Στο δράμα των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου προστίθεται και η υπερβολική επιβάρυνση των εργαζομένων στις τοπικές Υπηρεσίες Ασύλου.
Το περιοδικό Spiegel επιχειρεί να εστιάσει και στα προβλήματα των τελευταίων στη Λέσβο. Εκεί μίλησε με τον Μάριο Καλέα, επικεφαλής της Περιφερειακής Υπηρεσίας Ασύλου στο νησί, ο οποίος τονίζει ότι «πολλοί συνάδελφοι βρίσκονται στα πρόθυρα του burn-out».
Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει στην ηλεκτρονική του έκδοση ότι «οι πρόσφυγες στη Λέσβο περιμένουν κάτω από ακραίες συνθήκες – όμως και για τους εργαζόμενους της Υπηρεσίας Ασύλου η επιβάρυνση είναι εξαιρετικά μεγάλη».
Όπως υπογραμμίζει το δημοσίευμα, «οι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Ασύλου στα ελληνικά νησιά έχουν αυτές τις ημέρες μια από τις πιο δύσκολες δουλειές στην Ευρώπη. Στη Λέσβο έχουν καταλήξει πάνω από 8.000 μετανάστες ως συνέπεια της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας (σ.σ. για το προσφυγικό). Οι περισσότεροι εξ αυτών ζουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας».
Ο 37χρονος κοινωνιολόγος Μάριος Καλέας περιγράφει την πίεση που υφίστανται οι συνεργάτες του και την ακραία καθημερινότητα, ενώ εκφράζει την ελπίδα να υπάρξει σύντομα αποκλιμάκωση.
Ο προϊστάμενος της Περιφερειακής Υπηρεσίας Ασύλου στη Λέσβο δεν συμμερίζεται τις κατηγορίες ορισμένων που επιρρίπτουν στις Υπηρεσίες Ασύλου ότι παρατείνουν το δράμα των προσφύγων και μεταναστών. Όπως επισημαίνει, «οι συνεργάτες μου δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό με ελάχιστους πόρους και κάτω από υψηλή εργασιακή επιβάρυνση».
Ο Μάριος Καλέας διευκρινίζει ότι τα στελέχη της υπηρεσίας καλούνται να αποφασίσουν σε πρώτο βαθμό για τη χορήγηση η μη ασύλου στη βάση του διεθνούς και ελληνικού δικαίου. Όπως λέει, «η πλειοψηφία των περιπτώσεων ολοκληρώνονται σε 2,5 έως 3 μήνες. Το πρόβλημα είναι μονάχα ότι οι άνθρωποι ζουν κάτω από τόσο κακές συνθήκες αυτούς τους τρεις μήνες, ώστε αυτό το διάστημα τους φαίνεται σαν τρεις αιώνες. Γι' αυτό είναι τόσο δυσαρεστημένοι».
Ο Μάριος Καλέας τονίζει ότι για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης χρειάζονται «πιο ανθρώπινα κέντρα φιλοξενίας». Σε όσους προειδοποιούν ότι περισσότερες και καλύτερες δομές φιλοξενίας θα προσέλκυαν περισσότερους μετανάστες στην Ελλάδα, απαντά χωρίς περιστροφές: «Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να κρατήσουμε εδώ κάτω από άθλιες συνθήκες χιλιάδες ανθρώπους προκειμένου να μην έρθουν άλλοι; Αυτό το επιχείρημα είναι απαράδεκτο».
Ο Μάριος Καλέας κλείνει τη συνέντευξη εστιάζοντας στις δυσκολίες των εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου: «Εργαζόμαστε κάτω από δύσκολες συνθήκες: τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Οι εργαζόμενοί μας ακούνε κάθε μέρα ιστορίες για βιασμούς, βασανιστήρια και διώξεις. Αυτό τους επηρεάζει. Εργαζόμαστε για παράδειγμα σε έναν καταυλισμό όπου οι μισοί διαμένοντες πάσχουν από διάρροια. Οι εργαζόμενοι κάθονται καθημερινά μαζί τους σε στενούς χώρους. Οι συνάδελφοί μου συχνά αρρωσταίνουν. Πολλοί βρίσκονται στα πρόθυρα του burn-out».
