— Τι το τόσο ωραίο έχει το Primavera και πηγαίνεις συνέχεια;
Για τον ίδιο λόγο που κάποιοι κάνουν κάθε καλοκαίρι διακοπές στο ίδιο νησί: αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου, γνωρίζεις τα κατατόπια, ξέρεις πως θα πετύχεις γνωστούς και φίλους και, κυρίως, θέλεις να επαναλάβεις τις υπέροχες αναμνήσεις της προηγούμενης χρονιάς (και της προηγούμενης, και της προηγούμενης...).
— Πηγαίνεις με τέτοια αφοσίωση και σε άλλα φεστιβάλ στο εξωτερικό ή είσαι φανατική του Primavera;
Έχω πάει και στο Rock Werchter του Βελγίου, καθώς και σε μερικά μικρά φεστιβάλ του Λονδίνου, αλλά φανατικά, ναι, μόνο στο Primavera, για πολλούς λόγους. Πρώτα απ' όλα, γίνεται στη Βαρκελώνη, άρα (εκτός απροόπτου) το τριήμερο που γίνεται το φεστιβάλ έχει λιακάδα. Επίσης, το Parc del Forum είναι σε μια τσιμεντένια, ας την πούμε, αποβάθρα δίπλα στη θάλασσα, άρα δεν μπλέκεις ποτέ με γρασίδια και λάσπη, βλέπε Λονδίνο. Δεν έχει κάμπινγκ, άρα η φάση είναι λιγότερο «μεθυσμένοι-φοιτητές-σε-αμόκ», βλέπε Werchter. Είναι τέλεια οργανωμένο, το τριήμερο πάσο (πριν ανακοινωθούν τα ονόματα) κοστίζει μόνο 100 ευρώ (ο ορισμός του value for money, αν σκεφτείς ότι μπορείς να δεις συνολικά 20 συναυλίες τουλάχιστον), έχει εξαιρετικό ήχο, αξιοπρεπές φαγητό, πεντακάθαρες τουαλέτες, το line up έχει πάντα κάποια ονόματα που θα σκότωνες για να δεις (ή να ξαναδείς) κι επίσης, σημαντικό, δεν έχει ώρα λήξης, τραβάει κάθε μέρα μέχρι το πρωί.
Και μια μη συναυλιακή εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ: το 2014, το απόγευμα της πρώτης μέρας, έβρεχε καταρρακτωδώς και, απογοητευμένοι, είχαμε αράξει κάτω από το υπόστεγο του χώρου εστίασης. Ξαφνικά, η βροχή σταμάτησε τελείως και ένα τεράστιο ουράνιο τόξο αγκάλιασε το Forum από άκρη σ' άκρη...
— Ποια ήταν η αγαπημένη σου χρονιά και γιατί;
Καλύτερα να ρωτήσετε τις παλιές καραβάνες, που πήγαιναν από τις αρχές των '00s που πρωτοξεκίνησε, αλλά από τις 4 φορές που έχω πάει εγώ, η αγαπημένη μου εξακολουθεί να είναι το 2013, γιατί είδαμε Blur.
— Θες να μοιραστείς μαζί μας την πιο δυνατή Primavera στιγμή;
Δέκατη σειρά στους Blur: ακούγονται oι πρώτες νότες του «Girls and Boys» και χιλιάδες σώματα, μεθυσμένα από ευφορία, εκτινάζονται ταυτόχρονα στον αέρα. Και μια μη συναυλιακή εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ: το 2014, το απόγευμα της πρώτης μέρας, έβρεχε καταρρακτωδώς και, απογοητευμένοι, είχαμε αράξει κάτω από το υπόστεγο του χώρου εστίασης. Ξαφνικά, η βροχή σταμάτησε τελείως και ένα τεράστιο ουράνιο τόξο αγκάλιασε το Forum από άκρη σ' άκρη – ήταν τόσο κινηματογραφικά τέλειο, που έμοιαζε σαν διαφημιστικό κόλπο των διοργανωτών.
— Πάμε λίγο και στο φετινό. Έμεινες κι εσύ με ανοιχτό το στόμα με την ανακοίνωση του προγράμματος του φεστιβάλ;
Με ανοιχτό το στόμα όχι, γιατί η φετινή μουσική χρονιά (σε αντίθεση με το 2014 και το 2015) έχει μερικές πολύ δυνατές επιστροφές και ήμουν σίγουρη ότι θα το εκμεταλλεύονταν οι promoters. Βέβαια, άλλο να το ελπίζεις κι άλλο να βλέπεις τα συναυλιακά σου απωθημένα και μερικούς από τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες, μαζί, στην ίδια αφίσα.
— Ποια θεωρείς ότι είναι τα highlights του line up;
Πέρα από τα αυτονόητα (Radiohead και PJ Harvey με νέο δίσκο και επιστροφή LCD Soundsystem και The Last Shadow Puppets), θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον ο Brian Wilson (που θα παρουσιάσει live το ιστορικό «Pet Sounds» των Beach Boys), οι Sigur Rοs (ένα από τα πιο ιδιαίτερα, απόκοσμα live που έχω δει ποτέ), οι Tame Impala (που κατ' εμέ έβγαλαν το καλύτερο άλμπουμ του 2015), οι παλιές αγάπες Air και Suede, o 68χρονος «μετρ του τρόμου» John Carpenter, αλλά και λιγότερο γνωστά ονόματα (που θα είναι έκπληξη για όσους τα ανακαλύψουν στο φεστιβάλ), όπως οι Kiasmos, οι Daughter, οι Savages, η U.S. Girls και ο Kamasi Washington.
— Τι θα συμβούλευες ένα παιδάκι που θα πάει για πρώτη φορά φέτος στην πρωτεύουσα της Καταλονίας;
Αν είναι η πρώτη του φορά στη Βαρκελώνη, ν' αφήσει τον τουρισμό για άλλο ταξίδι και τα πρωινά να περιοριστεί στις χαλαρές βόλτες στο κέντρο. Οι headliners εμφανίζονται συχνά πολύ αργά, ακόμα και μετά τη 1:30 το πρωί, οπότε, όποιος έχει περάσει τη μέρα του στην ουρά για Sagrada Familia, το βράδυ θα είναι κοτόπουλο. Επίσης, να φορέσει layers, γιατί τη νύχτα πέφτει αρκετά η θερμοκρασία κι ας λέγεται «Άνοιξη» το φεστιβάλ. Κι αν θέλει να πάρει μέσα αλκοόλ, να τσαλακώσει ένα πλαστικό μπουκαλάκι, να το γεμίσει, να το τυλίξει σε κασκόλ και να το βάλει βαθιά στην τσάντα να μην του το τσιμπήσουν στον έλεγχο (μεταξύ μας αυτά, ε).
— Και για το τέλος, η ερώτηση που βασανίζει πολλές ψυχές στο ιστορικό κέντρο: πότε θα κάνουμε το δικό μας Primavera; Τι μας λείπει, είναι πιο μάγκες οι Ισπανοί;
Δύσκολο. Καταρχάς, χρειάζεται ένας ανοιχτός, πολυεπίπεδος χώρος, που να μπορεί να φιλοξενήσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο (και να είναι δίπλα σε στάση τρένου/μετρό, όπως το Forum). Επίσης, το booking πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον πέντε μεγάλα ονόματα που θα προσελκύσουν τις μάζες αλλά και δεκάδες μικρά εναλλακτικά ονόματα που θα τραβήξουν τους πιο φανατικούς μουσικόφιλους και festival-goers. Το κυριότερο, όμως, είναι να διαφημιστεί το event (εγκαίρως, και με έξυπνο marketing) στο εξωτερικό, προκειμένου να λειτουργήσει ως «τουριστικό πακέτο» για τους χιλιάδες νέους σε όλη την Ευρώπη που ψάχνουν συνεχώς εναλλακτικούς τουριστικούς προορισμούς και πολύ ευχαρίστως θα συνδύαζαν μια επίσκεψη στην Αθήνα με ένα τριήμερο μουσικό ξεφάντωμα.
Η Εύη είναι υπεύθυνη on line περιεχομένου και social media στη Frontstage (En Lefko 87.7, Red 96.3, Hit 88.9), μέλος της συντακτικής ομάδας του jumpingfish.gr και blogger, γνωστή ως Άκου Αυτό (akouauto.gr).
σχόλια