1.
Πρόσφατα υπάλληλος τράπεζας πήρε κατά λάθος στο νούμερο μου και νομίζοντας ότι μιλάει με υπάλληλο άλλης τράπεζας (εντελώς διαφορετικού ομίλου) είπε: "θα ήθελα να μου δώσετε κάποια στοιχεία σχετικά με έναν πελάτη σας τον κύριο Τάδε...". Την διέκοψα βέβαια πριν συνεχίσει και μου πει τι ακριβώς στοιχεία ήθελε, λέγοντας της ότι είχε πάρει λάθος νούμερο. Έμεινα όμως με την απορία: Έχει δικαίωμα μια τράπεζα να δώσει στοιχεία σου σε άλλη; και αν ναι τι είδους; μπορούν να αφορούν οικονομικά δεδομένα; Δεν είναι όλα αυτά προσωπικά; Και εάν είναι να γίνει (π.χ. προκειμένου να γλιτώσεις τρέξιμο κ γραφειοκρατία) δεν πρέπει εσύ να δώσεις άδεια;
jellyfish
Αγαπητή/-έ jellyfish,
Πέρα από τα προσωπικά δεδομένα οικονομικής συμπεριφοράς που βρίσκονται ούτως ή άλλως στο διατραπεζικό αρχείο της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε., οι τράπεζες έχουν σύμφωνα με το νόμο, όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να αναζητούν και να συλλέγουν στοιχεία για την ταυτότητα και την συναλλακτική συμπεριφορά του πελάτη τους (διατάξεις για το «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος»). Οι τράπεζες μπορούν να συλλέγουν όσα στοιχεία κρίνουν ως απαραίτητα προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι ο πελάτης ενεργεί για τον εαυτό του (και όχι για τρίτον) και ότι δεν είναι «ύποπτη» η συναλλαγή που αυτός εκτελεί.
Εξάλλου η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έχει κρίνει ότι είναι νόμιμη η ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων μεταξύ τραπεζών όταν γίνεται για την εξασφάλιση της δικαστικής επιδίωξης της ικανοποίησης των απαιτήσεών τους, κυριότατα διότι αν διαβάσεις τους όρους που αναγράφονται στη σύμβασή σου με την Τράπεζα (σύμβαση δανείου ή ανοίγματος λογαριασμού) θα δεις ότι έχεις λάβει γνώση και έχεις αποδεχτεί το ενδεχόμενο ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ τραπεζών.
_____________
2.
Καλησπέρα,
Θα ήθελα να ρωτήσω κατά πόσο ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου μπορεί να γίνεται απαιτητικός, παράφρων και εκβιαστικός όταν δεν παίρνει το ενοίκιο του στις αρχές του μήνα όπως έχει συμφωνηθεί βάσει συμβολαίου αλλά το παίρνει 10 μέρες αργότερα....Όλοι ξέρουμε σε τι εποχές ζούμε κι όσο μπορούμε βοηθάμε ο ένας τον άλλον....στην περίπτωση των γονιών μου όμως που διαθέτουν ένα ζαχαροπλαστείο το οποίο με δυσκολία καταφέρνει για να ζήσει τίμια την οικογένεια μου ο συγκεκριμένος κύριος έχει ξεπεράσει κάθε όριο καταπατώντας δικαιώματα ανθρώπινα όπως του λόγου (έστω και της δικαιολογίας), με τραμπουκισμούς, όταν έρχεται η ώρα της καταβολής του ενοικίου και δεν είναι στην ώρα του, όσο και το δικαίωμα της εργασίας απειλώντας πως θα κλείσει το μαγαζί κινώντας κάθε μήνα νομικές διαδικασίες....Έπειτα από την εξιστόρηση του προβλήματος μου σας ρωτώ πώς εγώ μπορώ να αντιμετωπίσω αυτόν τον "άνθρωπο"... υπάρχει κάποιος νομικός τρόπος ή δε μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως;
Ευχαριστώ;
Έφη
Αγαπητή Έφη,
Κατ’ αρχήν η μη έγκαιρη καταβολή των μισθωμάτων (οι δέκα μέρες καθυστέρηση) συνιστούν αυτό που ονομάζουμε «επανειλημμένη δυστροπία» και είναι λόγος για την καταγγελία της μίσθωσης ή/και την έξωση από το ακίνητο.
Σύμφωνα βέβαια με το Σύνταγμα, η κατάχρηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται. Σε συμμόρφωση με τη συνταγματική αυτή επιταγή ο Αστικός Κώδικας προβλέπει ότι κάθε δικαίωμα (άρα και το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να σε διώξει από το ακίνητό του) πρέπει να ασκείται εντός συγκεκριμένων ορίων που επιβάλλονται από την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη. Οπότε είναι ζήτημα νομικό και πραγματικό το εάν θα δεχθεί το δικαστήριο ότι ο ιδιοκτήτης φέρεται εν προκειμένω καταχρηστικά λαμβανομένης υπόψης της συγκυρίας (όλα τα ανώτατα δικαστήρια έχουν δεχτεί ότι ζούμε σε «έκτακτη κατάσταση») και δεδομένου ότι πληρώνεται εν τέλει το ενοίκιό του και ότι πρόκειται για επαγγελματική στέγη από την οποία βιοπορίζεται ολόκληρη οικογένεια.
Όσο για τους τραμπουκισμούς (λεκτικούς ή σωματικούς), ανάλογα με την βαρύτητά τους μπορεί να συνιστούν αδίκημα το οποίο διώκεται ποινικά (εξύβριση ή έμπρακτη εξύβριση) και συνεπώς μπορεί να υποβληθεί έγκληση από τους παθόντες.
_____________
3.
Καλημέρα
Είμαι δημόσιος υπάλληλος, αλλά εδώ και ένα χρόνο έχω αρχίσει και φτιάχνω χειροποίητα κοσμήματα. Κάποια από αυτά τα πουλάω σε γνωστούς και φίλους.
Υπάρχει τρόπος να το νομιμοποιήσω κάπως αυτό και να μην έχω συνεχώς την αγωνία ότι κάποιος θα με καταγγείλει επειδή δεν κόβω αποδείξεις;
Μιλάω για μικρά ποσά, που συνολικά δεν ξεπερνούν τα 400-500 € το χρόνο.
Ευχαριστώ!
Ξένια
Αγαπητή Ξένια,
Με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων (δεν ξέρω τι ειδικότητα έχεις, πού δουλεύεις και με ποια σχέση εργασίας) γενικά ισχύουν τα εξής:
Ο νόμος επιτρέπει στο δημόσιο υπάλληλο να ασκεί ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή (περιλαμβανομένης της άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος – αυτοαπασχόλησης), εφόσον αυτό συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του. Απαιτείται ειδική άδεια την οποία παίρνει ο υπάλληλος από τον αρμόδιο Υπουργό (αν είναι υπάλληλος του Δημοσίου) ή Περιφερειάρχη / Δήμαρχο (αν είναι υπάλληλος ΟΤΑ) ή τον Πρόεδρο ΔΣ (αν εργάζεται σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου). Ρητώς όμως απαγορεύεται από το νόμο η κατ’ επάγγελμα άσκηση εμπορίας.
Μπορείς λοιπόν να φτιάχνεις κοσμήματα και να πληρώνεσαι νόμιμα για αυτό (π.χ. με σύμβαση έργου όπου εργοδότης σου θα είναι κάποιος που μετά θα πουλάει τα κοσμήματα) αλλά δεν μπορείς να πουλάς νόμιμα τα κοσμήματά σου η ίδια καθώς αυτό συνιστά εμπορική πράξη.
_____________
Ρωτήστε κι εσείς τον Χρήστο Γραμματίδη στο City Legal, για τα νομικά ζητήματα που σας απασχολούν, συμπληρώνοντας την φόρμα δεξιά (αν δεν τη βλέπετε κάντε κλικ εδώ).
Παρακαλούμε, μία ερώτηση κάθε φορά.
σχόλια