27.2.2012 | 17:47
δευτερα απογεμα
δε μου αρεσει να κλαψομουνιαζω πουθενα,ουτε στην οικογενεια μου,ουτε στους φιλους μου,ουτε καν στο τουητερ.Θα κλαψομουνιασω εδω.Ειμαι 22 χρονων,οι σπουδες μου ειναι τελειες,ειμαι ομορφη,ολοι μου λενε οτι εχω ταλεντο σε αυτο που κανω,η οικογενεια μου ειναι διπλα μου,εχω φιλους,βγαινω συνεχεια και περναω και πολυ καλα .Ταυτοχρονα,ειμαι 22 και α)ακομα δεν εχω κανει μια ομορφη σχεση β)συνηθως νιωθω εντελως αταλαντη και οτι ολοι με κοροιδευουν για αυτα που κανω γ)περναω περιοδους βουλιμικων κρισεων τον τελευταιο χρονο και εχουν αρχισει να χειροτερευουν τελευταια και δ)το συκωτι μου δεν ειναι πολυ καλα με τοσο ποτο.Και βασικα νομιζω οτι γνωρισα και τον ερωτα της ζωης μου ,και αυτος πριν καποιο καιρο με απερριψε.Βασικα αν ημουν καλα με αυτο το θεμα,τα αλλα δε θα με ενδιεφεραν,τουλαχιστον δε θα ειχα βουλιμικες κρισεις.ευαισθητη,ανασφαλης και αυτοκαταστροφικη,δατς λαηφ.