Τη συνάντησα τελικά τη Μαρία Φαραντούρη στην Οδό Πανός, στην οικία της, εν μέσω άλλων συνεντεύξεων της για την τηλεόραση και τον ημερήσιο Τύπο. Πενήντα χρόνια στο τραγούδι γιορτάζει, άλλωστε, οπότε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον είναι έντονο!
Ευτυχώς που είχαμε πολλές ώρες στη διάθεση μας κι έτσι είπαμε και πολλά πράγματα, εκ βαθέων, όπως τό'χαμε σχεδιάσει εξ αρχής.
Για τα παιδικά της χρόνια, για τον εγκλεισμό λόγω της πολυομυελίτιδας που δεν απείχε από το σκοτάδι της χούντας, για τον Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής όπου την πρωτοάκουσε έφηβη ο Μίκης Θεοδωράκης, για την πρώτη της ηχογράφηση το 1965 με τον Λάκη Παππά, για τη συμμετοχή της στον ''Καπετάν - Μιχάλη'' του Μάνου Χατζιδάκι ένα χρόνο μετά, για την οριακή ''Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν'', για τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα στο εξωτερικό και τη γνωριμία της με τη Joan Baez, τον Leonard Cohen και τη Mercedes Sosa,
για τη σχέση της με τη Φλέρυ Νταντωνάκη στο Σικάγο του 1968, για την ειδική άδεια που εξασφαλίστηκε από τον Μάνο Χατζιδάκι ώστε να παραστεί στην κηδεία του πατέρα της εν μέσω χούντας, για τη Μεταπολίτευση, για την πτώση των εταιρειών και τη μετάβαση της από τη MINOS-EMI στη LEGEND του Γιαννίκου, για το ''έντεχνο'' της δεκαετίας του 1990 και για το τι έμεινε τελικά απ' όλο αυτό, για τους νέους δημιουργούς, για τον έρωτα.
Όπως έγινε κατανοητό, από την κουβέντα μας απουσίασε συνειδητά η πολιτική. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή αυτές τις μέρες ο Τύπος θα κατακλυστεί από συνεντεύξεις της Φαραντούρη περί τραγουδιού και πολιτικής ή, σωστότερα, περί πολιτικού τραγουδιού!
Ευχάριστη έκπληξη: Στη συνέντευξη παρενέβη κατόπιν δικού μου αιτήματος και η κυρία Ματίνα, η μεγαλύτερη αδερφή της Μαρίας Φαραντούρη, η οποία είχε να καταθέσει κάποιες ενδιαφέρουσες μαρτυρίες για την εθνική μας τραγουδίστρια.
Μένει μόνο να βρω χρόνο και να απομαγνητοφωνήσω τη συνέντευξη αυτή που θα δημοσιευθεί στο Προσκλητήριο Ζώντων & Νεκρών με την είσοδο στην καινούργια εβδομάδα. Και να την εμπλουτίσω φυσικά με οπτικά ντοκουμέντα ώστε να βγει συνέντευξη - ντοκιμαντέρ, απ' αυτές που γουστάρω να κάνω. Αναμείνατε!
