ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά.Έχω 2 φίλους,μεταξύ τους γνωρίζονται περισσότερο καιρό απ'ότι τους γνωρίζω εγώ με αποτέλεσμα συνέχεια να μου παραθέτουν τα επιτεύγματα τους(πω μαλάκα έχω μαστουρώσει τόσο με το ναργιλέ-ΝΑΡΓΙΛΕ ΧΩΡΙΣ ΧΟΡΤΟ ΜΕΣΑ ΕΤΣΙ?ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΝΟΣ ΚΑΠΝΟΥΛΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΣΙΓΑΡΟ.απλά δεν μπορείς να μαστουρώσεις μ'αυτό.δε γίνεται).Τελοσπάντων κάτι τέτοια ακούω και τρελαίνομαι,έχουν γενικά τάσεις να δείχνονται,συγκεκριμένα νομίζουν ότι είναι αλήτες.(έτσι περιγράφουν τους εαυτούς τους.)Όταν είμαστε κάπου έξω και πίνουμε για παράδειγμα,έχουμε πιεί ίδιο αριθμό ποτηριών και θα στο παίξουνε μεθυσμένοι με τη δικαιολογία "το δικό μου είχε πιο πολύ περιεκτικότητα σε αλκόολ(και μιλάμε για διαφορά κάνα 3%,το πολύ 5%.ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝΕ ΒΑΡΥ ΚΑΙ ΜΕΘΥΣΑΝΕ.ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ ΣΟΥ).Κάτι τέτοια τελοσπάντων που προσωπικά δεν τα θεωρώ καν "γαμάτα" και τους το έχω πει επανηλλειμένως(με σκοπό φυσικά να σταματήσουν να λένε βλακείες),αλλά δε νιώθουν.Το θέμα είναι ότι εγώ περνάω καλά μαζί τους μόνο όταν είμαστε σε σπίτι γιατί όταν βγαίνουμε έξω ξεκινάνε όλα τα παραπάνω.Ακόμα και απόγευμα να βγούμε,θα πάρουν ποτό γιατί "αφού θα μεθύσω έτσι κιαλλιώς,γιατί να μην ξεκινήσω να πίνω από τώρα?" χοχοχο ξεκαρδιστικό.Τι να κάνω?Να συνεχίσω να βρίσκομαι μαζί τους μόνο μέσα ή να το ξεκόψω?(να σημειώσω ότι προφανώς όλα αυτά είναι απεριόριστο υλικό για κορόιδεμα και δεν κρατιέμαι,άρα αν το συνεχίσω με αναγκάζουν να τους θάψω).Είναι κάποιου είδους εξομολόγηση,θα ήθελα καμία δεύτερη γνώμη