22.4.2012 | 20:48
Αλήθεια φεύγεις..
Νυχτερινή βόλτα Θεσσαλονίκη, εικόνες δικές μας ξεπηδάνε στο μυαλο, τόσο γλυκές αναμνήσεις. Έχει κάτι μήνες που καναμε βόλτα εδώ μαζι σε κλεμμένο χρόνο που ψαχναμε πάντα για μας και μας βλέπω παντού.. Σε ζευγάρι στο παγκάκι, στο ξενοδοχείο που μέναμε, σε μια αφίσα έξω από ένα θέατρο. "Θα φύγουμε μαζι" λέει η αφίσα και ένα χαμόγελο σκάει στα χείλη μου. Μακάρι να το άκουγα απο τα δικά σου χείλη όπως λιγο καιρό πριν. Μαζί να φεύγαμε. Νομίζεις δεν θα μου κοστίσει επειδή πάντα μακρυά μέναμε; Έμαθα να μη με στεναχωρεί η έλλειψή της παρουσίας σου αλλά αυτό γιατί είχα την ελπίδα και την προσμονή της επόμενης συνάντησης και της εκπλήρωσης του ονείρου να έρθω να σε βρω όπου και αν είσαι. Άδεια.. Η Αθήνα χωρίς εσένα.. Άσκοπες οι αργίες οι διακοπές αφού δεν τις περιμένω για να σε δω πια. Αληθεια φεύγεις.. Και το χειρότερο είναι οτι φρόντισες πιο πριν να φύγεις από μένα
