Αρκετό καιρό πριν δω κάποιο επεισόδιό τους στην τηλεόραση (στην Ελλάδα άργησαν καναδυό χρόνια, ξεκίνησε να τους δείχνει το Mega Channel το '91-'92) είχα αγοράσει το δίσκο με τα τραγούδια τους και μάλιστα λάτρευα το Deep Deep Trouble περισσότερο απ' τη Νο1 επιτυχία τους Do The Bartman. Ταυτόχρονα η αδερφή μου που είχε πάει στο Λονδίνο, ξέροντας ότι μ' αρέσουν -επαναλαμβάνω, χωρίς καν να έχω δει ούτε ένα επεισόδιο, είχα δει μόνο τα κλιπάκια στο σόου της Τρέισι Ούλμαν που έπαιζε ο Αντ1- μου είχε πάρει μια μπλούζα με τον Bart, ενώ η μαμά μου μου είχε χαρίσει την ίδια περίοδο ένα σαμπουάν Χόμερ Σίμπσον.
Η σειρά ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Τα κλιπάκια τους που πρωτοεμφανίστηκαν εμβόλιμα στο σόου της Τρέισι Ούλμαν το 1987 είχαν εξελιχθεί σε κάτι μαγικό. Η ποιότητα της σειράς έπεσε με τις δεκαετίες και ακόμα και τώρα έχει σκαμπανεβάσματα, όμως την αγαπώ περισσότερο από κάθε άλλη σειρά κινουμένων σχεδίων βγήκε πριν αλλά και έκτοτε.
Να γιατί:
Έχουν βελτιωθεί τρομερά απ' την πρώτη τους εμφάνιση
Για όσα διαφορετικά κάθε φορά συμβαίνουν στον καναπέ της έναρξης
Έχουν τέλειο χιούμορ
Τον πιο τέλειο 'χαζό' της τηλεόρασης
Το πιο δυναμικό κορίτσι της τηλεόρασης
Ο Χόμερ έχει απίθανη εγκεφαλική δραστηριότητα
Ταυτίζομαι κάθε φορά
Ακόμα και με την Cat Lady!
Είναι έξυπνα πολιτικοποιημένοι
O Ralph Wiggum είναι Θεός
Ο κύριος Σμίδερς ζει ένα δράμα
Μου θυμίζουν εμένα και την αδερφή μου στις καλές μας...
...και στις κακές μας
Τα επεισόδια για το Halloween είναι μικρά έργα τέχνης
Ο πίνακας της αρχής...
Έχουν όλες τις λύσεις
Τέλειες αναφορές σε ταινίες