5.1.2012 | 23:30
περί παρτούζας
κάθε ερωτική απαίτηση πρέπει να βρίσκει επι τόπου υποκείμενο-αντικείμενο που να είναι διαθέσιμο, είτε εκβιαστικά είτε συναιτεριστικά. είναι το αποτέλεσμα της ιδανικής παρτούζας, φαντασματικός χώρος, αντιπολιτισμένος, όπου κανείς δεν αρνέιται τον εαυτό του σε κανέναν, έχοντας σαν πλοκή οχι τον πολλαπλασιασμό εκείνων που συμμετέχουν (δεν πρόκειται για ποσοτικό πρόβλημα), αλλά την κατάργηση της πληγής της οποιασδήποτε άρνησης.
