Ξεκίνησα να γράφω αυτό το ποστ κάτω από τελείως διαφορετικό πρίσμα μέχρι που διάβασα την είδηση για την απόσυρση του Hayao Miyazaki από τον κινηματογράφο. Σίγουρα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για την βιομηχανία των άνιμε. Οι ταινίες του παίζονταν σε αίθουσες σε όλο τον κόσμο.
Dream Machine
Ο μόνος σκηνοθέτης που μπορώ να σκεφτώ που είχε ανάλογη αποδοχή σε δυτικά κινηματογραφικά φεστιβάλ ήταν ο Satoshi Kon που έφυγε δυστυχώς σχετικά νωρίς από την επάρατη νόσο, το 2010. Άφησε πίσω του ένα μισοτελειωμένο έργο που δεν νομίζω ότι θα δούμε ποτέ [Dream Machine]. Τέλοσπάντων ο Miyazaki είναι κορυφή στον τομέα του αλλά ήδη είναι 72 χρονών. Ίσως σκέφτηκε ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή να πει αντίο με μια ταινία που τον γεμίζει προσωπικά σαν καλλιτέχνη, κάτι που τον κάνει ακόμη περισσότερο αξιοθαύμαστο σαν προσωπικότητα. Και εντάξει, δεν είναι και το τέλος του κόσμου για τους φαν του είδους.
Wolf Children
Δύο -σχετικά -νέα ταλέντα που συζητιούνται σε διάφορα site ως πιθανοί διάδοχοι αυτής της «κληρονομιάς», είναι ο Mamorou Hosoda [το περσινό Wolf Children ήταν μια πανέμορφη ιστορία] και ο Makoto Shinkai [τo Children who chase lost voices from deep below ήταν σαν να έβλεπες πρώιμο Miyazaki].
Children who Chase Lost Voices Deep Below
Έχουν μια ιδιαίτερη ματιά και ενδιαφέρουσα θεματολογία, δεν ξέρω όμως, κατά πόσο οι ταινίες τους θα αποτελέσουν υλικό για μεγάλα φεστιβάλ. Θα δείξει.
Short Peace
Το 2013 σηματοδοτεί την επιστροφή στην σκηνοθεσία του Katsuhiro Otomo, του δημιουργού του Akira μετά από 9 ανεξήγητα χρόνια σιωπής. Ο Otomo είχε κυριολεκτικά εξαφανιστεί μετά το Steamboy του 2004. Είχε μια μόνο live-action [!] ταινία στο ενεργητικό του που πήγε άπατη και μετά από αυτό, απολύτως τίποτα. Στο σπονδυλωτό Short Peace σκηνοθετεί μια ιστορία από ένα παλιό του μάνγκα, του 1994 με τίτλο Combustible. Οι πρώτες εικόνες από το trailer σου κόβουν την ανάσα.
Η ταινία. όμως, που όλοι περιμένουν, ακόμη περισσότερο κι από αυτή του Otomo, είναι το Kaguya-hime no Monogatari [The Story of Princess Kaguya].
Εμφανίζεται ξανά στα κινηματογραφικά δρώμενα ο τεράστιος Isao Takahata, ο χαμηλών τόνων συνιδρυτής του Studio Ghibli μαζί με τον Miyazaki και διάσημος από το θρυλικό Grave of the Fireflies. Τελευταία φορά που είχε αναλάβει την σκηνοθεσία ήταν πριν από 14 χρόνια με το το My Neighbors the Yamadas.
Kickheart
Τέλος η τρίτη επιστροφή του τίτλου ανήκει δικαιωματικά στον Masaaki Yuasa. Το μικρού μήκους Kickheart που σκηνοθετεί ίσως αποδειχτεί σωτήρια λύση για μια βιομηχανία που συχνά πολλοί θεωρούν πώς νοσεί έξω από τα σύνορα της χώρας της αλλά περισσότερα γι' αυτό σε επόμενο ποστ.
σχόλια