Pierre-André Taguieff: Ο εξτρεμισμός και τα είδωλά του
Κείμενα του Γάλλου φιλόσοφου, ιστορικού των ιδεών και πολιτικού επιστήμονα Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ (Pierre-André Taguieff), γραμμένα μεταξύ Δεκεμβρίου 2016 και Ιανουαρίου 2017, που απηχούν τις σημερινές σκέψεις και επεξεργασίες για τη θεματική του πολιτικού εξτρεμισμού και ακριβέστερα για το τι μπορεί να σημαίνει ο «εξτρεμισμός στην πολιτική», στις διάφορες εκδοχές του.
«Εξτρεμισμός» και «ριζοσπαστισμός» διασαφηνίζουν ή, αντίθετα, συσκοτίζουν τη σημερινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα; Η άκρα δεξιά βρίσκεται, όντως, στα δεξιά της δεξιάς ή, αντίθετα, έχει περισσότερα κοινά σημεία με τμήματα της λεγόμενης άκρας αριστεράς; Μήπως τα σημερινά λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη είναι κυρίως εθνικιστικά; Εισήλθαμε, όντως, στην «εποχή των δημαγωγών»; Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται ο τζιχαντισμός; Η αναβίωση του θρησκευτικού στοιχείου μαρτυρά μια βαθύτερη ανάγκη των κοινωνιών να πιστεύουν κάπου και πόσο ικανός είναι ο σημερινός δυτικός άνθρωπος να αντιτάξει στη γοητεία του τζιχαντισμού μια «αντι-ουτοπία»; Ποια είναι η ουσία του σημερινού αντισημιτισμού και γιατί εμφανίζεται με τη μορφή του ριζοσπαστικού «αντισιωνισμού»; Η συνωμοσιολογία τείνει να γίνει κυρίαρχη ιδεολογία;
Εξτρεμισμός, ριζοσπαστισμός, άκρα δεξιά, λαϊκισμός, αντισημιτισμός, τζιχαντισμός, συνωμοσιολογία: γύρω από αυτούς τους όρους, και τις πραγματικότητες που αυτοί συμβολίζουν, περιστρέφεται ένας επίκαιρος, τολμηρός και πρωτοποριακός προβληματισμός, πέρα και ενάντια στο «πολιτικά ορθό» και την ετοιμοφόρετη σκέψη.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στον ο Ανδρέας Πανταζόπουλος στον πρόλογο του βιβλίου: «Για τον Ταγκιέφ, η υπεράσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας προϋποθέτει την καλύτερη δυνατή γνώση των εχθρών τους. Εννοιολογικές απροσδιοριστίες, δαιμονοποίηση του αντιπάλου, αναγωγή όλων των δεινών στο "κοινωνικό ζήτημα" ή και τον ρατσισμό δεν βοηθούν την αναγκαία και πολυεπίπεδη αντίδραση κατά του "εξτρεμισμού"».
