ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γαμωτο! Μια χαρά νέα κοπέλα, με τοσα καλά (άσχετα που δεν τα βλεπω) και αντί να βρω καποιον που να μου τα προσφερει όλα, πηγα και κολλησα με εναν παντρεμενο ποσα χρονια μεγαλύτερό μου... Η κατασταση παραμενει η ιδια εδω και πολύ καιρό και ξερω πως τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλαξουν και να ειμαστε καποια στιγμη μαζί. Αλλωστε, εκτός των άλλων, μας χωριζουν και ποσα χρόνια! Η κατασταση αρχίζει να μου την δίνει να πούμε... Τον βαριεμαι και στο κατω κατω αξιζω κατι καλυτερο! Δισταζω όμως να βαλω ενα τελος γιατι δεν θελω να εχω εγω την ευθυνη (εγωιστικό ετσι?) Μου την δίνει να μην μπορω να παω μαζι του μια βόλτα, να μην μπορω να του τηλεφωνω όταν θελω, παραμονο σε ωραρια που εκεινος βρίσκεται στη δουλειά, να μην τον βλεπω τα Σαββατοκύριακα (εκτος απο σπανιες περιπτώσεις που θα με επισκεφτεί και θα με συνδιασει με δουλεια=σεξ), και να πρεπει να παω συνεχεια με τα νερα του, γιατι ο φίλτατος είναι λιγακι κυκλοθυμικός και ιδιαίτερος σαν χαρακτήρας. Να σου πω... ακομη εχω καποια χρονάκια μεχρι τα -αντα! Βαρεθηκα να παριστανω την μαμα σου και να πρεπει να σε νταντευω συνεχεια. Έχω φτασει στο σημειο να χαίρομαι που τις μερες του Πάσχα δεν θα τον δω (καθως θα λείπω), και έτσι θα αλλαξω παραστασεις. Μια απόφαση είναι! Σαν αυτήν που μετα τις γιορτες λέω να δώσω ένα τελος και να είναι ομως οριστικό. Εεε αυτό ακριβώς λέω να κάνω!!!Με κούρασες! Αλλά δεν βρίσκω τον τροπο να σου το πω.