Ακόμη και πριν τον τυφώνα Μάθιου, ακόμη και πριν ο άνεμος και η βροχή καταστρέψουν τα πάντα, η χολέρα ήταν ακόμη εκεί, στην Αϊτή. Ήρθε από τα βουνά και μπήκε στις ζωές των κατοίκων: τώρα, η μόνη ένδειξη ότι υπάρχει ζωή στην Αϊτή είναι τα όσα συμβαίνουν σ' ένα μικρό αυτοσχέδιο ιατρείο, όπου λίγοι νοσηλευτές προσπαθούν να φροντίσουν τα σμήνη ασθενών που καταφθάνουν ώρα με την ώρα...
Δεν έμεινε όρθιος ούτε ο μηχανισμός αυτοδιοίκησης. Ο δήμαρχος που επίσης προσβλήθηκε από τη χολέρα χρειάστηκε να περπατήσει χιλιόμετρα για να αναζητήσει θεραπεία. Όπως και τόσοι άλλοι, σχεδόν απέδρασε από το χωριό για να σωθεί.
Η χολέρα δεν περίμενε τον Μάθιου για να ενσκήψει στις ζωές των φτωχών χωρικών. Προϋπήρχε και απλώς με τον Μάθιου κατέκλυσε τα πάντα.
Από την επέλαση του τυφώνα Μάθιου που απογύμνωσε την Αϊτή από τους ανθρώπους και τις φυσικές ομορφιές της έχει περάσει μία εβδομάδα. Ωστόσο, για πολλούς το μαρτύριο μόλις ξεκίνησε. Η χολέρα δεν περίμενε τον Μάθιου για να ενσκήψει στις ζωές των φτωχών χωρικών. Προϋπήρχε και απλώς με τον Μάθιου κατέκλυσε τα πάντα. Είχε αφανίσει περί τους 10.000 κατοίκους ήδη από το 2010, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά, ως απομεινάρι και θλιβερό παράσημο που άφησαν πίσω τους τα στρατεύματα των ειρηνευτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών στην περιοχή.
Στην απομακρυσμένη πόλη Rendel, εκεί που η χολέρα έχει σκεπάσει τους λόφους και τις κοιλάδες, οι εναπομείναντες κρατικοί λειτουργοί ακριβώς στην παρουσία των ειρηνευτικών δυνάμεων αποδίδουν το κακό που έχει ενσκήψει στην Αϊτή. Εκεί που κάθε υγιής κινδυνεύει και όλοι οι υπόλοιποι ασθενούν από τη νόσο, ο τυφώνας απλώς μεγιστοποίησε έναν πρόβλημα που ήδη υπήρχε: το σαρωτικό πέρασμά του επιμόλυνε τον ποταμό και όποια άλλη, καθαρή μέχρι τότε, πηγή νερού. Η άγνοια των κατοίκων συμπλήρωσε την εικόνα τέλειας καταστροφής.
Οι ανύπαρκτες υποδομές υγιεινής απλώς επιτάχυναν την εξάπλωση της ασθένειας από τη μια άκρη της Αϊτής στην άλλη. Οι περίπου 25.000 κάτοικοι της Rendel βρίσκονται στο επίκεντρο μίας εν εξελίξει τραγωδίας. Όσοι δεν καταφέρουν να διαφύγουν από το σημείο και ασθενήσουν, δεν θα θελήσουν καν να επισκεφθούν την κλινική. Κανείς δεν περιμένει σωτηρία από νοσηλευτικό προσωπικό που βγάζει πέρα 12ωρες βάρδιες, προκειμένου να φροντίσει και να παρηγορήσει την τραγωδία τόσων ασθενών...
Ανάμεσα σε ζωντανούς νεκρούς και συστάσεις για άμεση καύση ρούχων και αντικειμένων που κάποτε ανήκαν στους ασθενείς και τώρα πρέπει να καούν για να τεθεί ένα ανάχωμα στην εξάπλωση της ασθένειας, χωρίς φάρμακα, χωρίς νερό και χωρίς τα απαραίτητα εμβόλια, η Αϊτή αυτή τη στιγμή είναι ένας τόπος, στον οποίο βασιλεύει ο θάνατος. Και αυτό δεν θα αλλάξει εύκολα.
Με στοιχεία από τους New York Times
σχόλια