ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και τρια χρονια , ζουμε την ιδια κατασταση. Ενα "φιλικο" , που ομως καθολου φιλια δεν εχει αλλα και καθολου ψυχρο ή αισχρο δεν το νιωθουμε. Καθε φορα μετα απο ενα διαστημα , δε θα θες ή δε θα θελω .. και στις δυο περιπτωσεις θα μαι χαλια. ενω ξερω οτι ουτε ερωτευμενη ειμαι, ουτε εισαι ο χαρακτηρας που θα εκτιμουσα. Ουτε καν . Ειναι τελειως χημικο το θεμα μας. ανεξηγητα χημικο. Μετα οταν αρχιζω να συνηθιζω οτι τελειωσε και να ανακουφιζομαι κατ αναγκη γτ δεν μπορω να κανω κατι αλλο χωρις να γινω πιεστικη, τσουπ να σαι παλι. και ΠΑΝΤΑ με τουμπαρεις . Υποχωρω.Και να τα μας παλι. Καθε φορα ειναι και καλυτερη. Ειμαι τοσο ενοχικο ατομο και με τοσο χαμηλη αυτοπεποιθηση κι ομως με σενα γινομαι αλλος ανθρωπος.Ακομα και τη κοπελα που ειχες ενα διαστημα παρεβλεψα και ουτε καν ενοχες δεν ενιωθα,που κανονικα θα σε ειχα βρισει και μονο που το σκεφτηκες. τωρα ηρθε παλι ενα τελος ενα "δικο σου οριστικο" τελος. Γιατι σοκαριστηκες που ειχα καθυστερηση. Που το ψαξαμε και δεν ητανε τιποτα. Και πρεπει παλι να συνηθισω την απουσια σου. Γτ ξερουμε οτι και μονο που θα βρεθουμε στον ιδιο χωρο η σπιθα υπαρχει. και δεν μπορουμε να την αναψουμε. Η πιθανοτητα φιλιας ειναι ξεγραμμενη. Μ αρεσει αυτος ο συνεχης μαζοχιστικος κυκλος. Αλλα αυτη η αναποφασιστικοτητα δεν ειναι του δικου μου χαρακτηρα αλλα του δικου σου! Δεν την αντεχω. Ειχα πει πως θα αλλαξω μα οσο αλλαζω σου μοιαζω που λεει και η μποφιλιου! Μη γυρισεις. Ασε με να ηρεμησω ... Να ναι η πιο υπεροχη αναμνηση της εφηβειας. # Ειμαι ακομα μαθητρια, Β λυκειου , με ενα καλο επιπεδο γνωσης και αποψης για το κοσμο απ οσο μου λενε και κρινω .Ωριμη μου λενε οι μεγαλυτεροι. # Αισθανομαι καπως γελοια που ασχολουμαι μ αυτα ενω ο κοσμος χανεται απο πολικη-ανθρωπιστικη αποψη . Παρ ολα με απασχολουν και αυτα και ειναι ενα "φυσικο εγκλημα" απο μια αποψη.