ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

από το Μοντεβιδέο στο Ελ. Βενιζέλος. Τελειώσαμε τη δουλειά στο Ρίο Δε Λα Πλάτα. Ήταν μια έντονη εβδομάδα. Ο Φρανκ έμοιαζε να μην αντέχει την πίεση. Ήταν η πρώτη του δουλειά.Θυμάμαι και εγώ την πρώτη μου δουλειά. Είναι παράξενο το πως περνάν τα χρόνια και στέκεσαι μια στιγμή, κάτω από τον Αττικό ουρανό και διαπιστώνεις, ενώ καπνίζεις το "τελευταίο" μάλμπορο, πως ποτέ δεν συνειδητοποίησες ότι θα κάνεις αυτό που κάνεις για την υπόλοιπη ζωή σου. Δεν υπήρξε μια στιγμή που είπες πως "εδώ είμαστε". "Και έτσι θα πορευτούμε". Η στιγμή αυτή αν ερχόταν, ίσως να μπορούσες να επιστρέψεις. Να σκεφτείς καθαρά τα πράματα. Ίσως και όχι.Αλλά ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, κύριοι. Τα σχήματα που παίρνει ο καπνός κατά την πορεία του προς τους ουρανούς είναι η μοναδική μου αλήθεια. Μόνο σε αυτό μπορώ να πιστέψω. Σε αυτό και το ουίσκι μου. Μόνο αυτά δε με προδώσανε μέχρι σήμερα. Και εγώ μόνο σε αυτά μένω πιστός.Ο Φρανκ έπρεπε να το είχε καταλάβει αυτό."