ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το πράγμα έχει ως εξής: εργάζομαι σε έναν φορέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα με μισθό πολύ καλό, σε σχέση με την κατάσταση στον ιδιωτικό.Ωστόσο μόλις πατάω το πόδι μου εκεί μέσα μου γυρνάνε τα άντερα από το δημοσιουπαλληλίκι και το πολιτικαντιλίκι. Προοπτική μηδέν, εκτός αν φυσικά σταματήσω να παράγω και αρχίσω να καταναλώνω το χρόνο μου στο συνδικαλισμό. Οι οικονομίες που έχω στην άκρη είναι για κανέναν χρόνο ακόμα βαριά ενάμιση. Παιδιά, σκυλιά, γατιά δεν υπάρχουν ακόμα αν και εδώ που τα λέμε δεν είμαι και μικρούλα.Άσε που έχω και πολύ καλό πτυχίο, που, του φ**στη, με λίγη υπομονή τελικά θα μεοδηγήσει κάπου και μακροπρόθεσμα κάπου καλύτερα, θέλω να πιστεύω. Άλλωστε, πάντα δεν έχει το τίμημά της η ελευθερία (και η ψυχική ισορροπία)??? 'Η μήπως βουλιάζουμε, και εγώ στην κοσμάρα μου, και μετά θα μουτζώνω τον εαυτό μου???Λοιπόν, κόσμε, should i stay or should i go???