ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΟΝΑΩ... ΠΟΝΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΟΥ....ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΠΙΑ....ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΠΙΣΩ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΨ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΤΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ...ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΟΤΑΝ ΞΑΠΛΩΝΩ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΦΙΓΓΩ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΩΝΑΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΜΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ........Σ ΑΓΑΠΑΩ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΕΙΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.....ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ......ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΠΟΤΕ Η ΜΙΑ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΣΟ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΔΕΙΞΑ...ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΤΟ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΩ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΤΟ ΝΑ Μ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΑ ΔΗΛΑΔΗ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΑ ΗΤΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ....ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΖΩΗ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΠΗΓΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ....ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΑΛΛΑΞΑ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕΝΟΥΝ ΙΔΙΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΑΝΑΜΕΙΚΤΗ ΜΕ ΧΑΡΑ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΑΝΑΜΙΚΤΟΣ ΜΕ ΕΡΩΤΑ ΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΙΣΩΣ ΞΕΡΩ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΟΣΜΟΙ....ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝΕ ΜΑΖΙ........ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΕΖΗΣΑ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΓΕΥΤΗΚΑ ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ......ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΧΩ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΘΑ ΠΑΛΕΨΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΘΑ ΠΑΛΕΨΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΤΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΔΙΚΟ ΜΟΥ......ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΝΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ..........