__________________
1.
Α,μπα ίσως το πιο άκυρο και γελοίο ερώτημα εδώ μέσα,όμως θα με ενδιέφερε η γνώμη σου και οι γνώμες των σχολιαστών.
Σε κάποιους μήνες και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο παντρεύεται ο αδελφός μου. Αυτό μου έχει δημιουργήσει θέματα κυρίως με το τι ρούχα και παπούτσια θα αγοράσω για να φορέσω εκείνη τη μέρα.
Ας ξεκινήσω με το πατούμενο.
Αν και 30 χρονών,λόγω φυσιολογικού ύψους 1,80,τακούνι ποτέ δεν φορεσα γιατί οι γύρω μου αισθάνοταν μειονεκτικά με εξαίρεση μία μοναδική φορά όπου με πέθανε(να σημειώσω ότι άνθρωπο άνω του 1,80 δεν έχω στον κύκλο μου,παρά μόνο τον πατέρα μου στο 1,95 και μαμά μου στο 1,60).Εν τω μεταξύ ο αδελφός μου είναι 1,78 και η νύφη μου 1,65 οπότε δεν θα ήθελα να είμαι πανύψηλη δίπλα τους την ώρα του γάμου τους και να ξεχωρίζω σαν το αλατοπιπερολαδόξυδο δίπλα τους. Έπειτα είναι και το τι θα βάλω. Με τα φορέματα δεν τα πάω καλά διότι είμαι στραβοπόδαρη και ακριβώς για τον λόγο του ότι δεν έχω φορέσει ποτέ μου τακούνι, κανένα φόρεμα δεν μου άρεσε με χαμηλό παπούτσι, οπότε και δεν φόρεσα ποτέ. Σκέφτηκα αρχικά μια τέλεια ολόσωμη φόρμα, όμως όσες κι αν είδα ή αν έψαξα διαδικτυακά(είναι νωρίς ακόμα να βγω στα μαγαζιά για ρούχα και παπούτσια για τον Σεπτέμβρη) δεν μου έκανε τίποτα το σωστό κλικ σε συνδυασμό με χαμηλό παπουτσι. Έπειτα σκέφτηκα γυναικείο κοστούμι ή ταγέρ με μια πολύ χαμηλή γόβα ,όμως πάει στον γάμο του αδελφού μου κάτι τέτοιο;Και είμαι και 30 χρονών,θα είχε λογική;
Τα φώτα σας παρακαλώ.
Υ.Γ.Είμαι τελείως άσχετη με την μόδα οπότε αν θέλετε περιγράψτε πιο αναλυτικά τυχόν προτάσεις σας. Απλά θυμηθείτε τα ύψη!
Ευχαριστώ
-Η αδελφή του γαμπρού
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν βάλεις ταγέρ με μέτριο τακούνι θα είσαι σαν τη θεία τους που ήρθε μετά το κατηχητικό. Εγώ λέω να βάλεις μακρύ φόρεμα, ίσως σε αρχαιοελληνικό στυλ, με φλατ σανδάλια. Έχεις τον κατάλληλο σωματότυπο για να υποστηρίξεις κάτι τέτοιο, που λένε και στο shopping star. Συνέχισε να κοιτάς ολόσωμες φόρμες, κάποια θα βρεις που θα ταιριάζει με φλατ παπούτσια (που μάλλον και πάλι θα είναι σανδάλια).
__________________
2.
Eίμαι παιδί αγροτών και εγώ επίσης έχω υπάρξει αγρότης από μικρό παιδί (δεν είναι η βασική μου εργασία πλέον, αν έχει κάποια σημασία, έχω τελειώσει ΑΕΙ και πλέον έχω μετακομίσει στο βορρά της Γαλλίας για μια καλύτερη τύχη-η άσχετη πληροφορία της ημέρας-). Στο νομό μου (Ηλεία) υπάρχει τεράστιο ποσοστό αγροτών και παραγωγών αγροτικών προϊόντων. Μετά από τόσα χρόνια μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι από όοολους τους αγρότες εδώ πέρα, μόνο δυο τρεις είναι που έχουν κάνει λεφτά, οι μεγαλοτσιφλικάδες με τις φράουλες στη Μανωλάδα, θα τους έχετε ακουστά θεωρώ.. Προκαλώ οποιονδήποτε να κατέβει στο νομό μας και να μας πει αν βρει κάποιον άλλο αγρότη με λεφτά. Γιατί όλοι δουλεύουνε σαν τα σκυλιά, μέχρι τα βαθειά γεράματα, σε σκληρές εργασίες, από τις 5 το πρωί, είτε κρύο, είτε ζέστη, είναι εκεί και ζούνε αρκετά φτωχικά, φτωχικά ακόμη και σε περασμένες δεκαετίες με τα άλλα δύο κόμματα που έκαναν κουμάντο. Απορώ, λοιπόν, πραγματικά Απορώ γιατί μας παίρνει τόσα χρόνια όλους η μπάλα ότι οι αγρότες έχουν καγιέν και εξοχικά και μόνο διαμάντια δεν έχουν πει. Μα σχεδόν κάτω από κάθε άρθρο που διαβάζω τα τελευταία χρόνια θα δω τέτοια σχόλια και μου τη δίνει! Που μακάρι δηλ να είχανε λεφτά οι αγρότες! Γιατί με τέτοια δουλειά που ρίχνουν (επειδή έχω κάνει και σε δουλειά γραφείου, και πωλητή και πολλές άλλες, όλες μου φαίνονται ότι δεν αγγίζουν ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι την αντίστοιχη κούραση που τραβάει ένας αγρότης) θα το άξιζαν. Αλλά δεν έχουν! Γιατί, γιατί, γιατί, λοιπόν όλα αυτά τα σχόλια;! Επειδή σε ένα χωριό έκαναν κάποιες απάτες και αγόρασαν τις φερράρι παέι να πει ότι όλοι έχουμε φερράρι;! Τι να πω; Μπορεί να είναι μόνο στο νομό μου η φτώχεια.. Ας σχολιάσουν, αν θέλουν, και σχολιαστές από άλλους νομούς της Ελλάδας..
-Εγώ ένα μεταχειρισμένο toyota μοντέλο του '92 οδηγούσα στην Ελλάδα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Οι περισσότεροι Έλληνες, κι εγώ μαζί, μια, το πολύ δύο γενιές πίσω, από αγροτικές οικογένειες κατάγονται, οπότε αληθινά πιστεύω ότι οι περισσότεροι ξέρουν πόσο σκληρή δουλειά και πόσο κακοπληρωμένη είναι. Τα σχόλια που ακούς σου μένουν γιατί οι αγριοφωνάρες ακούγονται πιο δυνατά, δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι είναι η πλειοψηφία. Υπάρχουν πολλές βεβαιότητες για το ποιος βγάζει πολλά λεφτά, άλλοτε είναι οι υδραυλικοί, άλλοτε είναι οι μανικιουρίστ, άλλοτε είναι οι δικηγόροι, γενικώς κυκλοφορεί μια μίρλα ότι όλοι βγάζουν λεφτά εκτός από εμάς. Καλά κάνεις και το επισημαίνεις, αλλά μην σκας κι όλας. Τώρα οι γνωστοί σου, αυτοί που δεν σε ξέρουν καλά και ακούν για σένα, θα νομίζουν ότι επειδή τελείωσες ΑΕΙ και ζεις στο βορρά της Γαλλίας τρως με χρυσά κουτάλια. Μην αρχίσεις και δεύτερη εκστρατεία για να εξηγήσεις. Όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει.
__________________
3.
Αγαπητή Αμπά,
μόλις διάβασα την απάντησή σου στην πρώτη ερώτηση της 6/02/17 και έχω την εξής απορρεία:
Υπάρχει διαφορά, κατά την άποψή σου, στο να κατακρίνω κάποια γυναίκα(ή άντρα) για μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, παράδειγμα ο τρόπος ντυσίματος ή ο αριθμός sexual partners, όχι επειδή είναι το συγκεκριμένο φύλο, αλλά απλώς επειδή εγώ δεν θεωρώ πως είναι σωστό? Χωρίς να πω πως αυτή η γυναίκα (ή άντρας) συμπεριφέρεται λάθος ως γυναίκα (ή άντρας) ?
Δηλαδή για να είμαι "καλή φεμινίστρια", πρέπει να συμφωνώ με τα πάντα και να μην εκφράζω ποτέ την άποψή μου? Ή αρκεί να "επιτρέπω" σε κάθε γυναίκα (ή άντρα) να συμπεριφέρεται όπως θέλει ακόμα και αν δεν θα έκανα εγώ το ίδιο επειδή δεν συμφωνώ με αυτόν τον τρόπο ζωής?
Για παράδειγμα, επιτρέπεται να πω: δεν μ αρέσει αυτός ο άνθρωπος επειδή δεν έχουμε την ίδια αισθητική, χωρίς να πω ότι εγώ τα κάνω καλύτερα - ή ακόμα και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως κάτι αρνητικό για το γυναικείο φύλο και για την στάση κάποιας γυναίκας??
-μία (ελπίζω) καλή φεμινίστρια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Εχμ, ερώτηση-τρικυμία.
Δεν είναι αντιφεμινιστικό να λες ότι δεν σου αρέσουν τα παπούτσια που φοράει μια γυναίκα επειδή πιστεύεις ότι το κίτρινο δεν πάει με το μοβ. Αυτό είναι θέμα αισθητικής (παρεμπιπτόντως το κίτρινο πάει πολύ ωραία με το μοβ). Είναι όμως σεξιστικό να λες ότι σε μια γυναίκα άνω των πενήντα δεν αρμόζει να φοράει ψηλά τακούνια επειδή δεν σέβεται την ηλικία της. Αυτό, μπορεί να πιστεύεις ότι είναι θέμα της προσωπικής σου αισθητικής, όμως δεν είναι: το μυστικό είναι στο «δεν αρμόζει στην ηλικία της». Ο φεμινισμός πολεμάει ενάντια στα στερεότυπα του γυναικείου ρόλου, τα οποία έχουμε όλοι ενσωματώσει, και αντιδρούμε ενστικτωδώς όταν καταρρίπτονται: μια μεγάλη γυναίκα, που δεν (φαίνεται να) είναι σε αναπαραγωγική ηλικία, δεν έχει λόγο να είναι σεξουαλική, και αν είναι και το δείχνει, κάνει πολύ άσχημα, και πρέπει να κατακρίνεται και να κριτικάρεται και να συμμαζεύεται.
Νομίζω ότι ακόμα δεν έχεις καταλάβει γιατί κατακρίνεις κάτι, ειδικά στον αριθμό των ερωτικών συντρόφων. Το γεγονός ότι το λες στα αγγλικά για μένα ήδη λέει κάτι, προσπαθείς να αποστασιοποιηθείς από το σαρκικό μέρος. Δεν σου αρέσει γιατί πιστεύεις ότι το σεξ είναι κάτι που φθείρει αν γίνεται με πολλούς ανθρώπους, αλλά το κοντέρ δεν μετράει αν κάνεις πολλές φορές με τον ίδιο παρτενέρ. Γιατί όχι; Γιατί έχεις μάθει είναι κάτι αμαρτωλό και πονηρό, που για να δικαιολογηθεί πρέπει να γίνει υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δηλαδή εντός μονογαμικής σχέσης με αγάπη, γιατί η αγάπη κάπως καθαγιάζει την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Δεν είναι η αισθητική σου που σε κάνει να νιώθεις απώθηση, είναι το τι έχεις μάθει να πιστεύεις για το σεξ και κατά συνέπεια το ντύσιμο – το ντύσιμο αντανακλά μερικές φορές την σεξουαλικότητα μας.
Τέλος σε παρακαλώ να μη χρησιμοποιείς τη φράση «καλή φεμινίστρια». Δεν υπάρχει καλή και κακή. Αυτά που λες εκφράζουν εσωτερικευμένο μισογυνισμό. Όλοι και όλες έχουμε μέσα μας τέτοιες αντιδράσεις, δεν είναι ότι αποτελείς εξαίρεση, αλλά κάποτε πρέπει να το καταλάβεις και να το επεξεργαστείς, εφόσον δηλώνεις φεμινίστρια.
__________________
4.
Αγαπητή Α,μπα
Είμαι 21 και δεν μπορώ να καταλάβω τι σεξουαλικό προσανατολισμό έχω. Έχω ερωτευτεί και συνάψει σχέση και με τα δύο φύλα. Τον τελευταίο καιρό συναντιέμαι με ένα παιδί του ίδιου φύλου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι το σεξ είναι αυτό που φανταζόμουν. Στο ίντερνετ που διάβαζα περί αυτού, έπεσα σε άρθρα με συμβουλές για ομοφυλόφιλο σεξ και φρίκαρα, ένιωσα πολύ λάθος την όλη διαδικασία. Μετά άκουσα έναν παπά στην τηλεόραση να λέει ότι δεν υπάρχουν όργανα στο σώμα του ανθρώπου για αυτό το σκοπό. Πως μπορώ να ξεκαθαρίσω την σκέψη μου χωρίς τις παρεμβολές από όλα όσα ακούω μεγαλώνοντας; Η μήπως δεν γίνεται και πρέπει να το φιλοσοφήσω και να επιλέξω στάση ζωής;
Ευχαριστώ, οι απαντήσεις σου είναι ό,τι καλύτερο!
-Είμαι ο;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πρέπει να το φιλοσοφήσεις οπωσδήποτε, όπως όλοι μας πρέπει να το φιλοσοφήσουμε, γενικώς. Αυτό το ζήτημα δεν θα σου το λύσω εγώ εδώ, παραείναι μεγάλο, δεν έχω τις ικανότητες, και επίσης το πόσο εύκολα ή δύσκολα θα το επεξεργαστείς είναι και θέμα του χαρακτήρα σου, της ανατροφής σου, των παραστάσεων που έχεις, και γενικώς, είναι συνάρτηση αυτού που είσαι.
Όπως και να είσαι πάντως, θα χρειαστείς και χρόνο και διάβασμα και δοκιμές και εμπειρίες και προσπάθεια. Αυτά που σε απασχολούν έχουν απασχολήσει αμέτρητους ανθρώπους πριν από σένα και έχουν γράψει, ζωγραφίσει, γράψει μουσική, ποίηση, έχουν ζωγραφίσει, έχουν σπουδάσει, έχουν γράψει δοκίμια, έχουν πολεμήσει, ματώσει και πεθάνει για το δικαίωμα να ζουν τη ζωή τους. Όλο αυτό το έργο είναι δίπλα σου, ένα μεγάλο μέρος είναι στα δάχτυλά σου, και μπορείς να αρχίσεις να ασχολείσαι διαβάζοντας και όχι κάνοντας κύκλους τις σκέψεις μέσα στο μυαλό σου, γιατί ακόμα δεν έχεις αρκετές εμπειρίες για να προχωρήσεις την σκέψη παρακάτω. Προσοχή στην επιλογή αυτών που διαβάζεις όμως, γιατί το ίντερνετ είναι ένα χάος που περιέχει τα πάντα, τα σωστά και τα λάθη. Σου προτείνω να ξεκινήσεις από εδώ.
__________________
5.
Γεια σου Α μπα!
Είμαι σε μια όμορφη σχέση με έναν από όλες τις απόψεις όμορφο άνθρωπο. Ένα θέμα έχω μόνο. Μερικές φορές με πιάνει ένα μικρό παράπονο επειδή δε μου λέει πώς αισθάνεται για μένα. Δεν ξέρω αν είναι λόγω κουλτούρας, χαρακτήρα, απειρίας (είναι 24, εγώ 30 και η πρώτη του κανονική σχέση), αν δε θέλει να δημιουργήσει προσδοκίες για κάτι πιο σοβαρό, συνδυασμός των παραπάνω ή απλά δε νιώθει κάτι ιδιαίτερο. Σε δηλώσεις μου τύπου "μ'αρέσεις πολύ" απαντάει κάτι αντίστοιχο, αλλά δεν το έχει πει ποτέ από μόνος του. Κάποια στιγμή, σχεδόν 1 χρόνο αφού ξεκινήσαμε, που του είπα ότι είμαι ερωτευμένη, δεν ανταπέδωσε. Η αλήθεια είναι ότι σκάλωσα κάπως. Κάναμε μια μικρή συζήτηση, που φαινόταν ότι όντως του αρέσω και θέλει να είναι μαζί μου. Θεώρησα πολύ χαζό να δημιουργήσω θέμα ή να αφήσω έναν άνθρωπο έξυπνο, που με σέβεται, είναι τρυφερός μαζί μου, και που περνάμε καλά και στο κρεβάτι και έξω από αυτό, μόνο και μόνο επειδή δε λέει μερικές συγκεκριμένες λέξεις. Κάνω λάθος;
Έχω και μια ακόμα απορία. Έχουν περάσει μερικοί μήνες από τότε και δεν του έχω ξαναπεί κάτι αντίστοιχης ή μεγαλύτερης "βαρύτητας", ενώ το νιώθω. Φοβάμαι νομίζω την περίεργη σιωπή που θα ακολουθήσει (πολύ θα ήθελα να ακούσω ανταπόκριση, αλλά δε νομίζω ότι παίζει). Προσπαθώ να βρω τρόπο να το πω χωρίς να νομίζει ότι πρέπει να απαντήσει κάτι, αλλά τελικά κολλάω και δε λέω τίποτα. Έχεις καμιά ιδέα ή μήπως καλύτερα να μην ξαναπώ κάτι;
-Λέξεις
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν κάνεις λάθος αν δεν αφήνεις κάποιον με τον οποίον περνάς καλά επειδή δεν λέει συγκεκριμένες λέξεις, κάνεις όμως λάθος αν μένεις μαζί του επειδή πιστεύεις ότι δεν τις λέει λόγω κουλτούρας και απειρίας. Παιδιά δεκαπέντε χρονών φιλιούνται και λένε ότι είναι ερωτευμένα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη πείρα, αντιθέτως, αυτές οι λέξεις είναι ιδιαίτερα κακοποιημένες και λέγονται περισσότερο από όσο αντιστοιχεί στα συναισθήματα.
Εσύ τον ξέρεις, εσύ ξέρεις αν είναι συμβατό με το χαρακτήρα του να είναι συγκρατημένος. Όμως μου φαίνεται ότι σου έχει εξηγηθεί: του αρέσεις και περνάει καλά και θέλει να είναι μαζί σου, κατά πάσα πιθανότητα χωρίς να νιώθει την κάψα που κάνει κάποιον να νιώθει έρωτα. Είσαι εντάξει με αυτό; Αν είσαι, πες ό,τι θέλεις, δεν έχει σημασία. Αν δεν το λες επειδή ελπίζεις σε ανταπόδοση στο μέλλον, οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ σου.
__________________
6.
Γεια σου α μπα μου! Ελπιζω να εισαι καλα! Μπαίνω κατευθείαν στο θεμα. Ειμαι με το αγορι μου μαζί 6 χρόνια! Ειμαστε τελεια ειναι ο πιο υπεροχος άνθρωπος και ο καλύτερος μου φιλος!! Το θέμα μου ειναι οτι οσο περνά ο καιρός τοσο πιο πολύ "αγχώνομαι" να αφεθω . Π.χ.να αφησω πορτα ανοιχτη στο μπάνιο οπως κανει εκεινος κατι το οποιο δε με ενοχλεί κΑθόλου!!! Νιωθω οτι θα χαθει ολη η μαγεια της σχεσης μας. Εχω φτασει σε σημειο να παθω κολικο εντερου για να μην αφησω το αρωματακι μου..! Εκεινος δεν εχει θεμα και απορει πως δεν χαλαρωνω! Τι λες?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Οι επιλογές που πιστεύεις ότι έχεις είναι δύο, μεταξύ ανοιχτής πόρτας και κολικού εντέρου;
_________________
7.
Και το πήρα και το διαζύγιο. Και έχουμε πάνω από όλα τα παιδιά,έχουμε ειρηνικές σχέσεις μεταξύ μας, καλή επικοινωνία και όλα τα σχετικά. Με τρώει όμως από χθες το εξής:καταλύτης για αυτή τη διάλυση της οικογένειάς μας υπήρξε μια συνάδελφός του, με την οποία άρχισε να κάνει στενή παρέα ξαφνικά. Τα παιδιά μας κολλητές ,αυτοι μαζί στη δουλειά, αρχισαν τα έξτρα καφεδάκια για να πουν τα προβλήματά τους. Παράλληλα συναντιόμασταν και σαν οικογένειες, αρκετά συχνά.Εν ολίγοις, ο πρωην μου τσιμπήθηκε μαζί της και άρχισε να βλέπει πάνω μου όλα τα στραβά ,συγκρίνοντάς με με κείνη. Και όταν του το επισήμανα ,έκανε την έκρηξη περί καταπίεσης και έλλειψης εμπιστοσύνης. Ενάμισι χρόνο μετά ,χωρίσαμε γιατί ποτέ δεν επανήλθε στο πνεύμα της οικογένειας. Τον πιστεύω όμως οτι δεν υπήρξε κάτι σωματικό μεταξύ τους, δεν έχει σημασία κιολας. Και πάμε στο πρόβλημά μου: απο χθες έχω μια τρομερή επιθυμία να πάω και να βρω τον άντρα της, να του πω αυτά που έγιναν και μου διέλυσαν το σπίτι. Σίγουρα δεν φταίει μόνο αυτή που του κουνήθηκε(πολύ ),βρήκε έδαφος και έδρασε. Ομως, δεν σκέφτηκε τις συνέπειες που η ξαφνική "κολλητή" παρέα της θα είχε στον πρώην μου, και παρόλο που κάναμε παρέα οικογενειακή, άρχισε να με αποφεύγει μόλις κατάλαβε ότι ενοχλούμαι, αντί να μου μιλήσει ευθέως. Τι ζητάω τώρα; Εκδίκηση ;Να της χαλάσω κι αυτηνής το σπίτι; Δεν ξέρω, προσπαθώ να το πνίξω, σκέφτομαι όμως ότι θα τη δω μπροστα μου σε δυο μερες που θα παμε να παρουμε τους βαθμους των παιδιών ,και θέλω να της κάνω κακό. Γιατί του κουνήθηκε κι αυτός σαν χανος τσίμπησε. Γιατί τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε πρόσεξε ποιον θα βάλεις στο σπίτι σου. Γιατί ο γάμος μας έμπαζε, και δεν μπορούσα να βρω τρόπο να το διορθώσω. Και τώρα τα παιδιά μου βρίσκονται στην εφηβεία με την οικογένειά τους να διαλύεται, ενώ η δική της έμεινε αλώβητη. Εχω άδικο, το νιώθω όμως. Τι να κάνω; Βοήθησέ με, δεν θέλω να κάνω κάτι που θα το μετανιώσω μετά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αχ μην μιλάς σαν ηρωίδα μετριότατης ελληνικής ταινίας από την δεκαετία του εξήντα. Αυτή του κουνήθηκε, αυτός σαν χάνος τσίμπησε, πρόσεχε ποιον βάζεις σπίτι σου, θα της χαλάσω το σπίτι... όλα αυτά τα παρωχημένα και κλισέ, μαζί;
Ευτυχώς μέσα σε όλα αυτά, που τα λες για να ανακουφίζεσαι και όχι για να φουντώνεις, που τα λες για να αποφύγεις να σκεφτείς τι πραγματικά έγινε, ξεφυτρώνουν και οι δικές σου, αυτόνομες σκέψεις, όπως «ο γάμος μας έμπαζε και δεν μπορούσα να βρω τρόπο να το διορθώσω». Και το «έχω άδικο».
Τι να κάνεις; Να κατευθύνεις την σκέψη σου προς μονοπάτια που είναι πολύ δύσβατα και άβολα, αλλά πλησιάζουν περισσότερο στην αλήθεια. Η γνωριμία του άντρα σου με αυτή τη γυναίκα ήταν η αφορμή για να διαλυθεί ο γάμος σου. Δεν ήταν στο χέρι σου να διορθώσεις τον γάμο που έμπαζε, δεν είναι πάντα στο χέρι μας αυτά τα πράγματα. Ήσασταν δύο σε αυτόν τον γάμο, για να διορθωθούν τα χάσματα πρέπει να θέλουν και οι δύο. Η ευθύνη αυτής της γυναίκας υπάρχει, αλλά δεν είναι αυτή ο λόγος που πήρες διαζύγιο, ούτε ζει τώρα ζωή χαρισάμενη ενώ εσύ όχι. Δεν ξέρεις πώς εξελίχθηκε αυτή η ιστορία στο δικό της σπίτι, το ότι δεν πήρε διαζύγιο δεν αποδεικνύει ότι όλα είναι καλά στη ζωή της. Ούτε θα ήταν καλή η δική σου ζωή αν δεν είχατε πάρει τώρα διαζύγιο και σερνόσασταν ακόμα σε έναν γάμο που μπάζει. Τα παιδιά σας δεν ζουν σε διαλυμένη οικογένεια, μην χρησιμοποιείς ΚΑΙ αυτό το κλισέ, άσε και κανένα στην άκρη, τα παιδιά σας έχουν χωρισμένους γονείς όπως τόσα άλλα παιδιά, και ευτυχώς έναν πατέρα και μια μητέρα που συνεργάζονται και τα αγαπάνε.
Το πιο πιθανό είναι ότι ο άντρας της τα ξέρει ήδη όλα, και απλώς θα δημιουργήσεις ένα πρόβλημα παραπάνω. Αν δεν μπορείς να επεξεργαστείς τον θυμό σου, κάνε κάτι για σένα. Πήγαινε σε ψυχολόγο να τα πεις με ειλικρίνεια, να μιλήσεις για τα λάθη που έγιναν πολύ πριν εμφανιστεί αυτή η γυναίκα, για να συγχωρήσεις τον εαυτό σου και να πας παρακάτω. Η ζωή συνεχίζεται, αλλά θέλει και σπρώξιμο από σένα.
