Στο ιερό υπάρχουν κεριά και φρεσκοκομμένα λουλούδια, το εκκλησιαστικό όργανο καλογυαλισμένο και κουρδισμένο περιμένει, ο ιερέας διορθώνει τα άμφια και ετοιμάζεται για τη μεγάλη κυριακάτικη λειτουργία. Άλλωστε, το πολυπληθές εκκλησίασμα αγαπά -και το δείχνει με κάθε τρόπο και κυρίως με ενεργό συμμετοχή- τις λειτουργίας της Εκκλησίας της Συμφιλίωσης στο Μεξικό. Εκτός από τα λουλούδια, το αναλόγιο που πάνω του βρίσκεται το Ευαγγέλιο και τα προσευχητάρια των πιστών, σ' αυτή την εκκλησία θα δει κανείς στους τοίχους, όχι μόνο χριστιανικές αναπαραστάσεις, αλλά και πολλά ουράνια τόξα, σήμα κατατεθέν της LGBTQI κοινότητας.
Για την ακρίβεια, σ' αυτή την εκκλησία τα ουράνια τόξα βρίσκονται παντού. Για την ακρίβεια, θα μπορούσε να είναι μία οποιαδήποτε εκκλησία στο Μεξικό, αν ένα ουράνιο τόξο δεν περιέβαλε την ίδια την εικόνα του Ιησού Χριστού, ακόμη και τα άμφια του αιδεσιμότατου Αλεχάντρο Γκονζάλες. Η εκκλησία της Συμφιλίωσης, σε ένα μικρό σοκάκι της γειτονιάς Azcapotzalco στο Μεξικό, είναι εκκλησία ανθρώπων της μεσαίας τάξης, βαθιά συντηρητικών καθολικών, που, όμως, εδώ και καιρό κουράστηκαν από τις διακρίσεις εις βάρος γκέι ζευγαριών. Στην εξώθυρα της εκκλησίας, το αναγραφόμενο μήνυμα είναι σαφές: "Ο Θεός σας αγαπά ακριβώς όπως είστε". Εδώ είναι χώρος αγάπης και αποδοχής ανθρώπων της γκέι κοινότητας, ένας χώρος προσευχής ανοιχτός σε όλους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και ερωτικών επιλογών.
"Σ' αυτή την εκκλησία βρίσκει κανείς το πλήρες όραμα του Θεού, βασισμένο στον λόγο του Χριστού. Η εκκλησία μας δεν κάνει τίποτα άλλο από το να μεταφράζει σωστά το μήνυμα του. Ότι ο Θεός είναι για άλλους, ότι ο Θεός αγαπά τους πάντες, όπως είναι. Και από αυτό το μήνυμα δεν εξαιρείται ο γκέι πληθυσμός και οι ιδιαιτερότητες κανενός", λέει εγκάρδια ο αιδεσιμότατος Γκονζάλες.
Το '80, όταν ακόμη ήμασταν πολύ νέοι τα πράγματα ήταν άσχημα, πραγματικά βίαια. Δεν θα μας άφηναν να υπάρξουμε καν. Φοβόμασταν να πάμε ακόμη και σ' ένα κλαμπ να δούμε φίλους. Τώρα τουλάχιστον υπάρχουν νόμοι που αποτρέπουν τις διακρίσεις.
Ο συγκεκριμένος ιερέας αποδείχθηκε εκτός από αφοσιωμένος στο έργο του και γενναίος. Η εκκλησία της Συμφιλίωσης υπάρχει εδώ και 35 χρόνια και δεν ήταν εύκολα χρόνια. Ακριβώς, λόγω της πολιτικής της προς τα γκέι ζευγάρια, υπήρξαν και σκληρές μέρες και για το εκκλησάκι και για τον αιδεσιμότατο Γκονζάλες. Κάποιοι έχουν βανδαλίσει το κτήριο, έχουν κρεμάσει νεκρά κοτόπουλα στον περίβολο του. έχουν απειλήσει και τραμπουκίσει τους ανθρώπους που εργάζονται σ' αυτόν τον ξεχωριστό οίκο του Θεού. Όμως, ο αιδεσιμότατος είναι απολύτως σίγουρος και για όσα κάνει και για όσα πρεσβεύει.
Κάνει γάμους ομοφυλόφιλων ζευγαριών και αισθάνεται ότι η μεγαλύτερη περηφάνια και προσφορά της εκκλησίας του στην πόλη του Μεξικό είναι ότι ενώνει ανθρώπους - ανεξαρτήτως φύλου- με τα ιερά δεσμά της αγάπης, δεσμά που βεβαίως εξασφαλίζουν και τις ζωές των ανθρώπων που επέλεξαν να ζουν μαζί, σε δεύτερο (οικονομικό και νομικό) επίπεδο. Αγαπά, επίσης, τις ιστορίες ανθρώπων, τον τρόπο που γνωρίστηκαν και αποφάσισαν να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου.
Τέτοια ήταν και η ιστορία του Mario Mendez και του Mario Fuentes. Οι δύο άντρες γνωρίστηκαν πριν από 8 χρόνια σε ένα λεωφορείο, έπιασαν κουβέντα, συνειδητοποίησαν ότι ήταν γείτονες, ότι αγαπούν τα σκυλιά και αυτό ήταν όλο. Μια απλή ιστορία αγάπης που τώρα ξέρει όλη η γειτονιά. Ζουν μαζί, οι γείτονες τους ξέρουν ως οι "Marios", τους βλέπουν κάθε μέρα τα τελευταία χρόνια να μοιράζονται τη ζωή, τις βόλτες με τα σκυλιά τους. Όταν προσπάθησαν να παντρευτούν το "όχι" από την επίσημη Καθολική Εκκλησία του Μεξικό ήταν μεγάλο, αλλά όχι μεγαλύτερο από την απόφαση τους.
Στην Εκκλησία της Συμφιλίωσης, οι δύο άντρες βρήκαν έναν τόπο που σεβάστηκε την απόφαση και την επιλογή ζωής τους και κυρίως την επιθυμία τους για μία κανονική καθολική τελετή, καθώς είναι και οι δύο αφοσιωμένοι Καθολικοί. Η ιστορία τους ήταν μία από τις εκατοντάδες ιστορίες της πόλης που μόλις φέτος τον Μάιο επιχείρησε να πάρει δραστικές αποφάσεις για τους γάμους ομοφυλοφίλων. Ο πρόεδρος Pena Nieto έχει ήδη κινήσει τις διαδικασίες για συνταγματική αναθεώρηση που θα επιτρέπει τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου.
Εννοείται ότι αυτή η κίνηση προκάλεσε αντιδράσεις στους κύκλους των βαθιά συντηρητικών πιστών, που κατέβηκαν σε διαδηλώσεις, με συνθήματα και πολεμική "υπέρ του ιερού σκοπού της αναπαραγωγής που ευλογείται από το γαμήλιο μυστήριο". Ο Rodrigo Ivan Cortes Jimenez, εκπρόσωπος του Οχυρού για την Εθνική Οικογένεια ήταν κατηγορηματικός. "Οι ενήλικες μπορούν να έχουν ό,τι σχέση επιθυμούν. Αλλά, αν μιλάμε για θεσμούς που ενώνουν τα παιδιά με τους γονείς τους, μιλάμε για γάμο. Κι αυτό είναι κάτι άλλο", δηλώνει άκαμπτα ο Jimenez.
Μπροστά στον κίνδυνο να ξεσπάσουν περαιτέρω αντιδράσεις, η πολιτεία του Μεξικό απέσυρε διακριτικά το θέμα από την ημερήσια διάταξη, προτάσσοντας το επιχείρημα ότι ο κυβερνήτης της οφείλει να ασχοληθεί με σοβαρότερα ζητήματα τρέχουσας επικαιρότητας. Δεν είναι μόνο αυτά τα εμπόδια, ωστόσο. Οι "Marios" θα παντρευτούν έτσι κι αλλιώς, εκείνο που τους θλίβει ωστόσο, είναι το πόσο αργά προχωρά η αλλαγή αντιλήψεων απέναντι στην ομοφυλοφιλία.
"Το '80, όταν ακόμη ήμασταν πολύ νέοι τα πράγματα ήταν άσχημα, πραγματικά βίαια. Δεν θα μας άφηναν να υπάρξουμε καν. Φοβόμασταν να πάμε ακόμη και σ' ένα κλαμπ να δούμε φίλους. Τώρα τουλάχιστον υπάρχουν νόμοι που αποτρέπουν τις διακρίσεις", λέει ο Fuentes. Τη μέρα του γάμου, οι γονείς και των δύο ήταν στο πλευρό τους, λέγοντας μάλιστα ότι η ευτυχία των γιων τους προηγείται, είναι πιο σημαντική απ' οποιονδήποτε νόμο...
Με στοιχεία από το Αl Jazeera
σχόλια