ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πρώτη φορά στη ζωή μου, κεράτωσα. μετά απο σχεδον 5 χρονια σχεσης, τα 3 εξαποστασεως. δεν ημουν χαρουμενη εδω και πολυ καιρο, ομως ποτε δεν ειχα κατανοησει πραγματικα ποσα πραγματα μου λειπουν...το προβλημα ειναι οτι ερωτευτηκα. αυτο δεν το περιμενα. τον σκεφτομαι συνεχεια. ενας φιλος που μεσα σε ελαχιστα βραδυα και ακομα πιο λιγες ημερες εγινε το απιαστο ονειρο, συναισθηματικα, σεξουαλικα, πρακτικα...εγω δεν ειχα τα κοτσια να χωρισω αμεσα, αυτος ηταν αρκετα ωριμος ωστε να θεσει ενα τελος πριν με μισησει...εγω ομως απο τη μια δε μπορω να χωρισω ετσι απλα, λογω timing, αγαπης, τυψεων, φοβων κλπ, απο την αλλη ξερω οτι και να χωρισω δε θα μπορεσω ποτε να εχω τον αλλο κανονικα, λογω συνθηκων... ειχα ξεχασει πως ειναι να χτυπα δυνατα η καρδια σου για καποιον και τωρα που το ενιωσα πρεπει οχι μονο να το κραταω μυστικο, αλλα να το ξεχασω και να το ξεπερασω...ελα ομως που δε θελω! ειμαι εγωιστρια, το ξερω,αλλα δεν εχω ξαναζησει κατι τετοιο και φοβαμαι οτι απλα θα πληγωθω διπλα...ακομα και να αφησω με καποιον τροπο τη σχεση,δε με περιμενει καποια σιγουρια. με δικα του λογια, μπορει να "τραβιομαστε" για καποιο καιρο, αλλα για σχεση ουτε λογος. παροτι ξερω οτι και αυτος αρχισε να με ερωτευεται. τουλαχιστον ηταν αρκετα ωριμος ωστε να με απομακρυνει οσο ηταν καιρος. εγω παλι οχι.