13.2.2012 | 21:13
Back to human decency.. Back to the child within..
Κουράστηκα! Θέλω να 'μαι πάλι 10, να τρέχω ανίδεη για τα σοβαρά στα σοκάκια του χωριού μου, να μυρίζω αλμύρα απ'το πρωί ως το βράδυ και η μόνη μου έννοια να 'ναι να καταφέρω να κλέψω απ'την αποθήκη ένα από εκείνα τα παλιά χοντρά, σιδερένια κλειδιά που είχε η γιαγιά μου, να τα βουτάω σε νερό με υγρό πιάτων και να φτιάχνω τις δικές μου τεράστιες μπουρμπουλήθρες! Αυτή θέλω να 'ναι η έννοια μου.. ΥΓ: Να και κάτι που δε μπορείτε να κάψετε.. Τα όνειρά και τις ζωές μας.. Χαμογελάτε αδέρφια. Η μιζέρια μας τρώει και τρώμε τις σάρκες ο ένας τ' αλλουνού καθημερινά. Κι αυτό είναι ό,τι πιο θλιβερό ζούμε. Η θλίψη κι η απογοήτευση μεταμορφώνει τον άνθρωπο. Θέλω το χειρότερο που θα μου πει ο διπλανός μου να είναι "Θα το πω στη μαμά μου!" Χαμογελάτε. Κι απλών'τε τα χέρια στο διπλανό σας..
