10.2.2012 | 23:46
:-/
Πρόσφατα είδα έναν παλιό φίλο μετά από χρόνο και στεναχωρήθηκα. Ένας ξένος πια. Πάει το χιούμορ, πάει η σπιρτάδα, πάει το χαμόγελο. Ένα βλέμμα μιζέριας και παράπονου που κρύβεται στους αναρχικούς, δεν του λείπει τίποτα και δεν είναι ευχαριστημένος. Που διάολο είναι αυτός που ήξερα;! Δεν περνάει καλά και χάνεται. Ρε παιδιά, μην χάνετε το χαμόγελο σας, μια ζωή την έχουμε κι ας χρεωκοπήσουμε!