ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά, τι σκατά έχουμε πάθει όλοι? Τι μας ψεκάζουνε ρε και έχουμε παρανοήσει έτσι? Που πήγε η αγάπη? Γιατί τέτοια κακία, τέτοιο μίσος, τόσος ανταγωνισμός. Θέλω να είμαι χαρούμενη, θέλω να γελάω, να ζω και να μη φοβάμαι, τίποτα και κανέναν. Θέλω να ζω ανέμελα. Ανέμελα μ'ακούτε? Ανέμελα. Θέλω να κοιμάμαι και να ξυπνάω με χαμόγελο. Να είμαι αισιόδοξη και να μη κλαίω κάθε λίγο και λιγάκι. Να χαίρομαι με τα μικρά, να βλέπω παντού μικρά που να με γεμίζουν και να μη περιμένω τα μεγάλα. Να σταματήσω να είμαι απαισιόδοξη, να σταματήσω να είμαι ανυπόμονη, να πάψω να γκρινιάζω, να μη γλύφω εκεί που φτύνω, να μη λέω ψέματα στον εαυτό μου και να στείλω στον αγύριστο όσους τους έδωσα το δάχτυλο και μου έφαγαν το χέρι. Δρόμο!!! Μακρυά από το κεφάλι μου, μακρυά από την καρδιά μου.