6.2.2012 | 00:43
Σκατά...
Που να φανταστώ, εγώ που ζούσα για τα σαββατοκύριακα, ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα με γέμιζαν με μελαγχολία και μοναξιά. Χωρίσαμε μετά από χρόνια. Δεν φανταζόμουν ότι θα ένιωθα τόσο απομονωμένη, πίστευα ότι θα ήταν όπως παλιά πριν κάνω αυτή τη σχέση. Μα τότε ήμουν 23 και τώρα πια το πανεπιστήμιο αντικαταστάθηκε με δουλειά, υποχρεώσεις, ρουτίνα και οι παρέες με ζευγάρια. Παντού ζευγάρια και εγώ μονή και μόνη να προσπαθώ να πείσω καμιά φίλη να πάμε για καφέ ή να αποφεύγω εκδρομές για να μη νιώθω παράταιρη ανάμεσά τους. Ούτε που την είχα φανταστεί αυτή τη διάσταση του χωρισμού και όμως να που με βασανίζει...Φαντάσου πόσο δύσκολο είναι ένα διαζύγιο...