ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το μαγαζί λέγεται «Ελαία» κάπου στην Ακρόπολη. Τη βλέπω μήνες τώρα συνήθως φοράει λευκά. Ερχόταν με φίλoyς της ή όταν ήταν μόνη της με υπολογιστή ή σημειωματάριο και κοπανιόταν με τις ώρες, καπουτσίνο μέτριο με μαύρη ζάχαρη. Για λίγο καιρό την έχασα. Κόντεψα να χαλάσω το συκώτι μου από τους καφέδες. Κι αυτό το άρωμα ρε παιδάκι μου μα έξω μα μέσα χειμώνα καλοκαίρι να σε αποδιογανώνει. Ξαναήρθε μετά από καιρό της ζήτησα αναπτήρα μια της ζήτησα αναπτήρα δυο στο τέλος μου είπε να τον κρατήσω γιατί είχε άλλο. Ρε παιδιά αυτόν τον αναπτήρα κόντεψα να τον φάω ! και μετά μαθαίνω γιατί είχα σκεβρώσει να σκύβω για να ακούω τι λέει ότι είναι η Κοπτοραπτού που ούτε ήξερα ουτε είχα ακούσει . Ψάχνω βρίσκω στέλνω email στέλνω πράγματα στέλνω τραγούδια και δεν μου απαντάει. Τι να κάνω ρε παιδιά;;;; βρείτε καμιά λύση, υποφέρω!