αδυναμίες μου, είναι το θέμα της αυτοπεποίθησής μου, και λυπάμαι που το λέω. Αυτό το πρόβλημα υπήρχε από μικρή ηλικία, λόγω συμπεριφοράς οικογενειακού περίγυρου, ο οποίος γενικά σχολίαζε αρνητικά την εμφάνιση μέχρι και παιδιών που μόλις έμπαιναν στην εφηβεία-δεν θα μπω σε άλλες λεπτομέρειες για να μην κουράσω. Το θέμα μου ενισχύθηκε κατά πολύ από τη συμπεριφορά του πρώην μου απέναντί μου.
Κατάφερα να το ψιλό-πολεμήσω όλο αυτό, αλλά κατάλοιπα έχουν μείνει και βγαίνουν στιγμές-στιγμές στην επιφάνεια. Ο τώρα σύντροφός μου με κάνει να αισθάνομαι πραγματικά όμορφη και δεν μου έχει δώσει ποτέ δικαίωμα να ζηλέψω. Όμως είχα η ίδια κάποια ξεσπάσματα ως εξής: Μπορεί να το έφερνε η κουβέντα και να τον ρωτούσα αν θεωρεί ελκυστικότερη την τάδε από μένα και άλλα τέτοια.
Ο ίδιος είναι από τους πιο ειλικρινής ανθρώπους, οπότε όταν με έβλεπε να επιμένω, μου απαντούσε πράγματι ανάλογα με το τί πιστεύει. Όταν για κάποιες κοπέλες είχε πει ότι, ναι, έχουν τύπο σώματος που θα τον τραβούσαν περισσότερο ερωτικά, εγώ το έπαιρνα κατάκαρδα. Μα να πασχίζει ο άνθρωπος να μου εξηγεί ότι κι εγώ του αρέσω και τον ελκύω πολύ, τίποτα, μουλάρι εγώ! Και να του γκρινιάζω, και να του λέω-με σοβαρό τόνο τώρα- να πάει να βρει εκείνες που προτιμάει περισσότερο, και κάτι τέτοια. Κι εκείνος να μου εξηγεί ψύχραιμα ότι η κάθε γυναίκα θα τραβήξει τον άντρα με διαφορετικό τρόπο, να εξηγεί ότι φυσικά και τον ελκύω πολύ ερωτικά, υπενθυμίζοντας μου ταυτόχρονα πως σε μια ουσιαστική σχέση, μετρούν χίλια δυο άλλα πράγματα, όπως η επικοινωνία, η κατανόηση, η διασκέδαση, και φυσικά και το καλό σεξ, πράγματα που υπάρχουν στη δική μας σχέση.
Μεγάλη ηλιθιότητα από μέρους μου τα εν λόγω σκηνικά. Ευτυχώς έχουν συμβεί μόνο 2 φορές.
Στο τέλος του ζητάω συγνώμη και παραδέχομαι την υπερβολή μου, με εκείνον να με αγκαλιάζει, να μου λέει πως δεν πειράζει και πως όλοι έχουμε ανασφάλειες.
Δεν θέλω να ξαναπαρουσιάσω τέτοια συμπεριφορά, και πραγματικά θα το προσπαθήσω πιο σοβαρά αυτή τη φορά. Και καταλήγω στην ερώτησή μου:
Ακόμα κι αν καταφέρω να νικήσω το "τέρας" μέσα μου και δεν ξαναφερθώ σαν τρελή, φοβάμαι ότι τα 2 προηγούμενα θα τα θυμάται συχνά και θα τον ξενερώνουν σταδιακά, έστω και υποσυνείδητα.. τί μπορώ να κάνω ώστε να ξεχαστούν αυτά και η σχέση να μην απειληθεί; Θέλω να προσφέρω στη σχέση όση περισσότερη ζεστασιά μπορώ.
Να αντιμετωπίζω ανθρώπινα τις αδυναμίες μου, να μην κομπλάρω πια με αυτές, και να το βλέπει και να το χαίρεται για την ωρίμανσή μου! Θέλω να επικεντρωθώ σε εκείνον και να του δείξω πόσο σημαντικός και υπέροχος είναι.. δεν είναι δουλειά του στην τελική να θεραπεύσει του κόσμου τις ανασφάλειες.
Αυτά αγαπημένη Α,μπα.. Μια γνώμη παρακαλώ, κι ένα γερό χαστούκι!
Τα χαστούκια πρέπει να μοιραστούν στο οικογενειακό σου περιβάλλον, που σε φόρτωσε με τέτοιου είδους ανασφάλειες.
Το μήνυμα που έπρεπε να σου μεταφέρει το οικογενειακό σου περιβάλλον είναι το εξής: θα υπάρχουν πιο όμορφες από σένα, όπως θα υπάρχουν και πιο άσχημες από σένα. Οι πολύ ωραίοι είναι πολύ σπάνιοι και έχουν τα δικά τους προβλήματα, που δεν θα ήθελες να έχεις. Εσύ είσαι ένας μοναδικός άνθρωπος, με τα δικά του, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που πρέπει να μάθεις να εντοπίζεις, να αγαπάς και να εκτιμάς. Οι άλλοι θα σε προσεγγίζουν για το σύνολο που παρουσιάζεις, το οποίο δεν είναι στατικό. Έχεις την ευκαιρία να το βελτιώνεις όσο ζεις. Οι άντρες δεν θα σε ανταλλάσσουν με ωραιότερες γυναίκες, γιατί είσαι άνθρωπος και όχι αυτοκίνητο. Αν συναντήσεις άντρα που κάνει κάτι τέτοιο, μη χάνεις χρόνο μαζί του.
Και αυτό από μένα για σένα. Η εμφάνιση, η ομορφιά, δεν είναι κάτι μονοσήμαντο, όπως η απόσταση των ματιών μεταξύ τους, ή τα φουντωτά οπίσθια. Οι άλλοι μας βλέπουν σαν κλάσματα, θραύσματα, όπως οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι. Αυτό που πιάνουν είναι το πνεύμα μας, μια εντύπωση, ένα παζλ με κομμάτια που δεν είναι ενωμένα μεταξύ τους, που αλλάζουν θέση συνεχώς.
Και τέλος. Η ερώτηση που κάνεις στον φίλο σου είναι προβοκατόρικη. Θέλεις να σου πει αυτό που φοβάσαι, για να το ξορκίσεις, αλλά αντί γι' αυτό, το ερεθίζεις κι άλλο. Τι θέλεις να ακούσεις; Ότι δεν υπάρχει πλάσμα στη γη που του αρέσει περισσότερο εμφανισιακά; Θέλεις να σου πει ότι είσαι η πιο όμορφη της γης; Θέλεις να είναι το καθρεφτάκι σου, όπως στο παραμύθι; Είναι πολύ παιδική σκέψη. Ναι, γυναίκες που του αρέσουν περισσότερο από σένα εμφανισιακά θα βλέπει συνεχώς. Αυτό δε σημαίνει ότι θα ξεχάσει ότι υπάρχεις. Σημαίνει μόνο ότι έχει μάτια.
Εσύ δηλαδή, δεν βλέπεις άντρες που είναι πιο ωραίοι από τον δικό σου; Σημαίνει κάτι για τη σχέση σας αυτό; Ή σκέφτεσαι να τον αφήσεις; Ή είσαι τόσο απασχολημένη με το να ψάχνεις επιβεβαίωση, ώστε να μην βλέπεις ότι ούτε αυτός είναι ο πιο ωραίος όλης της πλάσης;
ΥΓ. Για την προηγούμενη παράγραφο. Μου αρέσει που θεωρείς δεδομένο, ότι εφόσον αυτός θελήσει κάποια πιο ωραία, θα τον θέλει και αυτή.
__________________
3.
Πολυαγαπημένη μου Α, μπα,
Σήμερα βγήκα εκτάκτως για καφέ με μία καλή μου φίλη. Μου τηλεφώνησε έντρομη και κατέβαινα την Κηφισίας με 200 να την συναντήσω γιατί ειλικρινά ανησύχησα. Εν τέλει ο λόγος που είχε τρομοκρατηθεί και βρισκόταν σε πανικό ήταν πως μετά την ετήσια επίσκεψή της στο γυναικολόγο διαγνώστηκε με κονδυλώματα. Παρότι ο γυναικολόγος την είχε ενημερώσει διεξοδικώς και για τον HPV και για την θεραπεία και πώς συνδέεται με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, συνέχιζε να βρίσκεται κάτω από έντονο στρες. Μετά από πάρα πολλή συζήτηση και πολλές ερωτήσεις εκ μέρους μου, ανακαλύψαμε και οι δύο πως ενδόμυχα φοβόταν πως από εδώ και πέρα δεν θα μπορούσε να έχει φυσιολογική ερωτική ζωή γιατί παρότι ήταν πλήρως ενημερωμένη ένιωθε «μολυσμένη». Τέλος πάντων, έδειξα τον καλύτερο μου εαυτό, της μίλησα πολύ ήρεμα γιατί ο στόχος μου ήταν να αλλάξει αυτή η άποψη μέσα της και να αναρωτηθεί γιατί έχει τέτοια εικόνα για τον εαυτό της και για το γυναικείο σώμα και για το σεξ. Πραγματικά είχαμε τέτοια συζήτηση που ένιωθα πως αγγίζουμε πολύ βαθιά νερά στην ψυχοσύνθεση μας. Στο τέλος νομίζω πως κάτι κατάφερα γιατί είπαμε καληνύχτα ήρεμα και χαμογελαστά.
Οδηγώντας, λοιπόν, προς το σπίτι μου, άρχισα να σκέφτομαι αν πραγματικά θα την επηρέαζε αυτό το γεγονός. Άρχισα να σκέφτομαι από τον δικό μου κύκλο πόσοι άντρες έχουν μία αντίστοιχη άποψη με την φίλη μου για την γυναίκα. Δεν έχω δα και τον τόσο μεγάλο κύκλο και ούτε θέλω να γενικεύσω, αν και μάλλον θα το κάνω. Είμαι 26 χρονών, με την φίλη μου είμαστε απόφοιτοι ΑΣΟΕΕ και συνεχίζουμε και οι δύο τα μεταπτυχιακά μας. Έχω κάνει λοιπόν αρκετές παρέες και από την σχολή και από το μεταπτυχιακό και από την πόλη που μεγάλωσα και από την δουλειά μου. Για να μην μακρηγορώ, από τους δικούς μου γνωστούς, διαπίστωσα πως η πλειοψηφία θα συμφωνούσε με την φίλη μου και θα υποστήριζε πως μόνο οι ¨κακές¨ γυναίκες έχουν τέτοια πράγματα, ένα μέρος έχει άγνοια επί του συγκεκριμένου θέματος και ευτυχώς ένα μέρος αντιμετωπίζει με ωριμότητα και ΙΣΟΤΗΤΑ το γυναικείο σώμα και το δικαίωμα μας στο σεξ. Όλοι οι φίλοι μου έχουν τουλάχιστον πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης και κάποιοι έχουν προχωρήσει περισσότερο στον ακαδημαϊκό χώρο. Θεωρητικά η μόρφωση δεν ωριμάζει το πνεύμα και δεν ανοίγει τους ορίζοντες μας;! Ένιωσα αδικία Α, μπα μου. Όχι μόνο γιατί τα ΣΜΝ ταλαιπωρούν περισσότερο τις γυναίκες, αλλά και επειδή παρότι θέλουμε να θεωρούμαστε σύγχρονοι, η πατριαρχία καλά κρατεί. Αποφάσισα λοιπόν πως σε τέτοια θέματα δεν θα μένω σιωπηλή με τους άντρες φίλους μου. Σκέφτομαι να συζητήσω σοβαρά το θέμα μαζί τους με την κατάλληλη ευκαιρία και μέσα από παραδείγματα από την δική τους ερωτική ζωή. Ένιωσα πως είναι κάτι που αφορά όλες μας και πρέπει με κάποιο τρόπο να δράσω. Υποστηρίζω ακάθεκτη πως πολλές φορές η ασυμφωνία μεταξύ αντρών και γυναικών, τα «ποτέ δεν μπορείς να καταλάβεις τι θέλει μια γυναίκα» και αυτές οι μπούρδες γενικώς προέρχονται από την έλλειψη κατανόησης και από τα δύο φύλα. Αυτό που θέλω να ρωτήσω λοιπόν είναι εσένα πως σου φαίνεται όλο αυτό; Όχι μόνο η στάση της φίλης μου αλλά και ο τρόπος δράσης. Έχεις να προτείνεις κάτι άλλο;
Η «έλλειψη κατανόησης και από τα δύο φύλα» δεν είναι κάτι ανεξήγητο, κάτι που έχει προκύψει έτσι τυχαία, κάτι που βρέθηκε στο δρόμο μας και θα λυθεί εύκολα. Είναι άμεση απόρροια της πατριαρχίας. Υπάρχει έλλειψη κατανόησης γιατί έτσι συντηρείται η ανισότητα. Αν όλοι όσοι «δεν καταλαβαίνουν» αποφασίσουν να καταλάβουν, θα πρέπει να ξεβολευτούν πάρα πολύ, και πολλοί θα χάσουν πολλά πλεονεκτήματα. Είναι πολύ πιο εύκολο να «μην καταλαβαίνουν τι θέλει μια γυναίκα», όταν αυτή ζητάει να μην τη λένε εύκολη και τσούλα, διεκδικώντας την ίδια σεξουαλική ελευθερία με αυτούς. Αυτή λέει για ισότητα, αυτοί ακούν «υστερίες», και «υπερβολές» και απαντούν «είμαστε ίσοι αλλά όχι ίδιοι».
Συμφωνώ όμως στο ότι, παρόλο που το πρόβλημα δεν είναι καθόλου απλό, η συζήτηση είναι σίγουρα ένα από τα μέσα που έχουμε για να γίνουν μικρά, ελάχιστα βήματα, τουλάχιστον στο περιβάλλον μας.
Όποιος πιστεύει ότι ο κόσμος είναι μοντέρνος απλώς επειδή τυχαίνει να ζει τώρα, είναι όσο αστείος μας φαίνεται τώρα ο άνθρωπος του 1920 που έλεγε «μα επιτρέπονται τέτοια πράγματα το 1920». Ο κόσμος δεν είναι προοδευτικός επειδή του κάνουμε τη χάρη να είμαστε μέρος του. Η ισότητα δεν έχει κατακτηθεί ποτέ ως τώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η συζήτηση είναι πάντα επίκαιρη.
__________________
4.
Αγαπητή Α-μπα,
πριν 4 χρόνια γνώρισα τον τώρα κολλητό μου, ένα παιδί φοβερό και με απίστευτο χιούμορ με τον οποίο δεθήκαμε αμέσως. Από την πλευρά μου αναπτύχθηκαν γρήγορα συναισθήματα, τα οποία και του έδειξα. Καταλήξαμε λοιπόν να κάνουμε σεξ και στη συζήτηση που άνοιξα το επόμενο πρωί μου έκανε ξεκάθαρο ότι δεν είναι ερωτευμένος μαζί μου, δεν ξέρει αν θέλει να το συνεχίσουμε αλλά ότι του αρέσω πολύ. Για ένα μήνα περίπου περίμενα μήπως γίνει κάτι παραπάνω αλλά εκείνος δεν αναφέρθηκε ξανα στο θέμα. Εγώ απομακρύνθηκα για λίγο καιρό ώστε να μπορέσω να χωνέψω τη χυλόπιτα, συνέχισα τη ζωή μου, την παρέα μου μ αυτόν αλλά λίγο πιο αποστασιοποιημένα. Ενάμησι χρόνο αργότερα βρεθήκαμε να ξανακάνουμε αρκετή παρέα με αφορμή ότι μας ανατέθηκαν πολλές εργασίες μαζί( είμαστε συμφοιτητές). Μετά απο πολύ ποτό καταλήξαμε και πάλι στο κρεβάτι μου. Την επόμενη μέρα τον ρώτησα αν αυτό σήμαινε κάτι γι'αυτόν, μου απάντησε ναι, αλλά δεν θέλει κάτι άλλο. Καταπίνοντας τη δεύτερη χυλόπιτα, απομακρύνθηκα για δεύτερη φορά για να τη χωνέψω και αποφάσισα ότι δεν θα πρέπει να ξαναβρεθούμε σε παρόμοια θέση. Η σχέση μας συνέχισε σε φιλικό επίπεδο, σε μισό χρόνο γνώρισα το αγόρι μου με το οποίο είμαστε ακόμη μαζί και μπόρεσα να ξεπεράσω τελείως τα αισθήματα για το φίλο μου. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Ωσπου χθες μου αποκάλυψε ότι είναι γκέι. Για μένα ήταν μια έκπληξη καθώς δεν μου είχε περάσει ούτε λιγάκι από το μυαλό. Του είπα ότι τον αγαπώ πολύ και τον στηρίζω σε ότι κι αν κάνει. Η σχέση μας δεν θα αλλάξει ίσα ίσα που έγινε πιο δυνατή. Μέσα μου ένα κομματάκι μπήκε στη θέση του. Αλλα αμπα μου, ενώ είμαι με ένα πολύ γλυκό παιδί που τον αγαπώ και βλέπω τον κολλητό μου πλέον μόνο φιλικά γιατί νιώθω προδομένη; Γιατί θεωρώ ότι έπρεπε να μου το έχει πει νωρίτερα;
Γιατί θεωρείς βέβαιο ότι το ήξερε νωρίτερα; Ή, αν το ήξερε, αν ένιωθε αρκετή σιγουριά για τη σχέση σας, ώστε να σου το πει;
Γιατί δεν τον ρωτάς, ας πούμε;
__________________
5.
Αγαπημένη μου Α,μπα και αναγνώστες! Έχω μια ερώτηση την οποία δεν ξέρω αν θα καταφέρω διατυπώσω με αρκετή πολιτική ορθότητα, οπότε θα παρακαλέσω να είστε επιεικείς. Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με ανθρώπους από χωριό σχετικά με κάποιον που συνελήφθη και κατηγορείται για διακίνηση παιδικής πορνογραφίας. Λέγοντας διακίνηση, εννοώ πως είχε στην κατοχή του τέτοιο υλικό και μάλλον το προωθούσε μέσω ιντερνετ - δε φαίνεται να παρενόχλησε ποτέ ο ίδιος κάποιο παιδάκι. Μιλώντας με ανθρώπους απο χωριό, όπως καταλαβαίνεις άκουσα πολλά απίστευτα που μου πεσαν τα μαλλιά του τύπου "δεν πείραξε και κανέναν μωρέ, ένα βίτσιο είχε, άμα ήταν έτσι όλους τους ανώμαλους και τους γκέι έπρεπε να τους βάζουν φυλακή". Μου δημιούργησαν όμως έναν προβληματισμό. (Εδώ είναι που σας παρακαλώ να μη με αποπάρετε.) Ας αφήσουμε στην άκρη τη διακίνηση, που σαφώς είναι έγκλημα. Ας αφήσουμε την ωμή σύγκριση του παιδόφιλου με τον ομοφυλόφιλο. Ας πάμε στο απλό γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι διεγείρονται σεξουαλικά από μικρά παιδιά, κάτι που χαρακτηρίζεται ως άρρωστο- ανώμαλο. Σκέφτομαι τώρα εγώ, πώς ορίζουμε ότι αυτό είναι ανώμαλο, ενώ οποιαδήποτε άλλη προτίμηση που παρεκκλίνει από το συνηθισμένο, είναι φυσιολογική; Για να σας προλάβω - φυσικά και δεν εξισώνω το σεξ με ένα παιδί με οτιδήποτε γίνεται μεταξύ συνανούντων ενηλίκων. Όμως σκέφτομαι, ένας άνθρωπος που φτιάχνεται με το να σκέφτεται παιδάκια, όσο αηδιαστικό και αν μου φαίνεται εμένα αυτό, με την προϋπόθεση πως δεν πειράζει άμεσα ή έμμεσα κάποιο παιδί, γιατί να τον θεωρώ άρρωστο ενώ την ίδια στιγμή (δεν αναφέρω καν ομοφυλόφιλους) υπάρχουν άνθρωποι που φτιάχνονται σκεπτόμενοι πατούσες ή μακαρόνια με κιμά ή ζώα ή αντικείμενα ή σουρεάλ φαντασιώσεις και δεν ξέρω τι άλλο. Ένας άνθρωπος, διάβαζα τις προάλλες, παντρεύτηκε την πλαστική του κούκλα. Και σκέφτηκα, άμα αυτός είναι χαρούμενος, γούστο του καπέλο του. Εφόσον, λοιπόν, δεν περνάς τα όρια της ελευθερίας των άλλων ανθρώπων, ποιο είναι το όριο που περνάς για να κριθείς ως "μη φυσιολογικός" όσον αφορά τις σεξουαλικές προτιμήσεις;
Δυσκολεύεσαι πολύ στην πλήρη κατανόηση της φράσης «μεταξύ συναινούντων ενηλίκων». Το γράφεις, αλλά δε νομίζω ότι το καταλαβαίνεις.
Αν οι πατούσες ανήκουν σε ενήλικα που συναινεί, κανένα πρόβλημα, αντιθέτως, μπορεί να πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα βραδιά που θα ανοίξει ορίζοντες. Η πλαστική κούκλα δεν είναι άνθρωπος, άρα κανένα πρόβλημα. Τα μακαρόνια δεν είναι άνθρωπος. Οι σουρεάλ φαντασιώσεις δεν είναι άνθρωποι. Η πλαστική κούκλα δεν είναι άνθρωπος. Τα ζώα δεν είναι άνθρωποι, αλλά είναι ζωντανοί οργανισμοί και προστατεύονται, και η κτηνοβασία είναι παράνομη και τιμωρείται. Τα παιδιά είναι άνθρωποι, και όχι ενήλικες, και δεν συναινούν, γιατί δεν ξέρουν καν τι σημαίνει αυτό. Άρα εδώ έχουμε παραβίαση μιας ΠΟΛΥ ξεκάθαρης κόκκινης γραμμής που έχουμε συμφωνήσει ότι δεν πρέπει να παραβιάζεται με τίποτα και πρέπει να τιμωρείται αυστηρά.
Αν καταλάβεις πλήρως την αρχική φράση, πραγματικά λύνονται όλες οι επιμέρους απορίες. Προσπάθησε όμως να την καταλάβεις, λίγο περισσότερο. Άλλο ο νόμος, άλλο η κατάταξη των σεξουαλικών παρεκκλίσεων – ή, προτιμήσεων. Ο νόμος προσπαθεί να εξασφαλίσει την ισότητα και την προστασία των αδύναμων μελών της κοινωνίας. Η κατάταξη είναι θέμα ψυχιατρικής επιστήμης, ή ιατρικής ας πούμε, γενικότερα, ανθρωπολογίας. Το «φυσιολογικό» είναι κάτι που ορίζεται από κάθε κοινωνία και κάθε εποχή διαφορετικά, και είναι υπό μόνιμη αμφισβήτηση (η ψυχιατρική και ορίζει, αλλά και ακολουθεί). Το «ανώμαλο» δεν είναι ορισμός αλλά χαρακτηρισμός, είναι μια λέξη που χρησιμοποιεί ο καθένας ανάλογα με το τι γνώσεις έχει, και πόσο του κόβει.
ΥΓ. Αν κατάλαβες τα παραπάνω, ακολουθεί τεστ. Βγάλε μια κόλλα χαρτί.
Γιατί σήμερα, το 2016, είναι λάθος να συγκρίνουμε την παιδοφιλία με την ομοφυλοφιλία κα την κτηνοβασία;
__________________
6.
Γεια σου Άμπα, ξανά!
Παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό, όλη αυτή τη διαμαρτυρία διάσημων γυναικών από τη μακρινή γη του Hollywood, σχετικά με το ότι το Hollywood τις θέλει για πάντα νέες και ότι όσο εκείνες μεγαλώνουν,
τόσο περιορίζονται οι ρόλοι που το Hollywood τους προσφέρει. Από την άλλη μεριά όμως, οι γυναίκες που ανήκουν σε αυτόν τον χώρο, δεν χάνουν ευκαιρία να γίνουν μούσες μεγάλων οίκων καλλυντικών,
διαφημίζοντας την αιώνια νεότητα και την πολυπόθητη λάμψη και μάλιστα λαμβάνοντας ως αμοιβή τεράστια ποσά. Οι ίδιες γυναίκες, έχουν πλάι τους μία ομάδα πολλών ανθρώπων (στυλίστες, make-up artists,
προσωπικοί γυμναστές, hair stylists κτλ.), οι οποίοι τις διατηρούν απαστράπτουσες σε κάθε τους βήμα. Και φυσικά, εκείνες χρησιμοποιούν την εμφάνισή τους, για να κλείνουν όλο και περισσότερες καμπάνιες ομορφιάς, με το αζημίωτο βέβαια. Η ερώτησή μου είναι η εξής: δεν είναι αντιφατική η διαμαρτυρία, όταν έχουν
επιλέξει και έχουν δεχτεί και οι ίδιες, να παίζουν αυτό το παιχνίδι και μάλιστα αμοιβόμενες αδρά;
-μαύρη μπύρα
Η μεγαλύτερη επιτυχία του Χόλιγουντ είναι ότι μας έχει πείσει ότι ό,τι συμβαίνει εκεί έχει και την ελάχιστη σημασία για τις ζωές μας. Δε με νοιάζουν καθόλου, μα καθόλου τα βάσανα όλων αυτών των τυχαίων που αμείβονται αστρονομικά παρέχοντας υπηρεσίες ασήμαντες και της πλάκας. Θυμώνω που ασχολούμαστε στα σοβαρά με τις πολιτικές τους απόψεις, και ακόμη περισσότερο που επηρεάζουν τον κόσμο στ' αλήθεια.
Χρειάζεται ένα πολύ καλό μποϊκοτάζ για να μειωθούν τα ντροπιαστικά εκατομμύρια που παίρνουν εκατό όλα κι όλα άτομα πάνω σε έναν λόφο περιτριγυρισμένο από απίστευτη φτώχια, εξαθλίωση και απελπισία, μήπως και γυριστεί επιτέλους καμιά καλή ταινία.
(Μιλάω για τους ηθοποιούς του σταρ σύστεμ και τις βδέλλες που συντηρούνται εξαιτίας τους. Οι τεχνικοί, οι μουσικοί και λοιποί δημιουργοί είναι καλλιτέχνες και αμείβονται με ψίχουλα).
__________________
7.
Λένα πώς τα περνάς στο Αμέρικα; Σκοπεύεις να γυρίσεις Ελλάδα κάποια στιγμή; Αναρωτιέμαι επίσης πόσοι φανατικοί αναγνώστες και σχολιαστές σου είναι εκπατρισμένοι. Πού να ξέρεις κι εσύ! Νομίζω πολλοί σε διαβάζουμε από ευρωπαϊκές πόλεις. Αλλά ελπίζω να έχουν μείνει μερικοί ωραίοι τύποι σαν τους σχολιαστές σου να κάνω παρέα όταν γυρίσω. Φιλιά
Έχω κι εγώ αυτή την απορία. Νομίζω ότι οι περισσότεροι στην Ελλάδα είναι, αλλά θα έχει ενδιαφέρον να διαβάσουμε στα σχόλια από ποιες μεριές της γης μας διαβάζουν.
