ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ομιλούν σώμα τώρα το βλέπεις στη σκια του φεγγαριούδιαλύει τους κώδικες αφού χρησιμοποιεί την απώλειακαι τη σημασία της λέξης δίχως την πολλαπλότητά της ύλης. Τα στοιχεία της σχέσης μονάχα μέσα από τη γραμμή της φυγήςανυψώνουν την φαντασιακή θέση των προσώπων. Ο παραληρητικός μηχανισμός δεν μπορεί να διαλέξει ούτετο διάστημα ούτε το αντίστροφο της κατάληξης. Η περιοχή αυτή δοκιμάζεται από την αποτυχία της απώθησης Η επανάληψη εύκολα μπορεί να θεωρηθεί ως κυρίαρχηαλλά και αμήχανη εμπρός στο άγνωστο της εσωτερίκευσηςπου καθυστερεί την μείωση του εγώ. Γεννιέται η αντίθεση και καλείται να υπερασπίσειένα σύνολο που παρασύρεται από την επιθυμίατων ενστίκτων και την διάκριση των προσώπων. Αμφισβητούμε το εδώ και το τώρα και η αρμονίαερμηνεύεται μέσα από την προδοσία της Προσέγγιση στην λογική της ταυτότητας καιόχι στο καταστροφικό φορτίο του αφηρημένου. Η διάκριση γίνεται σύμφωνα με τις μορφές τηςδιαφορετικότητας Δομές και επίπεδα απόλυτα αόρατα προσανατολίζονταινα ταυτιστούν με τα συναισθήματα και τις σκέψεις τηςάρνησης όταν η συνάντηση και η δράση αποκτούνιδιαίτερη σημασία. Ο κίνδυνος θέτει την αποσταθεροποίηση και ο εξαναγκασμόςεξοστρακίζεται απ' το απόλυτο της θυσίας Χ.Π. Σοφίας