ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περιμένω ακόμα εκείνον.... >... Τον σκέφτομαι σχεδόν κάθε μέρα, κάθε άλλος που γνώρισα έκτοτε, έχει συγκριθεί αυτόματα μαζί του και φυσικά έχει βγει χαμένος από τη σύγκριση... Ξέρω ότι δεν του αξίζει... Δεν του άξιζε καν που ήμουν μαζί του... Τότε... Άλλα κάθε φορά που θα τον δω στον ύπνο μου, ακόμα και αν απλά έχω την αίσθηση ότι τον είδα, κι ας μην θυμάμαι τίποτα περισσότερο, είμαι όλη την ακόλουθη μέρα ευτυχισμένη, χαρούμενη... Ξέρω ότι δεν τον ενδιαφέρω πια, φρόντισε να μου το δείξει λίγο καιρό αφού χωρίσαμε όταν φρόντισε να μάθω ότι ήταν με άλλη... Λίγες μέρες μετά μου έστειλε ένα δακρύβρεχτο μήνυμα στα γενέθλιά μου, λίγους μήνες αργότερα άλλο ένα στη γιορτή μου.... Μετά σχεδόν δεν ξέρω αν ζει ή αν πεθαίνει... Αλλά σχεδόν κάθε φορά που φεύγω βράδυ από το σπίτι για να βγω, κοιτάω στο δρόμο ψάχνοντας το αμάξι που οδηγούσε τότε.... Κάθε μέρα εύχομαι να έρθει να μου χτυπήσει το κουδούνι... Αν και στην εποχή μας, θα ήταν πολύ εύκολο να με βρει στο facebook... Μου λείπει εκείνο το βλέμμα που έλεγε ότι ήμουν τα πάντα για εκείνον και η αγκαλιά του... Ένιωθα τόσο ασφαλής...Δεν περιμένω κάποια αντίδραση, ήθελα απλά να το βγάλω από μέσα μου...