22.10.2011 | 15:56
Ο χρόνος μετράει από τώρα...
Προσπαθώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε 10 χρόνια από τώρα. Νομίζω ότι ξέρω ακριβώς πώς θα είμαι. Να σου πω; Να, νομίζω ότι θα είμαι μια 37χρονη που ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος ζωής της δεν θα διαφέρει και πολύ από το σημερινό μου εαυτό. Μπορεί να μοιάζω λίγο μεγαλύτερη, 40 ίσως, γιατί ξενυχτάω πολύ και η διατροφή μου είναι κακή. Νομίζω ότι θα συνεχίζω να τα κάνω αυτά, γιατί αν ήταν να τα έχω αλλάξει, θα το είχα κάνει τόσα χρόνια τώρα. Θα δουλεύω ατέλειωτες ώρες, όπως τώρα. Θα έχω πολλούς γνωστούς και λίγους και καλούς φίλους, όπως τώρα... Θα δίνω την εντύπωση του πιο συγκροτημένου, συμπαθητικού, κοινωνικού και παράλληλα κλειστού ανθρώπου, όπως τώρα... Θα είμαι ακόμα αγχώδης, όπως τώρα... Θα είμαι χωρίς εσένα, όπως τώρα.Νομίζω ότι ξέρω και πώς θα ήθελα να είμαι σε 10 χρόνια. Να σου πω; Να, θα ήθελα ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος ζωής μου να μη διαφέρει και πολύ από το σημερινό μου εαυτό. Νομίζω ότι δεν θα με πείραζε και αν φαινόμουν λίγο μεγαλύτερη, επειδή ξενυχτάω και δεν τρέφομαι σωστά. Θα ήθελα να μπορώ να δουλεύω πολλές ώρες, όπως τώρα. Θα ήθελα να έχω πολλούς γνωστούς και λίγους και καλούς φίλους, όπως τώρα. Θα ήθελα να είμαι συμπαθητική, όπως τώρα. Και νομίζω ότι θα έχω συνηθίσει πια το άγχος μου και δεν θα με πειράζει αν είμαι αγχώδης, όπως τώρα. Θα ήθελα, επίσης, να είχα καταφέρει να βάλω σε μια κορνίζα αυτή τη φωτογραφία, που δείχνει εμένα μαζί με σένα. Θα ήθελα αυτή την κορνίζα να την έχω βάλει στο ράφι μιας βιβλιοθήκης που θα είναι γεμάτη με βιβλία δικά σου και δικά μου ανακατεμένα... Θα ήθελα να είμαι με σένα. Όχι όπως τώρα.